iPad 3: Τo Review

Λοιπόν, εμένα δε με νοιάζει τι λέει η Apple, και πώς το αποφάσισαν να κόψουν τα νούμερα από το όνομα των συσκευών. Δε με ενδιαφέρει αν έτσι γίνεται στα Macbook και στα iMac και στα iPod: Κακώς γίνεται έτσι στα Macbook και στα iMac και στα iPod.

Όταν βγαίνει ένα καινούριο προϊόν πρέπει να ξέρεις πώς λέγεται για να μπορείς να συνεννοηθείς με τον υπόλοιπο κόσμο, όταν χρειάζεται (με το service, στα forums, στους φίλους σου), και να μη χρειάζεται να σκαρώνεις αυτοσχέδια ονόματα του τύπου “iPod τρίτης γενιάς, με έγχρωμη οθόνη” ή “Macbook Air, αυτό που βγήκε το καλοκαίρι του ‘11, με i5”. Έτσι, εγώ το “new iPad” θα το αποκαλώ με το όνομα που θα ΄πρεπε να έχει, και δε με νοιάζει που δεν το λένε στ’ αλήθεια έτσι, εμείς θα συνεννοούμαστε μια χαρά, όλοι θα καταλαβαίνουν για ποιο πράγμα μιλάω.

Κυρίες και κύριοι, αυτό είναι το review του iPad 3.



Το οποίο κυκλοφόρησε στις ΗΠΑ την προηγούμενη Παρασκεύη και στην Ελλάδα αυτή την Παρασκευή και τα πρώτα κομμάτια που ήρθαν έχουν ήδη εξαντληθεί, γι’ αυτό ήταν πολύ δύσκολο να εξασφαλίσω ένα review unit, καθώς ό,τι κομμάτια είχαν τα καταστήματα, τα πούλησαν. Ετούτη την Κυριακή, λοιπόν, καθώς ο ήλιος λάμπει και κάποιοι παρελαύνουν και οι υπόλοιποι συζητάνε για γιαούρτια και σκορδαλιές, εγώ δοκίμασα ένα iPad 3 16GB WiFi που μου δάνεισαν από τα Public για περίπου 40 ώρες (39, αν υπολογίσει κανείς και την αλλαγή της ώρας).

Τα περισσότερα πράγματα που χρειάζεται να ξέρεις για το νέο iPad τα ξέρεις ήδη, βεβαίως, από τα reviews τα ξένα και από όλες τις πληροφορίες που βγήκαν μετά τη σχετική ανακοίνωση της Apple στις αρχές του μήνα. Το τρίτο iPad, όπως και τα προηγούμενα, είναι μια μικρή, επίπεδη πλάκα από γυαλί και αλουμίνιο που αποτελείται κυρίως από μια οθόνη διαγωνίου 9,7 ιντσών και σχεδόν τίποτα άλλο. Σ’ αυτή την οθόνη διαβάζεις, γράφεις και παίζεις χωρίς να χρειάζεσαι περιφερειακά τσουμπλέκια και παραφερνάλια. Το iPad ήταν η πρώτη αληθινά πετυχημένη ιντερνεταμπλέτα του κόσμου (55 εκατομμύρια τεμάχια πουλήθηκαν σ’ αυτά τα δύο χρόνια) και είναι ακόμα και σήμερα η καλύτερη, για διάφορους λόγους.

