4 στα 10 θύματα της 11ης Σεπτεμβρίου δεν έχουν αναγνωριστεί

Σε εργαστήριο στο κέντρο του Μανχάταν ιατροδικαστές συνεχίζουν δέκα χρόνια μετά την 11η Σεπτεμβρίου τις προσπάθειες αναγνώρισης των λειψάνων των θυμάτων των τρομοκρατικών επιθέσεων.

"Δεν έχουμε καμιά νομική υποχρέωση" να συνεχίσουμε την αναγνώριση των θυμάτων "γιατί όλοι έχουν πιστοποιητικό θανάτου", δήλωσε η Δρ Μεχτίλντ Πριντς, διευθύντρια της Ιατροδικαστικής Υπηρεσίας της πόλης της Νέας Υόρκης.

Μέχρι σήμερα οι ιατροδικαστές έχουν αναγνωρίσει τα 1.628 από τα 2.753 θύματα των επιθέσεων της 11ης Σεπτεμβρίου 2011, δηλαδή το 59%.

Αν η διαδικασία αναγνώρισης ήταν στην αρχή γρήγορη--με τη χρήση παραδοσιακών τεχνικών όπως αποτυπώματα, οδοντιατρικά στοιχεία, ακόμα και φωτογραφίες--με το πέρασμα του χρόνου έχει γίνει ιδιαίτερα περίπλοκη.

"Είχαμε συνολικά 21.817 υπολείμματα ανθρωπίνων σωμάτων", διευκρινίζει η Δρ Πρινς, γερμανίδα βιολόγος που εργάζεται από το 1995 στην Ιατροδικαστική Υπηρεσία της πόλης.

Δέκα χρόνια μετά τις επιθέσεις που στοίχισαν τη ζωή σε περίπου 3.000 ανθρώπους, πέντε ιατροδικαστές συνεχίζουν τις προσπάθειες αναγνώρισης 6.314 ανθρωπίνων υπολειμμάτων που βρέθηκαν στο σημείο όπου ήταν οι Δίδυμοι Πύργοι.

Η εργασία τους είναι τόσο ευαίσθητη που απαγορεύεται η είσοδος στις αίθουσες εξαιτίας του κινδύνου μόλυνσης.

Σε μια άλλη αίθουσα ένα ρομπότ "καθαρίζει" τα υπολείμματα πριν από τη λήψη DNA για να γίνουν συγκρίσεις με την τράπεζα δεδομένων, τα οποία οι επιστήμονες έχουν συγκεντρώσει από τις οικογένειες των θυμάτων.

"Θυμάμαι μια περίπτωση πριν από μερικά χρόνια: είχε βρεθεί ένα μικρό τμήμα οστού στη σκεπή της Deutsche Bank (που βρισκόταν κοντά στους Δίδυμους Πύργους). Από αυτό το μικρό δείγμα καταφέραμε να αναγνωρίσουμε κάποιον που εργαζόταν στο Παγκόσμιο Κέντρο Εμπορίου", διηγείται ο εγκληματολόγος Τέιλορ Ντίκερσον.

Όμως συνήθως τα ανθρώπινα λείψανα για τα οποία η υπηρεσία διαθέτει το DNA ανήκουν σε θύματα που ήδη έχουν αναγνωριστεί από άλλα τμήματα του σώματός τους.

Από το 2006 έχουν αναγνωριστεί μόνο 31 πτώματα και μόλις δύο τα τελευταία δύο χρόνια, σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία.

"Το πιο σημαντικό για μένα είναι να καταλάβουν τη σημασία της δουλειάς μας οι οικογένειες των θυμάτων και η ιατροδικαστική κοινότητα", καταλήγει ο Τέιλορ Ντίκερσον.