Κι όμως, υπάρχει Γερμανίδα που απαρνήθηκε τον καπιταλισμό!

Οι επιπτώσεις της οικονομικής  κρίσης που βιώνουμε είναι τεράστιες, για άλλους δυσβάσταχτες και για  άλλους όχι ακόμη τόσο καταστροφικές. Με την ανεργία να καλπάζει και  τον φόβο ότι από τη μία στιγμή στην άλλη μπορεί να χάσεις τη δουλειά  σου, το κέφι σου έχει φύγει και  στη θέση του το μόνο που υπάρχει  είναι ένα διαρκές άγχος και  ένας ακατάσχετος φόβος για το αύριο, καθώς δεν ξέρεις τί σου ξημερώνει. Αν νοσταλγείτε στιγμές του παρελθόντος και μια ζωή γεμάτη όμορφες και δυνατές συγκινήσεις, υπάρχει ένα παράδειγμα και μάλιστα γερμανικό, που ίσως φέρει το χαμόγελο και πάλι στα χείλη σας. Προϋπόθεση; Να αρνηθείτε τον καπιταλισμό! Τουτέστιν, μπορείτε να ζήσετε χωρίς χρήματα, αξιοπρεπώς και ευτυχισμένοι;

Η 69χρονη Γερμανίδα Heidemarie Schwermer και γιαγιά τριών παιδιών, όπως δηλώνει, απαρνήθηκε την όποια χρηματοοικονομική συναλλαγή και έχει να πιάσει χρήματα στα χέρια της από το 1996, απόφαση που μέχρι τώρα δε μετάνιωσε ούτε στιγμή! Συγκεκριμένα, εκείνη τη χρονιά η Heidemarie Schwermer, δασκάλα και ψυχοθεραπεύτρια, αποφάσισε να βάλει ένα στοίχημα με τον εαυτό της και να προσπαθήσει να ζήσει χωρίς χρήματα για έναν ολόκληρο χρόνο. Έχοντας από μικρό παιδί βιώσει πολλές κακουχίες, αφού μαζί με την οικογένειά της έφυγαν ως πρόσφυγες κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου από την τότε ανατολική Πρωσία και κατέληξαν στη Γερμανία απένταροι, ο ένας χρόνος χωρίς λεφτά, αν και πρόκληση, δε φάνηκε να την τρομάζει.

Η γέννηση, όμως αυτής της  επιθυμίας εντοπίζεται δύο χρόνια πριν, το 1994. Έχοντας χωρίσει μετά από ένα δύσκολο γάμο, πήρε τα δύο παιδιά της και μετεγκαταστάθηκε στη πόλη του Ντόρτμουντ.  Ένα από τα πρώτα πράγματα που παρατήρησε ήταν ο μεγάλος αριθμός των αστέγων, και αυτό την συγκλόνισε τόσο πολύ που αποφάσισε να κάνει κάτι ουσιαστικό για αυτό. Πάντα πίστευε ότι οι άστεγοι δεν χρειάζοντα χρήματα για να γίνουν αποδεκτοί και πάλι στην κοινωνία, αλλά μόνο μια ευκαιρία να χειραφετηθούν, κάνοντας τους εαυτούς τους χρήσιμους σε αυτήν. Έτσι, άνοιξε ένα κατάστημα ανταλλαγής προϊόντων και υπηρεσιών που το ονόμασε «Gib und Nimm», δηλαδή Δούναι και Λαβείν.

Προς μεγάλη της έκπληξη  το διάβημά της αυτό βρήκε μεγάλη ανταπόκριση και η επιτυχία του τής έδωσε τη δύναμη να παραιτηθεί από τη δουλειά της, να χαρίσει όλα της τα υπάρχοντα και να κρατήσει αποκλειστικά όσα από αυτά χωρούσαν σε μία μονή βαλίτσα και ένα σακίδιο, κάνοντας από μόνη της… έξωση στον εαυτό της στο σπίτι που νοίκιαζε.