Τα ερωτήματα που τίθενται λοιπόν και στα οποία οφείλω εγώ να δώσω μιαν απάντηση μετά από αυτές τις σαράντα ώρες, είναι τα εξής:

Αξίζει να το αγοράσει κάποιος που δεν έχει ιντερνεταμπλέτα;
Αξίζει να το αγοράσει κάποιος που έχει iPad;
Αξίζει να το αγοράσει κάποιος που έχει iPad 2;
Αξίζει να το αγοράσει κάποιος που έχει ιντερνεταμπλέτα άλληνα;
Οι παρατηρήσεις που έχω να κάνω στο δρόμο προς τις απαντήσεις είναι οι εξής:

1. Στο χέρι



Το iPad 3 είναι σχεδόν ολόιδιο με το iPad 2 σε εμφάνιση, λίγο πιο παχουλό και λίγο πιο βαρύ, αλλά κατά τα άλλα πανομοιότυπο, σε βαθμό που να μην τα ξεχωρίζεις εύκολα με γυμνό μάτι (hint: κοίτα ποιο έχει μεγαλύτερη κάμερα στην πλάτη). Δύο ήταν πάντα τα προβλήματά μου με το iPad: Το βάρος του και η οθόνη, και το πρώτο παραμένει πρόβλημα. Το μηχάνημα ζυγίζει πάνω από 600 γραμμάρια, κι αυτό μπορεί να μη φαντάζει πολύ, αλλά δεν επιτρέπει σε καμία περίπτωση άνετο διάβασμα με το ένα χέρι για πολλή ώρα. Επίσης, το design της 2ης και της 3ης γενιάς έχει ένα περίγραμμα πολύ λεπτό και κοφτερό, που καθιστά το διάβασμα το βράδυ στο κρεβάτι με το iPad ακουμπησμένο στην κοιλίτσα αδύνατο.



Από την άλλη, νομίζω ότι το λίγο μεγαλύτερο πάχος δεν είναι κακό πράγμα, ίσα ίσα, μπορεί να είναι εντύπωσή μου αλλά το iPad 3 δίνει στο χέρι λίγο πιο ωραία, γεμάτη αίσθηση από ό,τι το 2. Ασήμαντη διαφορά, λέμε τώρα.

Αυτό που δεν είναι καθόλου ασήμαντο είναι το θέμα της θερμότητας. Πρόσφατα έγινε πολύς ντόρος σχετικά με τη θερμοκρασία που ανεβάζει η πλάτη του νέου iPad, το CR έγραψε κάτι, τα φάνμποιζ λύσσαξαν με τον τρόπο που λυσσάνε συνήθως, αλλά η ουσία παραμένει η εξής: Το iPad 3 ζεσταίνεται, σε βαθμό που τα προηγούμενα δεν ζεσταίνονταν ποτέ. Πήγαινε σε οποιοδήποτε κατάστημα το έχει φέρει, και πιάστο.

Τα έχουν μονίμως ανοιχτά και συνδεδεμένα στο ρεύμα, κι έτσι δουλεύουν διαρκώς, και είναι μονίμως ζεστά. Αυτό μπορείς να περιμένεις αν περάσεις πολλή ώρα με το νέο iPad ή αν παίζεις αρκετή ώρα παιχνίδια ή αν βλέπεις ταινίες: Η πλάτη του, ειδικά στο αριστερό μέρος (όπως κοιτάς την οθόνη) θα ζεσταθεί. Δεν θα ζεσταθεί πάρα πολύ, ποτέ δεν θα ανεβάσει τη θερμοκρασία που ανεβάζει ένα λάπτοπ ας πούμε, και δε θα σου τηγανίσει το χέρι, αλλά την καταλαβαίνεις τη ζεστασιά, τη νιώθεις, και δεν είναι καθόλου ευχάριστη.

Όπως αναλύω κι εδώ, τρία είναι τα πράγματα που κάνουν το iPad κάτι πιο χρήσιμο από λάπτοπ μέσα στο σπίτι: Είναι μονίμως ανοιχτό, δεν κάνει βουβουβου ο ανεμιστήρας του, και δεν σου καίει τα ποδαράκια. Δυστυχώς το iPad 3 αναπόφευκτα θα σου ζεσταίνει τα δαχτυλάκια, κι αυτό δεν είναι καλό πράγμα, ειδικά τώρα που μπαίνει και το καλοκαίρι.

