Τζούλια, να βγω με τον διευθυντή μου;

Γειά σου Αρετή μου, που είσαι αρετή όνομα και πράγμα.

Καλά που είσαι σίγουρη ότι το αφεντικό σου δεν  θα χαλάσει ποτέ την οικογένειά του για μια εξωσυζυγική σχέση. Γιατί αν πίστευες το αντίθετο θα είχαμε πρόβλημα. Θα σου μιλήσω από πρακτικής άποψης και όχι από ηθικής. Σπάνια ένας επιτυχημένος οικογενειάρχης που έχει τρία παιδιά και αγαπάει τη γυναίκα του-όπως λες- θα τα τινάξει όλα στον αέρα, έτσι απλά. Εδώ δεν τα τινάζουν αυτοί που δεν θέλουν να βλέπουν τη γυναίκα τους. Στατιστικά και πρακτικά ομιλώ. Πάντα το έλεγα και ακόμα το λέω. 

Η σχέση με το διευθυντή οδηγεί ή στο γάμο ή στην απόλυση. Δεν έχει ενδιάμεσο δρόμο. Για αυτό μην κάνεις τίποτα μαζί του γιατί σε βλέπω να μένεις άνεργη όταν τελειώσει το ειδύλλιο. Από την άλλη είναι λογικό να σε κολακεύει το ενδιαφέρον του αλλά εδώ που τα λέμε εκφράσεις του τύπου «τώρα έγινες γυναίκα» μόνο υποτιμητικές μπορώ να τις χαρακτηρίσω. Γιατί δηλαδή πριν τι ήσουν;

Κάτσε λοιπόν στα αβγά σου και προσπάθησε να δείξεις ότι δεν ενδιαφέρεσαι. Με ευγενικό πάντα τρόπο γιατί υπάρχει και η απόλυση, κάτι που ειδικά τέτοια εποχή δεν θα το ήθελες.

Το επόμενο που  έχεις να κάνεις είναι να βρεις κάποιον αδέσμευτο που θα κάνεις μια σχέση στα μέτρα σου. Ετσι θα έχεις και φίλο και δουλειά.