Σύμφωνα με τους Times της Αυστρίας η Heidemarie δηλώνει πως ήταν βαθιά ενοχλημένη από την άπληστη κοινωνία του καταναλωτισμού και για αυτό προέβη σε αυτή την απόφαση ζωής. Όπως, μάλιστα, η ίδια παραδέχτηκε, όταν ανακοίνωσε αυτή της την απόφαση στους οικείους της, οι φίλοι της τα έχασαν και οι δύο της κόρες σοκαρίστηκαν, όμως, πλέον έχουν αποδεχτεί τον τρόπο ζωής της.

Είναι χαρακτηριστικό πως  όταν άρχισε να πλένει πιάτα για δέκα γερμανικά μάρκα την ώρα, και παρόλο που πολλοί της έλεγαν φράσεις, όπως: «Πήγες στο πανεπιστήμιο, σπούδασες, για να το κάνεις αυτό;», εκείνη ένιωθε καλά με τον εαυτό της, και δεν αισθανόταν ότι, εξαιτίας των σπουδών της, έπρεπε να έχει μεγαλύτερες αξιώσεις από κάποιον που εργάζεται σε μια κουζίνα.

Ζώντας πλέον νομαδικά η Heidemarie επιβιώνει μέσα από ανταλλαγή υπηρεσιών, όπως την κηπουρική εργασία, το καθάρισμα ή ακόμα και θεραπευτικές συνεδρίες λόγω της ειδικότητάς της, ώστε να βρει τροφή και στέγη για να κοιμηθεί. Η ίδια δηλώνει χαρακτηριστικά πως: «Το να ζω χωρίς χρήματα μου έδωσε ποιότητα ζωής, καλύτερη υγεία και ελευθερία».

Η 69χρονη Γερμανίδα, παράλληλα, εκτός από τα παραπάνω έχει γράψει και τρία βιβλία στα οποία μιλά για τις λυτρωτικές της εμπειρίες, που έγιναν η αφορμή η ζωή της να γίνει ντοκιμαντέρ. Σύμφωνα με την ίδια τον πρώτο της βιβλίο με τίτλο «The Star Money Experiment» ήταν αρκετά επιτυχημένο και όλα τα έσοδα από τις πωλήσεις του μοιράστηκαν σε αστέγους, ενώ έχει παραιτηθεί από τα έσοδα των πωλήσεων των βιβλίων της, τα οποία ζήτησε από τον εκδότη της να δοθούν στη φιλανθρωπία. Το ίδιο έπραξε και για τις προκαταβολές για όποια επόμενη συγγραφική της δουλειά.

Αυτή η στάση ζωής της 69χρονης Γερμανίδας που εδώ και  δώδεκα χρόνια έχει αποστραφεί τον  καπιταλισμό και την υπερκατανάλωση είναι ένα λαμπρό παράδειγμα για  κοινωνικό και εσωτερικό προβληματισμό  σε σχέση με το ποιές είναι οι πραγματικές μας ανάγκες και  πώς μπορούν αυτές να καλυφθούν. Η ίδια αισθάνεται πως μέσα από  αλλαγή πλεύσης στη ζωή της  έδωσε περισσότερο χώρο σε πράγματα που τη γεμίζουν και άφησε πίσω ό,τι της προκαλούσε θλίψη. Ζει ξέγνοιαστα, με χαρά και όρεξη για μάθηση, γνωρίζοντας συνεχώς νέους ανθρώπους, δημιουργώντας αληθινούς δεσμούς μαζί τους και αποφεύγει τις επιδερμικές συναναστροφές.

Δε χρειάζεται κανείς να φτάσει στα άκρα και να… πει στο αντίο στο ευρώ, όμως σίγουρα μέσα στην καπιταλιστική κοινωνία που ζούμε, μπορεί να ανταπεξέλθει και με λιγότερα υλικά αγαθά από όσα νομίζει ότι έχει ανάγκη. Καθένας καλό θα ήταν να δουλεύει για να ζει και όχι για το αντίθετο, άλλωστε.

Για περισσότερες πληροφορίες  σχετικά με το ντοκιμαντέρ «Living Without Money (Ζώντας χωρίς χρήματα)», επισκεφθείτε την ιστοσελίδα εδώ