Θα πω τώρα και κάτι άλλο, που δεν ταιριάζει πολύ στην κατηγορία “στο χέρι” αλλά έχει να κάνει με τον τρόπο χρήσης του μαραφετιού: Τη φόρτιση. Το iPad 3 παίρνει ώρα να φορτίσει. Πολλή ώρα. Πάρα πολλή ώρα. Από τις 40 ώρες που το είχα, τις 12 τις πέρασε συνδεδεμένο στο ρεύμα ή στο desktop, ρουφώντας το ρεύμα με τη νωχελικότητα που ο Έλλην ρουφά το φραπέ. Φυσικά τα φάνμποϊζ και η Φυσική έχουν απάντηση και γι’ αυτό: Το iPad 3 φορτίζει τόσο αργά επειδή έχει μια τεράστια μπαταρία, ένα θηρίο, η οποία πράγματι κρατάει πολύ (όχι περισσότερο από ό,τι κρατούσε στα προηγούμενα μοντέλα) και χρησιμεύει για να φωτίζει το πράγμα που θα δούμε στο #2. Αλλά κοίτα: Δε με νοιάζει. Τη στιγμή που το Macbook Air μου μέσα σε τρία τέταρτα έχει γεμίσει κατά 75% (κι έχει μεγάλυτερη μπαταρία από το iPad), το να πρέπει να αφήσεις όλη νύχτα το iPad 3 στην πρίζα για να το βρεις στο 100% όταν ξυπνήσεις -και ζεστό ζεστό, σαν ψωμάκι φρέσκο απ’ το φούρνο- μου μοιάζει λάθος, άβολο και μπελαλίδικο.
Αλλά τώρα ας δούμε γιατί έχει τόσο μεγάλη μπαταρία του iPad το 3.
 
2. Η Οθόνη




Όπως έχεις διαβάσει, η οθόνη του iPad 3 είναι αλλιώτικη από την οθόνη των προηγούμενων iPad στο ότι έχει τετραπλάσια ανάλυση. Τα προηγούμενα είχαν 1024 επί 768 πίξελ, ετούτο έχει 2048 επί 1536, στις ίδιες διαστάσεις. Αυτό σημαίνει ότι εκεί που υπήρχε ένα πίξελ τώρα υπάρχουν τέσσερα. Αυτό σημαίνει ότι η καινούρια οθόνη είναι τέσσερις φορές πιο ευκρινής και πεντακάθαρη. Αυτό επίσης σημαίνει ότι η οθόνη αυτή στουμπώνει σε 9,7 ίντσες περισσότερα πίξελ από όσα έχει η τηλεόραση που έχεις στο σαλόνι, όποια τηλεόραση κι αν έχεις στο σαλόνι.
Αυτό, τέλος, σημαίνει ότι η εικόνα αυτής της οθόνης είναι κάτι που πρέπει να το δεις για να το πιστέψεις.

Η ευκρίνεια των γραμμάτων κάνει κάτι θεμελιώδες μέσα μου να σκιρτά, όπως όταν βλέπω ένα μεγαλειώδες ηλιοβασίλεμα ή ντεκολτέ, διεγείρει τα σημεία του εγκεφάλου εκείνα που λαχταράν την ομορφιά, που την καταναλώνουν αχόρταγα και που ξυπνάν συνάψεις κοιμισμένες, που διεγείρουν νευρώνες ξεχασμένους σε πράγματα άλλα και τους λένε “κοίτα, κοίτα αυτή την οθόνη”.

Τα γράμματα σ’ αυτή την οθόνη όταν διαβάζεις πράγματα στο Ίντερνετ ή βιβλία στο Kindle ή άρθρα στο Instapaper είναι πεντακάθαρα και κρυστάλλινα σαν να διαβάζεις φωτεινό χαρτί, ή σα να βλέπεις φιλμ σε φωτοτράπεζα. Οι φωτογραφίες υψηλής ανάλυσης μοιάζουν πιο καθαρές απ’ την πραγματικότητα. Το contrast είναι εξωφρενικό.
Την κοίταζα και ένιωθα τους αμφιβληστροειδείς μου να υποδέχονται τα φωτόνια με ηδονή μέχρι που δάκρυσα από χαρά. Αυτή η οθόνη είναι blowjob για τα μάτια.




