Οι θεατρικές συνεργασίες που «κερδίζουν το αύριο»

Από τη μέρα που η Αννα-Απόλυτη Βίσση είχε τη φαεινή -και επιτυχημένη σε όρους νυχτερινού λιανεμπορίου- ιδέα να φιλοξενήσει ως εμβόλιμο δρώμενο στο πρόγραμμά της μια larger than life εμφάνιση της ούτως ή άλλως larger than life ερμηνεύτριας Μαίρης Λίντα, ο κόσμος μοιάζει σαν να χωρίστηκε στα δύο: στην προ τοτεμικών εμφανίσεων στα νυχτερινά κέντρα περίοδο, που φαντάζει πλέον παλαιότερη κι από την ιουρασική, και στη μετά τοτεμικών εμφανίσεων εποχή. Εκτοτε μύθοι και θρύλοι, που είτε ως τότε ήταν παροπλισμένοι και παραγκωνισμένοι ή είτε έμοιαζαν παρωχημένοι για τα μέτρα της ποπ κουλτούρας, κέρδισαν έναν νέο κύκλο ζωής - λειτουργώντας άλλοτε ως ατραξιόν για ακόρεστα ηδονοθήρες θεατές, άλλοτε ως βάλσαμο για τις ρομαντικές ρετρολάγνες ψυχές και άλλοτε ως μεταμοντέρνα προχώ καλλιτεχνικό άλλοθι.



Η συζήτηση για το «νέο» και το «παλιό», το δημιουργικό πάντρεμά τους και τη διελκυστίνδα ανάμεσά τους που κορυφώθηκε πρόσφατα -χάρη στην προεκλογική ρητορεία των προηγούμενων εβδομάδων- είχε ήδη ανοίξει. Ποιες παράμετροι όμως ορίζουν το «νέο» και από ποια υλικά είναι φτιαγμένο το «παλιό»; Είναι το «νέο» απαραίτητα ωραίο ή μήπως το «παλιό» δεν είναι σώνει και καλά αλλιώς; Είναι οι συνεργασίες και οι συνεργίες μεταξύ της νέας εσοδείας καλλιτεχνών και της παλιάς φρουράς παρά φύση ή κρίνονται εκ των ων ουκ άνευ για την εξέλιξη -εν γένει- του ανθρώπινου είδους; Λίγο πριν από την αυλαία της καλλιτεχνικής περιόδου για τη σεζόν Φθινόπωρο/Χειμώνας 2015-2016, οι ετερόκλητες συμπράξεις που θα διασκεδάσουν το ζαλισμένο φιλοθεάμον κοινό και θα χορτάσουν την ακόρεστη πείνα του για θέαμα κάνουν τη δεύτερη σεζόν του κυβερνητικού συνασπισμού μεταξύ ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝ.ΕΛ. να μοιάζει πιο νέα -στη σύλληψη και στην αντίληψή της- κι από την κυρία που εμφανίστηκε στα δύο προεκλογικά debates υποστηρίζοντας ότι ήταν η Ολγα Τρέμη. 

Θέλεις να κάνουμε πράγματα; 
Είναι γεγονός. Αδιαμφισβήτητο και αδιαπραγμάτευτο. Η Βάνα Μπάρμπα θα κάνει πράγματα. Φέτος τον χειμώνα. Στην Αθήνα -προς τέρψη του ιθαγενούς κοινού-, αλλά και στη Νέα Υόρκη - φροντίζοντας έτσι για την ψυχαγωγία της ελληνικής διασποράς στις ΗΠΑ. Μάλιστα, στο αθηναϊκό σκηνικό εγχείρημά της δεν θα είναι μόνη. Συνοδοιπόρος της επί σκηνής θα είναι η Ευγενία Μανωλίδου με την ιδιότητα όχι της TV persona, της συζύγου ή της celebrity, αλλά υπερασπιζόμενη τον πρωταρχικό ρόλο της, εκείνον της μαέστρου. «Θα καταρρεύσω», σκέφτεται ο μέσος θεατής, για να δανειστούμε την ιστορικής σημασίας ατάκα της Ευγενίας Μανωλίδου στον τελικό του μαγειρικού reality «Master Chef», το οποίο υπηρέτησε με συνέπεια και ζέση να γλείφεις τα δάχτυλά σου. Μολονότι ο χώρος που θα φιλοξενήσει τις δύο καλλιτέχνιδες δεν έχει ακόμη καθοριστεί -για τη στέγαση του αναπάντεχου παντρέματος ερίζουν η Γλυφάδα και το Κολωνάκι-, οι δυο τους βρίσκονται αυτή την περίοδο σε αγωνιώδεις, δημιουργικές πρόβες ανταλλάσσοντας ιδέες, απόψεις, τεχνογνωσία - με δυο λέξεις, καλλιτεχνικό DNA. Δυο γυναίκες, δυο διαφορετικές τέχνες, δυο γενιές ετοιμάζονται να διασταυρωθούν επί σκηνής, δημιουργώντας από την ανακοίνωση κιόλας της σύμπραξής τους ένα απρόβλεπτο καλλιτεχνικό τσουνάμι στην πόλη. Ο σώζων εαυτόν σωθήτω - αλληγορικά μιλώντας πάντα.

