Χωρισμός μπορεί να σημαίνει και ευκαιρία εξέλιξης!

Xωρισμός! Αλήθεια, πόσο δύσκολος είναι; Πόσα συναισθήματα που τρομάζουν, φοβίζουν και πολλές φορές μας κρατούν δέσμιους σε μια σχέση που μένουμε μόνο και μόνο για να μην τα αντιμετωπίσουμε; Οταν όμως τελικά η απόφαση παίρνεται από τον άλλον σύντροφο, που δεν θέλει να συνεχίσει τη σχέση, εμείς τι κάνουμε; Πώς βιώνουμε τον χωρισμό;

Είναι γεγονός ότι αυτό που πονάει σε αυτές τις περιπτώσεις είναι η απώλεια. Η απώλεια των ονείρων, της κοινής ζωής, της σωστής επιλογής, της επένδυσης, της προσδοκίας. Η απώλεια που συνοδεύεται από το πένθος γι’ αυτό που είχαμε. Οπως λοιπόν με τις περιπτώσεις πένθους, έτσι και με τον χωρισμό, ο κάθε άνθρωπος τον βιώνει με τον δικό του τρόπο. Είναι αυτό που λέμε πως ο χωρισμός είναι μια προσωπική υπόθεση που ο καθένας την αντιμετωπίζει διαφορετικά! Ας δούμε λοιπόν πώς μπορεί ο ψυχικός πόνος να μην επιβαρύνεται ακόμα περισσότερο με αυτοκατηγορίες, αυτολύπηση και ερωτηματικά που τριβελίζουν το μυαλό. Τι μπορούμε να κάνουμε; Λέμε ότι είναι χρήσιμο γενικά στη ζωή μας, όχι μόνο σε περιπτώσεις χωρισμού, να κάνουμε την αυτοκριτική μας έτσι ώστε να έχουμε μια πιο ολοκληρωμένη εικόνα του εαυτού μας (όσο βέβαια είναι δυνατόν λόγω της έλλειψης αντικειμενικότητας). Η ενδοσκόπηση αυτή μας βοηθά να μάθουμε περισσότερο τον εαυτό μας και το πώς σχετιζόμαστε με τους άλλους, τον τρόπο δηλαδή με τον οποίο επιλέγουμε σύντροφο. Σίγουρα λοιπόν χρειάζεται να δούμε και το δικό μας μερίδιο ευθύνης στον χωρισμό, καθώς η σχέση αποτελείται από δύο μέλη, όπου το καθένα έχει τη δική του ευθύνη.

1. Χωρισμός δεν σημαίνει προσωπική αποτυχία. Πολλοί είναι εκείνοι και εκείνες που θεωρούν ότι από τη στιγμή που χώρισαν έχουν αποτύχει στη ζωή τους και ότι τίποτα πια δεν έχει σημασία, αφού η προσωπική τους ζωή δεν πήγε καλά. Κι όμως, χωρισμός δεν σημαίνει αποτυχία. Το ότι δεν συμπορευόμαστε από κοινού στη ζωή με έναν άνθρωπο που επιλέξαμε και μας επέλεξε κάποτε σημαίνει ότι ίσως οι δρόμοι μας σταδιακά απομακρύνθηκαν, ίσως αλλάξαμε τόσο εμείς όσο και ο/η σύντροφός μας με τέτοιον τρόπο -όχι απαραίτητα κακό- που δεν μπορούμε πλέον να είμαστε μαζί.

2. Χωρισμός σημαίνει «αναλαμβάνω την ευθύνη μου και γίνομαι καλύτερος/η». Είναι σημαντική η ανάληψη ευθύνης που αναφέρεται παραπάνω, καθώς «μπορώ να δω και να αναλογιστώ τα δικά μου λάθη και να τα διορθώσω στην επόμενη σχέση μου». Για παράδειγμα, στον χώρο μας βλέπουμε ζευγάρια όπου ο ένας ή ο άλλος, ακόμα και οι δύο αρκετές φορές, έχουν παραμελήσει τον εαυτό τους, έχουν πάρει βάρος, δεν πλένονται συχνά, κυκλοφορούν μέσα στο σπίτι ατημέλητοι, με ό,τι πιο πρόχειρο και κακόγουστο βρίσκουν τυχαία μπροστά τους, δίνοντας προτεραιότητα στην άνεση και όχι στο να αρέσουν στον σύντροφό τους. Δεν κάνουν δραστηριότητες μαζί, δεν μιλάνε παρά μόνο για τα παιδιά. Αλήθεια, έχετε αναρωτηθεί πόσο μεγάλη τρύπα ανοίγει κάτι τέτοιο στην ψυχή του καθενός; Πώς αυτό το ζευγάρι που δείχνει τόσο κουρασμένο από την έλλειψη ενδιαφέροντος και κοινών στοιχείων να παραμείνει μαζί; Κάποιες σχέσεις παρόλο που διαλύθηκαν είναι γεγονός ότι μπορούν να διδάξουν πολλά...
3. Η απόρριψη υπάρχει στη ζωή όλων μας. «Με αγαπάς; Θα με αγαπάς για πάντα;». Η γνωστή εφηβική ερώτηση που αναζητά τον καθησυχασμό στην εφηβική καρδούλα. Δεν είμαστε, όμως, πλέον έφηβοι. Είμαστε ενήλικες και, ως ώριμοι ενήλικες, οφείλουμε να γνωρίζουμε ότι το «θα σε αγαπώ για πάντα» δεν είναι κανόνας. Δεν κρατούν όλες οι σχέσεις «για πάντα». Κάποιες τα καταφέρνουν και κάποιες άλλες όχι…