αποπάνω, το πρώτο iPad – αποκάτω, το τρίτο iPad

Αν και τα πάντα διαβάζονται πιο εύκολα, αυτό που επωφελείται περισσότερο απ’ όλα είναι τα κόμιξ. Ένα από τα σημαντικότερα προβλήματα των comic book apps στο iPad μέχρι τώρα ήταν πως η οθόνη του είναι πολύ μικρή και η ανάλυση πολύ κακή για να δείχνει καλά ολόκληρη σελίδα ενός κόμικ – για να διαβάσεις πιο άνετα έπρεπε να κάνεις ζουμ στο καρέ. Η εμπειρία δεν ήταν καθόλου καλή. Ε, με την καινούρια οθόνη το θέμα λύνεται δια παντός. Η σελίδα εξακολουθεί να είναι μικρή, αλλά τα γράμματα είναι πεντακάθαρα και διαβάζονται πολύ άνετα. Άνοιξε την εφαρμογή της Marvel σε ένα iPad 3 και θα καταλάβεις. Τεράστια διαφορά. (ένα μικρό δείγμα)

Ωστόσο (γιατί πάντα υπάρχει ένα ωστόσο), υπάρχουν κάποια θέματα που προκύπτουν από αυτή την τεράστια καινοτομία που εισάγει μια τέτοια οθόνη, κάποια από τα οποία είναι μικρά, κάποια περισσότερο δυσεπίλυτα.
Οι εικόνες στο Ίντερνετ, ας πούμε, είναι φτιαγμένες για να εμφανίζονται σε οθόνες πολύ μικρότερης ανάλυσης. Ο browser του iPad 3 παίρνει τα sites και τα “μεγαλώνει” σε μέγεθος για να γεμίζουν ολόκληρη την οθόνη (δε θα σε ζαλίσω με νούμερα εδώ, ενδεικτικά μόνο να πω ότι ένα τυπικό site σαν αυτό που κοιτάζεις εδώ έχει πλάτος 980 pixels, ενώ το iPad 3 στη μικρή του διάσταση έχει πλάτος 1536 pixels), κι αυτό δεν έχει καμία συνέπεια στα γράμματα, που αυξάνονται και μειώνονται χωρίς πρόβλημα, αλλά έχει σοβαρές συνέπειες στις φωτογραφίες, που όταν μεγαλώνουν μ’ αυτό τον τρόπο “σπάνε”. Αν δεις ετούτο εδώ το site στο νέο iPad θα διαπιστώσεις πως οι τίτλοι των άρθρων και τα κείμενα είναι κρυστάλλινα και ευανάγνωστα, αλλά οτιδήποτε στην οθόνη είναι εικόνα είναι λίγο πιο θολό, λίγο πιο ατελές. Κι αυτό ισχύει σε όλα τα sites.

Λύσεις θα βρεθούν και γι’ αυτό, αλλά καθώς τα μεγέθη των πραγμάτων στο Ίντερνετ αλλάζουν πολύ αργά, μια τελική λύση μπορεί να αργήσει (δες εδώ ένα παράδειγμα).

Πέρα από αυτό, υπάρχουν διάφορα παλιότερα applications που δεν έχουν ανανεωθεί ακόμα και μοιάζουν πιξελιασμένα και άσχημα δίπλα στα άλλα, τα φρέσκα, ενώ και τα περισσότερα παιχνίδια δεν υποστηρίζουν την εξωφρενική ανάλυση της οθόνης (δεν υπάρχουν παιχνίδια στο PS3 που να υποστηρίζουν τέτοια ανάλυση οθόνης, εδώ που τα λέμε).

