Τα δύο τρίτα των γυναικών «πιάνουν» παιδί έως την έκτη προσπάθεια με εξωσωματική

Οι γυναίκες που προσπαθούν να «πιάσουν» παιδί με εξωσωματική γονιμοποίηση, δεν πρέπει να απελπίζονται, αν αποτύχουν τις πρώτες φορές. Τα δύο τρίτα των γυναικών επιτυγχάνουν τελικά έως την έκτη προσπάθεια, σύμφωνα με μια νέα μεγάλη βρετανική επιστημονική έρευνα, που συνιστά υπομονή και επιμονή (μέχρι ένα όριο).

Οι ερευνητές των πανεπιστημίων του Μπρίστολ και της Γλασκώβης, με επικεφαλής τον 'Αντριου Σμιθ, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό του Αμερικανικού Ιατρικού Συλλόγου (JAMA), σύμφωνα με τους «Τάιμς της Νέας Υόρκης», μελέτησαν στοιχεία για σχεδόν 157.000 γυναίκες, οι οποίες συνολικά έκαναν πάνω από 257.000 «κύκλους» εξωσωματικής. Ως «κύκλος» θεωρείται η θεραπεία ορμονικής υπερενεργοποίησης των ωοθηκών για την παραγωγή αρκετών ωαρίων, η εξωσωματική γονιμοποίηση και η κατοπινή μεταφορά του εμβρύου στην μήτρα.

Η στατιστική ανάλυση δείχνει ότι επιτυχής τοκετός με την πρώτη προσπάθεια επιτυγχάνεται στο 29,5% των περιπτώσεων. Το 20,5% των γυναικών γεννά παιδί με την τέταρτη προσπάθεια, το 17,4% με την έκτη και το 15,7% με την ένατη. Έτσι, τουλάχιστον δύο στις τρεις γυναίκες (ποσοστό 67,4%) έχουν επιτυχία στην εξωσωματική έως την έκτη απόπειρά τους.

Συχνά οι γυναίκες απογοητεύονται μετά την τρίτη ή την τέταρτη αποτυχημένη προσπάθεια, όμως η νέα έρευνα -η μεγαλύτερη του είδους της μέχρι σήμερα- δείχνει ότι υπάρχουν ακόμη σημαντικά περιθώρια επιτυχούς έκβασης της εξωσωματικής, ιδίως για τις γυναίκες κάτω των 40 ετών, οι οποίες δεν είναι ανάγκη να απογοητεύονται πρόωρα και να στρέφονται σε εναλλακτικές λύσεις όπως τα ωάρια από άλλη γυναίκα ή η τεκνοθεσία.

Η ηλικία της γυναίκας παίζει σημαντικό ρόλο. Πριν τα 40 τους, επιτυχία με την πρώτη προσπάθεια έχει το 32,3% των γυναικών και με την έκτη το 17%. Για τις γυναίκες 40-42 ετών, τα αντίστοιχα ποσοστά επιτυχίας είναι 12,% και 6,9%.

Όμως μετά την ένατη προσπάθεια, οι πιθανότητες είναι πλέον πολύ μικρές. Από την άλλη, οι αλλεπάλληλες απόπειρες (κύκλοι) αποτελούν ένα οικονομικό και συναισθηματικό βάρος για πολλά υπογόνιμα ζευγάρια, χωρίς να παραγνωρίζεται και ο πιθανός ιατρικός κίνδυνος λόγω της επιβάρυνσης των ωοθηκών.