Νέλσον Γιέστερ: Ο φυγάς και η «Επιχείρηση Οντέσσα»

Ο Νέλσον ή Τόνι όπως τον φώναζαν οι φίλοι του ήταν ήρεμος όταν βγήκε από το αεροπλάνο που είχε προσγειωθεί πριν από λίγα λεπτά στο αεροδρόμιο Φιουμιτσίνο της Ρώμης.

Ήταν ένα ψυχρό βράδυ του Οκτώβρη πριν από δύο χρόνια και ο Νέλσον Πάμπλο Γιέστερ Γκαρίδο προχώρησε μαζί με τους άλλους επιβάτες της πτήσης, προς την έξοδο.

Δεν την πέρασε ποτέ αυτός ο φυγάς τον οποίο κυνηγούσαν και αναζητούσαν διάφορες διωκτικές αρχές επί είκοσι πέντε ολόκληρα χρόνια.

Ιταλοί αστυνομικοί του τμήματος της Interpol τον περικύκλωσαν και ο 62χρονος πρώην Κουβανός πράκτορας που έγινε ναρκέμπορος και όχι μόνο αποδέχθηκε την μοίρα του και το τέλος της διαδρομής του.

Μια διαδρομή που θα μπορούσε να είναι άνετα σενάριο κινηματογραφικής ταινίας με κύριο πρωταγωνιστή τον Τόνι και τους δύο κολλητούς του.

Αυτούς που στις αρχές της δεκαετίας του ’90 ένωσαν τις δυνάμεις τους κάνοντας τρελές δουλειές με τα Καρτέλ των ναρκοβαρώνων της Κολομβίας.

Τόσο τρελές που έφτασαν στο σημείο να κλείσουν συμφωνία για την αγορά ενός πολεμικού υποβρυχίου από την διαλυμένη πλέον Σοβιετική Ένωση για να μεταφέρει ο Πάμπλο Εσκομπάρ και οι άλλοι συνεταίροι του, τόνους κοκαΐνης!

Η τριάδα που έστησε την «Επιχείρηση Οντέσσα».

Ο Νέλσον δεν σήκωνε πολλά. Αυτό τουλάχιστον κατάλαβαν όταν τον γνώρισαν και έγιναν κολλητοί φίλοι, ο Λούντβιχ Φάϊνμπεργκ και ο Χουάν Αλμέϊδα.

Ο πρώτος γνωστός ως «Ταρζάν» ήταν ένας τύπος που δικτυώθηκε με Ρώσους μαφιόζους και όχι μόνο στο Μαϊάμι, οι οποίοι σύχναζαν στο στριπτιζάδικο που είχε ανοίξει, με την ονομασία «Porky’s» στις αρχές των 90’ς.
Αργότερα επέκτεινε τις δραστηριότητές του και στην εστίαση, ανοίγοντας ένα εστιατόριο, αλλά τα πραγματικά λεφτά ερχόντουσαν από αλλού.

Ο κολλητός του Χουάν Αλμέϊδα, έχοντας σαν βιτρίνα μια έκθεση πολυτελών αυτοκινήτων γνώρισε σταδιακά Κολομβιανούς εμπόρους ναρκωτικών, που αγόραζαν όσο-όσο και τοις μετρητοίς πανάκριβα αυτοκίνητα.

Όταν ήταν να κυκλοφορήσει η καινούργια Mercedes SL του παράγγειλαν πέντε με την προϋπόθεση να είναι οι πρώτοι σε όλο τον κόσμο που θα τις αποκτήσουν.

Ο Αλμέϊδα πέταξε στην Ελβετία για να τις αγοράσει και να τις φορτώσει σε αεροπλάνο για την Κολομβία, ξέροντας ότι με αυτή την κίνηση μόνο κερδισμένος θα έβγαινε.

Μαζί με τον φίλο του «Ταρζάν» εξυπηρετούσαν τους συγκεκριμένους πελάτες σε ότι κι αν ζητούσαν, ενώ όταν μπήκε στο παιχνίδι και ο Τόνι, οι δουλειές μεγάλωσαν.

Με θητεία στις Κουβανικές μυστικές υπηρεσίες, καλές γνωριμίες στην τότε KGB και διψασμένος για χρήμα ο Γιέστερ ταξίδεψε πολλές φορές στο Μεντεγίν και στο Κάλι, όπου ανέπτυξε στενές σχέσεις με τον Εσκομπάρ και άλλους ναρκέμπορους.

Μαζί με τους φίλους του, τους πούλησαν Ρωσικά ελικόπτερα που τα αγόραζαν σε πολύ χαμηλές τιμές και εκατοντάδες μοτοσικλέτες που χρειαζόντουσαν.