Αλλά το χειρότερο πράγμα που υπάρχει είναι τα applications των περιοδικών.

Επίτρεψέ μου να αφιερώσω λίγο χρόνο σ’ αυτό.

Τα applications των περιοδικών σου δίνουν τη δυνατότητα κάθε εβδομάδα ή κάθε μήνα να κατεβάσεις το καινούριο “τεύχος” σε μια μορφή που μοιάζει πάρα πολύ με pdf, αλλά στην πραγματικότητα είναι εικόνες: Μια φωτογραφία κάθε σελίδας που έχει στηθεί ειδικά για το iPad, χωρίς τη δυνατότητα να επιλέξεις κείμενο, να ψάξεις τι σημαίνουν λέξεις, αυτονόητα χαρακτηριστικά σε όσα applications έχουν να κάνουν με περιεχόμενο σ’ αυτό το μέσο, πακεταρισμένες όλες μαζί σε ένα αρχείο μεγέθους εκατοντάδων MB.

Τέλος πάντων, έτσι τα πούλαγαν, κάποιος κόσμος τα αγόραζε. Στο νέο iPad, όμως, με την τετραπλάσια ευκρίνεια, οι παλιές εικόνες δε φαίνονται καθόλου καλά. Φαίνονται πιξελιασμένες και θολές. Εγώ είμαι συνδρομητής σε μόνο ένα app περιοδικού πια, στο New Yorker, μερικά από τα άρθρα του οποίου εμφανίζονται με τη μορφή κανονικού, ζωντανού κειμένου. Αυτά στο νέο iPad διαβάζονται υπέροχα, και το font του New Yorker “γράφει” καταπληκτικά. Τα υπόλοιπα, όμως, έρχονται με τη μορφή εικόνας και είναι εκτρωματικά. Είναι σα να παίζεις Mass Effect 3 και ξαφνικά η εικόνα να γυρνάει σε γραφικά πράσινου Amstrad 6128. Τα έβλεπα και μου γύριζαν τα άντερα ανάποδα. Αν τα έβλεπε ο Στιβ Τζομπς θα έβαζε τα κλάματα. (Διάβασε περισσότερα για το θέμα εδώ, μη λέω άλλα κι αναστατώνομαι).
Πέρα από αυτά διαπίστωσα και το εξής: σε σχέση με την οθόνη του πρώτου iPad, η οθόνη του 3 μοιάζει κάπως πιο κιτρινωπή.




Αυτό είναι κάτι που είχα παρατηρήσει και στην οθόνη του iPhone 4S όταν την έβαλα δίπλα δίπλα με το iPhone 4 -και δεν ξέρω γιατί συμβαίνει. Όχι ότι είναι κάτι δυσάρεστο, βέβαια -το iPad 3 έχει σαφώς καλύτερο contrast και η διαφορά στην ευκρίνεια είναι τόσο τεράστια και θεμελιώδης που τα λίγο πιο λευκά λευκά της οθόνης του παλιού iPad δεν το κάνουν επ’ ουδενί πιο ελκυστικό. Απλά λέω.
 
3. Η ζωή

Στο δια ταύτα, το σημαντικότερο θέμα που αφορά το νέο iPad είναι η χρήση του. Πολύ κόσμος, κυρίως κόσμος όχι πολύ εξοικειωμένος με την τεχνολογία, πλέον χρησιμοποιεί το iPad ως εργαλείο πρόσβασης στο Ίντερνετ. Άλλοι το χρησιμοποιούν στο σπίτι για διάβασμα και γρήγορο browsing στον καναπέ. Υπάρχουν πλέον εκατοντάδες χιλιάδες εφαρμογές για δαύτο, και κάποιες από αυτές είναι πολύ ωραίες και χρήσιμες.

