«Η κρίση του ευρώ έχει ήδη αλλάξει την Ευρωπαϊκή Ένωση»

Αυξάνουν οι φωνές και τα δημοσιεύματα στην Ευρώπη που κάνουν λόγο για μια αναγκαία μετεξέλιξη της Ευρωπαϊκής Ένωσης που θα εξασφαλίζει τη βιωσιμότητα και την αποφασιστικότητά της 

Δύο χρόνια μετά την έκρηξη της μεγαλύτερης οικονομικής και πολιτικής κρίσης της ευρωζώνης και παρά τις εθνικές διαφωνίες και την κωλυσιεργία για μια συνολική αντιμετώπισή της, πληθαίνουν οι φωνές στην Ευρώπη που κάνουν λόγο για μια αναγκαία πολιτική παρέμβαση ώστε να αλλάξει θεσμικά η Ευρωπαϊκή Ένωση και τα κράτη μέλη να προλάβουν τις αλλαγές που ήδη έχουν συντελεστεί. 

Μέσα σε αυτό πλαίσιο εντάσσεται το αναλυτικό δημοσίευμα της γαλλικής εφημερίδας “Liberation” που απαριθμεί τις αλλαγές που παρατηρούνται στην δομή της Ένωσης και αυτές που ενδεχομένως επιβάλλει η οικονομική κρίση. 

Σύμφωνα με την εφημερίδα ο ρόλος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, λίγες εβδομάδες πριν ο πρόεδρός της Ζαν Κλοντ Τρισέ παραδώσει τη σκυτάλη στον Ιταλό Μάριο Ντράγκι, έχει αλλάξει άρδην σε σχέση την προ κρίσεως εποχή. Η ΕΚΤ κατάφερε να ξεπεράσει δογματικές οικονομικές και πολιτικές θέσεις και να αγοράσει ιταλικά και ισπανικά ομόλογα στη δευτερογενή αγορά, ρίχνοντας τα επιτόκια δανεισμού των δύο χωρών. Η Κεντρική Τράπεζα, παρά τις λυσσαλέες αντιδράσεις Γερμανών και Ολλανδών παραγόντων δέχθηκε ακόμα και ελληνικά ομόλογα, υψηλού κινδύνου, ως εγγύηση για νέα χρηματοδότηση προς τις ελληνικές τράπεζες. Σύμφωνα με οικονομικούς αναλυτές που επικαλείται η εφημερίδα “Liberation”, η ΕΚΤ έχει ήδη υπογράψει το «πιστοποιητικό θανάτου της γερμανικής οικονομικής ορθοδοξίας, αναλαμβάνοντας δραστήριο ρόλο, εκεί που οι κυβερνήσεις αδυνατούν να επέμβουν».

Ένα «μίνι – ΔΝΤ» για την ζώνη του ευρώ, όπως το αποκαλεί η εφημερίδα που ιδρύθηκε το Μάιο του 2010, ως απάντηση στα κερδοσκοπικά παιχνίδια εντός της Νομισματικής Ένωσης. Ο ευρωπαϊκός μηχανισμός μπορεί να εκδώσει ομόλογα εγγυημένα από τα κράτη της ζώνης του ευρώ, που επωφελούνται από τα χαμηλά επιτόκια, χάρη στην αξιολόγηση ΑΑΑ, ενώ μπορεί να αγοράσει απευθείας ομόλογα από κράτη που αντιμετωπίζουν πρόβλημα δανεισμού. 

Το αναπόφευκτο αντιστάθμισμα της οικονομικής αλληλεγγύης μεταξύ των κρατών μελών, σύμφωνα με τη “Liberation”, θα είναι ο μεγαλύτερος έλεγχος των δημόσιων δαπανών των κρατών- μελών, ώστε να  αποφευχθεί η επανάληψη του «ελληνικού σεναρίου». Τα κράτη μέλη θα πρέπει να λαμβάνουν το «ΟΚ» από τις ευρωπαϊκές αρχές πριν από την κατάθεση των προϋπολογισμών τους, ώστε να  μην ξεφεύγουν από τις κοινοτικές απαιτήσεις. Τα «απείθαρχα κράτη-μέλη» θα λαμβάνουν πρόστιμο μέχρι και ύψους 0,2 του ΑΕΠ τους. Περιορισμός της εθνικής κυριαρχίας για κάποιους, απαραίτητο φάρμακο για την κρίση, καταλήγει η εφημερίδα.  

Το επόμενο πιθανό βήμα προς την ευρωπαϊκή οικονομική ένωση, θεωρεί η εφημερίδα την έκδοση ευρωομολόγου. Αυτό όμως σημαίνει πως η Γαλλία και η Γερμανία θα πρέπει να δεχθούν να δανείζονται με υψηλότερα επιτόκια από ότι σήμερα. 

Θα είναι το πραγματικό αφεντικό της ευρωζώνης. Εξαρτάται πάντα, ποιος θα είναι ο ρόλος του, αναφέρει η εφημερίδα. «αν θέλουμε κάποιον που απλώς να ενθαρρύνει τις συζητήσεις μεταξύ των υπουργών Οικονομικών των κρατών – μελών, τότε αρκεί ο Ζαν Κλοντ Γιούνκερ. Αν θέλουμε ένα θεσμικό ρόλο, στον οποίο θα δώσουμε πραγματική εξουσία, ώστε να μπορεί να επιβάλει κυρώσεις, τότε μιλούμε για κάτι ανάμεσα στην Κομισιόν και το γραφείο του Γιούνκερ». 

Στο ίδιο πλαίσιο σχετικά ε το μέλλον ολόκληρης της Ευρωπαϊκής Ένωσης κινείται και σχετικό δημοσίευμα της έγκριτης γερμανικής εφημερίδας “Die Zeit”, όπου αναφέρει πως περισσότερη ομοσπονδοποίηση η οποία δεν θα βασίζεται σε δημοκρατικές διαδικασίες, θα μπορούσε να μετατρέψει την Ευρώπη σε έναν «παράνομο υπερεθνικό οργανισμό», τασσόμενη σαφώς υπέρ ενός δημοψηφίσματος, το οποίο παρά την πρόσκαιρη άνοδο των ευρωσκεπτικιστών, θα νομιμοποιούσε την μετεξέλιξη της Ένωσης και θα της έδινε πραγματική υπόσταση ως έναν υπερεθνικό παράγοντα.