Επέτειος σήμερα από το θάνατο της Πριγκίπισσας Νταιάνα

Σαν σήμερα, 31 Αυγούστου του 1997, χάθηκε μια από τις πιο μυθιστορηματικές φιγούρες στη νεότερη ιστορία, ένα πριγκιπικό σύμβολο που αγαπήθηκε παθολογικά από το λαό της-κι όχι μόνο.

Η Λέιντι Ντι δεν ήταν μόνο η πονεμένη σύζυγος του Καρόλου της Αγγλίας, η ευαίσθητη πριγκίπισσα με τα ψυχολογικά προβλήματα-ήταν ένα σύμβολο αθωότητας που χάραξε βαθιά τις λαϊκές συνειδήσεις. Κανείς δεν ξέρει τους λόγους που ο μύθος της φαντάζει ακόμη αναντικατάστατος: τα παραμύθια φαίνονται να είναι παντοτινά ακόμη κι όταν δεν έχουν καλό τέλος.

Κανείς δεν ξεχνά τη βραδιά εκείνη, όταν λίγο μετά τα μεσάνυχτα της 31ης Αυγούστου του 1997, η Λέιντι Ντι φεύγει από την πίσω πόρτα του «Ριτζ» με τον Ντόντι αλ Φαγέντ, και μπαίνει σε μια αλεξίσφερη Μερτσέντες. Το αυτοκίνητο ανέπτυξε ταχύτητα πολύ παραπάνω από το κανονικό με κατεύθυνση την Πλας ντε λα Κονκόρντ. Μπήκε στο τούνελ και δεν βγήκε ποτέ.

Κανείς δεν θα μάθει τι ακριβώς έγινε σε εκείνα τα κλάσματα του δευτερολέπτου εκτός του ότι στο εσωτερικό του έλαβε τέλος ένα από τα πιο ένδοξα παραμύθια της σύγχρονης σόου μπιζ. Η πριγκίπισσα Νταινάνα-αυτό το ρομαντικό σύμβολο ομορφιάς-ήταν νεκρή. Σήμερα τόσα χρόνια μετά τα τέκνα της εξακολουθούν να συγκεντρώνουν πάνω τους τα φώτα της δημοσιότητας σε αντίθεση με τα υπόλοιπα μέλη της βασιλικής οικογένειας τα οποία δεν κατάφεραν ποτέ να εισπράξουν, ούτε στο ελάχιστο, την αγάπη που έδειχνε ο κόσμος για την πριγκίπισσα.

Ασυνείδητα έστω στο μυαλό του κόσμου ηθικοί αυτουργοί θα είναι για πάντα τα βασιλικά μέλη τα οποία-κι ειδικά η βασίλισσα-δεν είδαν ποτέ με καλό μάτι το αποσυνάγωγο κορίτσι. Ακόμη και σήμερα άπειροι είναι οι υπαινιγμοί για τον «σκοτεινό» ρόλο της βασιλικής οικογένειας στο άδοξο τέλος την πριγκίπισσας της Ουαλίας.

Παρότι οι έρευνες του ατυχήματος δεν έβγαλαν καρπούς και οι θεωρίες συνωμοσίας κυριαρχούν ακόμη στα διεθνή μίντια, το είδωλο της πριγκίπισσας φωτίζει ακόμη τα ανάκτορα του Μπάκιγχαμ προσελκύοντας όλο και περισσότερους επισκέπτες. Και σήμερα θα είναι άπειρος ο κόσμος που θα περάσει να αφήσει, για μια ακόμη, φορά ένα λουλούδι στη μνήμη της αιώνιας πριγκίπισσας. Καθώς φαίνεται έστω και 12 χρόνια μετά το θάνατο της η Νταιάνα προσφέρει ανεξάντλητο υλικό που δεν έχει τίποτε να ζηλέψει από τις πιο προχωρημένες σαπουνόπερες ή τα πιο πολύπλοκα αστυνομικά μυθιστορήματα.

Το σίγουρο πάντως είναι ότι το οριστικό τέλος δεν έχει γραφεί ακόμη και η πριγκιπική ιστορία θα στοιχειώνει για πολύ καιρό τη γηραιά Αλβιόνα-και ολόκληρο τον πλανήτη.