Όπως γίνεται με κάθε iPad, το νέο είναι πιο γρήγορο από τα προηγούμενα. Δοκιμάζοντάς το δίπλα στο δικό μου, το παλιό, το πολυχρησιμοποιημένο, μοιάζει φρέσκο, καινούριο. Δεν έχει κολλήματα, η επιφάνειά του είναι πιο ευχάριστη στο άγγιγμα, ανοίγει τις εφαρμογές ακαριαία, μοιάζει να ανοίγει ακόμα και τα sites στο Ίντερνετ πιο γρήγορα, το κουμπάκι του κάνει πιο ωραίο και σφιχτό “κλικ”, και αυτή η οθόνη με κάνει να θέλω να το κοιτάζω έτσι, κι ας μη μου δείχνει τίποτα συγκεκριμένο, επειδή είναι τόσο πεντακάθαρη και ευκρινής και υπέροχη και λαμπερή και τέλεια.

Παίρνοντας τα μάτια μου από αυτή την οθόνη, οτιδήποτε κι αν κοιτάξω μου κακοφαίνεται, είτε το παλιό iPad, είτε η οθόνη του υπολογιστή, είτε ακόμα και η εξίσου ευκρινής αλλά ενοχλητικά μικροσκοπική οθόνη του iPhone 4, είτε η πραγματικότητα η ίδια. Μπορώ να διαβάζω πολύ πιο ευχάριστα στο νέο iPad απ’ ό,τι στο παλιό και, αν ήταν πιο ελαφρύ και δε ζεσταινόταν, θα μπορούσε ίσως να είναι καλύτερο gadget για ανάγνωση από το Kindle.

Εδώ να πούμε και δυο λόγια για την κάμερα: Αντίθετα με την κάμερα του iPad 2, η καμέρα στην πλάτη του iPad 3 είναι αξιοπρεπέστατη. Έκανα μια μικρή σύγκριση με την κάμερα του iPhone 4 και η φωτογραφία που έβγαλε το iPad ήταν καλύτερη, δες:




πάνω του iPhone, κάτω του iPad

Μάλλον βοηθάει και στη σταθερότητα της φωτογραφίας το ότι το κρατάς και με τα δύο χέρια, αλλά βέβαια, το να βγάζεις φωτογραφίες με ένα τέτοιο μαραφέτι παραμένει γελοίο.

Οπότε το συμπέρασμα είναι ότι παρ’ όλα τα προβλήματα με τη θέρμανση και τη φόρτιση αυτό είναι το καλύτερο iPad που υπάρχει γιατί η οθόνη του είναι η καλύτερη οθόνη που υπάρχει και, είπαμε, αυτό το μηχάνημα είναι μια οθόνη σκέτη, δεν έχει τίποτα άλλο.

 Έχω να πω πως αυτό που λένε διάφοροι reviewers, ότι δηλαδή η αναβάθμιση αξίζει τον κόπο αν έχεις το πρώτο iPad αλλά όχι αν έχεις το δεύτερο, δεν ισχύει. Το πρώτο με το δεύτερο ήταν πολύ πιο παρόμοια μεταξύ τους από ότι είναι το δεύτερο με το τρίτο. Η οθόνη αλλάζει σε πολύ μεγάλο βαθμό τη χρήση του αντικειμένου, και είναι η πρώτη σημαντική εξέλιξη στην ιστορία του iPad μέχρι τώρα, τίποτα άλλο δεν έχει τόση σημασία, ούτε οι επεξεργαστές ούτε η κάμερα ούτε τίποτα. Αν έχεις κάποιο iPad και το χρησιμοποιείς και το λατρεύεις και μπορείς να το αλλάξεις με καινούριο, κάντο. Τα μάτια σου θα σε ευγνωμονούν.

Αν, τώρα δεν έχεις καμία ιντερνεταμπλέτα, σκέψου το καλά, διάβασε κι αυτά, μετά διάβασε γιατί εγώ πια δεν πολυ-χρησιμοποιώ το iPad, και μετά, αν έχεις την ευχέρεια, πάρτο.