4. Χωρισμός δεν σημαίνει κοινωνικό στίγμα. Δεν είμαστε στην εποχή των παππούδων μας, όπου τα ζευγάρια δεν χώριζαν και ας μην είχαν καλές σχέσεις, απλώς συνέχιζαν για το «τι θα πει ο κόσμος;». Η γυναίκα σήμερα έχει σε γενικές γραμμές ανεξαρτητοποιηθεί οικονομικά, έχει λόγο και άποψη. Παλιά, ακόμα και αν δεν ήταν ευχαριστημένη από τον σύζυγό της, ακόμα και αν κακοπερνούσε μαζί του, δεν μπορούσε να κάνει αλλιώς. Σήμερα, ευτυχώς, μπορούμε να «λύσουμε» μια σχέση, έναν γάμο, όταν βλέπουμε ότι δεν είναι αυτό που περιμέναμε…
5. «Είναι αχάριστος/η, δεν με θέλει πια, πώς μου το έκανε εμένα αυτό;». Ερωτήσεις που ζητούν απεγνωσμένα απάντηση, αλλά ακόμα και αν δοθεί αυτή η απάντηση, σπάνια την ακούει εκείνος που μένει πίσω και νιώθει πληγωμένος. Ας έχουμε στο μυαλό μας ότι οι άνθρωποι αλλάζουμε. Ενώ ξεκινάμε μαζί την πορεία στο ταξίδι της ζωής, μπορεί ο ένας να πηγαίνει λίγο πιο γρήγορα από τον άλλον. Κι ενώ στην αρχή -τα πρώτα χρόνια- μπορεί να μη φαίνεται η απόσταση που αρχίζει και σχηματίζεται, στο πέρασμα των χρόνων συνειδητοποιούμε ότι δεν μπορούμε να δούμε πια τον άλλον που έχει μείνει πίσω ή που έχει προχωρήσει τόσο μπροστά, είμαστε μαζί αλλά παράλληλα είμαστε μόνοι μας, καθώς βιώνουμε την εσωτερική μοναξιά της απομάκρυνσης και της αποξένωσης…

6. Χωρισμός δεν σημαίνει προσποίηση και υποκρισία: Δεν χρειάζεται να προσποιηθούμε ότι δεν συμβαίνει τίποτα και όλα είναι καλά. Σήμερα, μας αρέσει ή όχι, οι άνθρωποι χωρίζουν. Με το να κρύβουμε τον χωρισμό το μόνο που κερδίζουμε είναι επιπλέον ψυχική κόπωση και πόνος, ενώ χάνουμε εσωτερική ενέργεια προσπαθώντας εγωιστικά να δείξουμε ότι δεν μας νοιάζει: «Δεν έγινε και τίποτα, σιγά μην κάτσω να σκάσω, αν δεν με θέλει μία, δεν τον/τη θέλω δέκα». Μπορεί να νιώθουμε προσωρινά ότι αυτός ο τρόπος ανακουφίζει, καθώς ξυπνάμε λίγο από τον θυμό (ο θυμός δίνει ενέργεια και δεν μας αφήνει να πέσουμε στον πόνο), αλλά είναι μια ψεύτικη ενέργεια και πικρή χαρά. Είναι προτιμότερο να έρθουμε σε επαφή με τα συναισθήματά μας, τα οποία απλώς καθυστερούμε να τα δούμε, και να τους επιτρέψουμε να κάνουν την εμφάνισή τους, πέρα από την ντροπή και τους φόβους μας. Αν δεν το κάνουμε, όλα αυτά που προσπαθούμε να κουκουλώσουμε θα τα βρούμε μπροστά μας σε κάποια άλλη φάση της ζωής μας.

Στην προσπάθεια να φωτίσουμε τις σκοτεινές πλευρές ενός χωρισμού και την επόμενη μέρα που αναγκαστικά έρχεται, την ερχόμενη Κυριακή θα συνεχίσουμε την ανάλυσή μας, εστιάζοντας στους υπόλοιπους μηχανισμούς αλλά και τους κατάλληλους τρόπους διαχείρισης μιας ζωής που οφείλει να συνεχίσει να υπάρχει προσδοκώντας το καλύτερο!


Από τον δρα Θάνο Ε. Ασκητή
νευρολόγο-ψυχίατρο, πρόεδρο του Ινστιτούτου
Ψυχικής και Σεξουαλικής Υγείας

Ινστιτούτο Ψυχικής και Σεξουαλικής Υγείας, τηλ.: 210 7789890, δωρεάν Συμβουλευτική Γραμμή Σεξουαλικής Υγείας 210 7797979 - Δευτέρα - Παρασκευή 10.00-14.00 και
16.00-20.00. Για θέματα άρθρων
που θα θέλατε να γραφτούν, παρακαλώ ενημερώστε μας
(e-mail: thanosaskitis@askitis.gr)

Διαβάστε περισσότερα άρθρα του Θάνου Ασκητή εδώ