Όλα φορτώθηκαν σε ένα θηριώδες Antonov προκειμένου να μεταφερθούν στον προορισμό τους, τα έξοδα του οποίου πλήρωναν οι αγοραστές φυσικά.

Στην Ρωσία ταξίδευαν συνήθως ο Ταρζάν και ο Χουάν, ενώ ο Τόνι έμενε στο Μαϊάμι ή ταξίδευε στον Παναμά, την Βενεζουέλα και φυσικά στην Κολομβία.

Όμως η μεγαλύτερη δουλειά που πήγαν να στήσουν ποτέ ήταν η αγορά ενός ρωσικού πολεμικού υποβρυχίου, το οποίο θα διασφάλιζε την ασφάλεια της μεταφοράς του προϊόντος-της κόκας δηλαδή-χωρίς τον φόβο των ελέγχων από τις αρχές κατά τη διάρκεια του ταξιδιού.

Η «Επιχείρηση Οντέσσα» μόλις ξεκινούσε.

«Το θέλετε με πυραύλους;»

Στην διαλυμένη Σοβιετική Ένωση όλα ήταν για πούλημα πλέον, κάτι που διαπίστωσαν ο Ταρζάν και ο Χουάν στα ταξίδια τους.

Όταν είπαν στον Τόνι που είχε διάφορες επαφές στην Ρωσία, ότι τα Καρτέλ ενδιαφέρονταν να αγοράσουν ένα υποβρύχιο, ο τελευταίος επικοινώνησε με έναν σύνδεσμο του και τον ρώτησε αν υπάρχει τέτοια πιθανότητα.

Την επομένη ο Ρώσος τον πήρε τηλέφωνο και τον ρώτησε ξερά: «Το θέλετε με πυραύλους ή σκέτο;»

Η τιμή ορίστηκε στα 30,000,000 δολάρια και Γιέστερ ήταν αυτός που πήγε στην Κολομβία για την τελική συμφωνία με τους ναρκοβαρώνους.

Τους είπε ότι η πληρωμή θα γινόταν σε τρεις δόσεις, μια κάθε δύο εβδομάδες και ότι η πρώτη δόση θα έπρεπε να καταβληθεί άμεσα.

Μόνο που όταν οι Κολομβιανοί του έδωσαν τα 10,000,000 δολάρια πήρε την απόφαση να τους ρίξει όλους και να εξαφανιστεί με τα λεφτά.

Λίγες ημέρες μετά ο Ταρζάν δέχεται ένα τηλεφώνημα από τους Κολομβιανούς για να δειπνήσουν στο Μαϊάμι, πάει και περνάνε όλοι μια χαρά.

Δεν του λένε τίποτε για τον Τόνι, παρά μόνο την επόμενη μέρα, αφού κατάλαβαν ότι αυτός δεν είχε σχέση με την φυγή του Κουβανού.

Ο Ταρζάν καταλαβαίνει ότι οι Κολομβιανοί θα κυνηγήσουν παντού τον φίλο του και όταν ο τελευταίος επικοινωνεί μαζί του, τον ενημερώνει και ζητάει εξηγήσεις, όπως και ο Χουάν.

Από το Άμστερνταμ όπου βρίσκεται ο Γιέστερ τους λέει να πάνε να γαμ….ν και εξαφανίζεται έχοντας μια ντουζίνα ψεύτικα διαβατήρια και τα λεφτά της προκαταβολής για το αυτοκίνητο.

Εντωμεταξύ οι δύο φίλοι στο Μαϊάμι αγνοούν ότι η DEA και το FBI τους παρακολουθούν στενά και έχουν παγιδέψει τα τηλέφωνα τους.

Αμφότεροι θα συλληφθούν και περάσουν κάποια χρόνια στην φυλακή πριν αφεθούν ελεύθεροι ενώ ο Τόνι δεν θα επικοινωνήσει ποτέ ξανά μαζί τους.

Το υποβρύχιο δεν αγοράστηκε ποτέ, η ιστορία τους όμως αποτυπώθηκε σε ένα καταπληκτικό ντοκιμαντέρ, όπου μιλούν για τα όσα έκαναν.

Η καλύτερη ίσως στιγμή είναι όταν ερωτώνται αν ο Τόνι θα μιλήσει για την ιστορία τους και αμφότεροι απαντούν «όχι, είναι εξαφανισμένος, δεν θα μίλαγε ποτέ, άσε που δεν θα τον βρείτε».

Στην επόμενη σκηνή ο «φίλος» που τους πρόδωσε χαμογελάει στην κάμερα και όταν ο δημοσιογράφος τον ρωτάει αν εξαπάτησε τον Ταρζάν και τον Χουάν απαντάει σκληρά: «ΤΙ ερώτηση είναι αυτή τώρα; Θες απάντηση; Άντε γαμ….υ».