Τέλος, αν είσαι ένας από τους όχι-πάρα-πολλούς που έχουν μια ταμπλέτα με Android, οφείλω να ομολογήσω ότι το μηχάνημά σου υστερεί σε πολύ μεγάλο βαθμό και σε πολλά σημαντικά θέματα. Δεν έχει εξίσου μεγάλη ποικιλία σε applications, πιθανότατα η μπαταρία του κρατάει λιγότερο, η οθόνη του είναι οπωσδήποτε λιγότερο λαμπερή και υπέροχη (από του iPad 3 -όχι απαραίτητα και των προγενέστερων) οπότε αν σκέφτεσαι να το αλλάξεις, πάρε το iPad
3, θα καταλάβεις διαφορά.
                
Βεβαίως, όλα αυτά είναι πλέον σχετικά. Γιατί οι ημέρες μας είναι δύσκολες. Το iPad έχει ακόμα την ίδια τιμή που είχε όταν πρωτοκυκλοφόρησε: Κάθε νέο μοντέλο κάνει 509 ευρώ στην έκδοση των 16GB και φτάνει μέχρι 839 για την έκδοση των 64GB με 3G. Κάτι που θα πρέπει να προσέξει ο υποψήφιος αγοραστής είναι πως τα 16GB πλέον είναι λίγα, και γι’ αυτό ευθύνεται η οθόνη. Τα applications στο μέλλον θα είναι πιο μεγάλα σε μέγεθος για να χωράνε εικόνες που θα εμφανίζονται σωστά σ’ αυτή την οθόνη, ενώ οι φωτογραφίες που τραβάει το ίδιο το iPad είναι αρχεία πολύ μεγάλα. Βάλε μέσα και μουσική και κάνα βίντεο, πάει, γέμισε. Αν ήθελε να είναι απολύτως σωστή, η Apple θα καταργούσε το 16άρι από αυτή τη γενιά και θα ξεκινούσε από το 32άρι τη σειρά της. Αλλά τέλος πάντων. Ένα 32GB WiFi που υποθέτω είναι η καλύτερη επιλογή στην Ελλάδα (τα νέα iPad 3G υποστηρίζουν και τα δίκτυα γρήγορου ίντερνετ LTE, που όμως δεν έχουμε εδώ), κοστίζει 619 ευρώ, κι αυτό είναι ένα ποσό μεγάλο, είναι κοντά ενάμισης μήνας δουλειά με τον κατώτατο μισθό. Σε μια τέτοια χώρα και σε ένα τέτοιο κλίμα είναι δύσκολο να δώσει κανείς 620 ευρώ για οτιδήποτε -πόσο μάλλον για ένα gadget που για τους περισσότερους λειτουργεί ως τέταρτη κατά σειρά οθόνη.

Εγώ είμαι σχεδόν πεπεισμένος ότι δεν θα αγοράσω το νέο iPad. Μπορείς να διαβάσεις εδώ τη σχέση μου με τη συγκεκριμένη κατηγορία οθονών και την πρόοδό της στην πορεία του χρόνου, αλλά υπάρχει και το θέμα του κόστους. Κάποτε, όχι πολύ παλιά, ένα ποσό τέτοιο θα μου φαινόταν δίκαιο για την απόλαυση μιας τέτοιας οθόνης, τέτοιας ομορφιάς. Δυστυχώς πια η ομορφιά έχει γίνει πιο ακριβή για όλους μας.
Κι αυτό είναι κρίμα.

O Θοδωρής Γεωργακόπουλος είναι Δημοσιογράφος και συγγραφέας
http://www.georgakopoulos.org
http://twitter.com/tgeorgakopoulos
http://www.facebook.com/thodorisgeorgakopoulos

Πηγή georgakopoulos.org