Το Βέλγιο γιορτάζει το "μπάχαλο" της ακυβερνησίας του

Το Βέλγιο ξεπέρασε σήμερα τις 249 ημέρες χωρίς να έχει μπορέσει να σχηματίσει μια αληθινή κυβέρνηση μετά τις πρόωρες βουλευτικές εκλογές της 13ης Ιουνίου 2010 και όσο και αν ακούγεται περίεργο το "γιορτάζει".

Κλείνοντας το μάτι ή με τόνο σοβαρό, ο βελγικός Τύπος,  με πηχυαίους πρωτοσέλιδους τίτλους, ζητωκραυγάζει την ισοφάριση από το Βέλγιο του παγκόσμιου ρεκόρ της πιο μακράς πολιτικής κρίσης, η οποία μάλιστα συνεχίζεται καθώς η χώρα διαιρείται όλο και περισσότερο ανάμεσα στους Φλαμανδούς και τους γαλλόφωνους πολίτες της.

"Επιτέλους πρωταθλητές κόσμου!", είναι ο τίτλος της εφημερίδας αναφοράς της Φλάνδρας, της De Standaard, η οποία επέλεξε το χιούμορ. Η πρώτη σελίδα της καλύπτεται από μια φωτογραφία που δείχνει βέλγους ποδοσφαιρικούς οπαδούς να πανηγυρίζουν έπειτα από μια νίκη.

Για μια φορά, οι πρώτες σελίδες των ολλανδόφωνων και των γαλλόφωνων εφημερίδων είναι ταυτόσημες.

"Κατερρίφθη το ρεκόρ!", λένε εν χορώ οι γαλλόφωνες εφημερίδες L' Echo και Le Soir. Η τελευταία δημοσιεύει μια καταμέτρηση των 249 ημερών η οποία θυμίζει τοίχο κελιού φυλακής, με σειρές από γραμμές χαραγμένες με κιμωλία πάνω σε μαύρο φόντο.

"Ευτυχώς μας μένουν τα ζυγωματικά μας για να γελάσουμε. Ένα βεβιασμένο γέλιο. Όμως στη μέση αυτού του ατελείωτου πολιτικού μπλοκαρίσματος, καλύτερα να επιλέξουμε το γέλιο από την κατάθλιψη", εκτιμά ένας από τους αρθρογράφους της Λε Σουάρ.

Σε σοβαρότερο τόνο, η εφημερίδα Le Capitale μιλάει για "παγκόσμιο ρεκόρ που μας ντροπιάζει", ενώ η De Morgen έχει τίτλο "η θλίψη του Βελγίου", μια αναφορά στο μυθιστόρημα "Η θλίψη των Βέλγων" του διάσημου εκλιπόντος φλαμανδού μυθιστοριογράφου Ούγκο Κλάους.

Για την εφημερίδα Le Libre Belgique, "η κατάσταση δεν μπορεί να παραταθεί επ' αόριστον επειδή οι αγορές, το γνωρίζουμε, δεν είναι ευχαριστημένες με το σημερινό κενό και θέλουν μια αληθινή κυβέρνηση που θα προετοιμάσει δομικές μεταρρυθμίσεις".

Οι Φλαμανδοί και οι γαλλόφωνοι δεν καταφέρουν να συμφωνήσουν σε ένα κοινό όραμα για το μέλλον της χώρας. Οι πρώτοι ζητούν μια πολύ προωθημένη περιφερειακή αυτονομία. Οι δεύτεροι φοβούνται πως η κοινότητά τους θα γίνει έτσι φτωχότερη και πως κάποια στιγμή θα επέλθει η διαίρεση της χώρας.

ΠΗΓΗ: ΑΠΕ-ΜΠΕ