Βάνα Μπάρμπα και Ευγενία Μανωλίδου καταλαμβάνουν το παλκοσένικο


Μάλιστα, την προσμονή για το «δίδυμο χτύπημα» επιτείνει ακόμη περισσότερο το γεγονός πως τα «πράγματα» που θα κάνουν από κοινού η Βάνα και η Ευγενία θα είναι -ως είθισται- διαφορετικά, πρωτότυπα και -εννοείται- από καρδιάς. Οι δυο τους, ως γνήσιες θεραπαινίδες των τεχνών, θα καταλαμβάνουν τη σκηνή κάθε Δευτέρα και Τρίτη με σκοπό να ανατρέχουν σε αγαπημένες τους μουσικές επιτυχίες, σε μια ευρύτατη γκάμα από τον Χατζιδάκι μέχρι τον Σαρλ Αζναβούρ και τον Νίνο Ρότα. Κόντρα στο ρεύμα της εποχής που ταλανίζεται από αναλήψεις (τραπεζικές), εκείνες θα καταθέτουν, εκτός από τραγούδι και πρόζα, και ψυχή. Τις Τρίτες μάλιστα σε τούτη την περιβεβλημένη από καλλιτεχνική ιερότητα κατάθεση θα τις συνεπικουρεί κι ένας καλεσμένος-έκπληξη, ο οποίος με τη σειρά του θα καταθέτει τα εσώψυχά του στο άλλοτε κραταιό σεξ σίμπολ που αυτοανακηρύχθηκε άξια σε εθνική εξομολόγο, στη Βάνα Μπάρμπα. Η έναρξη αυτού του πάνω απ’ όλα πρωτότυπου δρώμενου υπολογίζεται για τα μέσα Οκτωβρίου, ενώ επικρατέστεροι τίτλοι είναι οι: «Τα τραγούδια της ζωής μας» και «Δυο γυναίκες κατηγορούνται» (και με το δίκιο τους).



Μπορεί η προτροπή «σπεύσατε» να μοιάζει με δημοσιογραφικό κλισέ, όμως στην εν λόγω περίπτωση δεν θα μπορούσε να είναι πιο ειλικρινής. Και τούτο διότι στις αρχές Δεκεμβρίου η Βάνα θα πάρει τον δρόμο της ξενιτιάς για να κάνει πράγματα στο χωνευτήρι της καλλιτεχνικής δημιουργίας, στη Νέα Υόρκη. Η καλλιτεχνική τουρνέ της Βάνας θα έχει αυτή τη φορά χρώμα γαλανόλευκο, μια και η ίδια θα υποδυθεί τη μάνα σε διάφορες ιστορικές περιόδους του έθνους. Η επιλογή της να παρουσιάσει στην αλλοδαπή το εν λόγω πατριωτικό δρώμενο κάθε άλλο παρά σοφή είναι, μια και το κοινό των αυτοχθόνων πιθανότατα θα λύγιζε σε ενδεχόμενο δεύτερο καλλιτεχνικό χτύπημα της Βάνας σε μία και μόνο σεζόν. Αλήθεια, όμως, πώς και ποιος είναι αυτός που μπορεί να δαμάσει μια καλλιτέχνιδα που βρυχάται σαν θηρίο ανήμερο ελέω δημιουργικού -και μόνον- οίστρου;

Εϊτίλα και ξερό ψωμί
Στην άλλη άκρη της πόλης, στην urban πλευρά του αθηναϊκού γίγνεσθαι, ένα άλλο καλλιτεχνικό μελίσσι ζουζουνίζει ανελέητα εν όψει προβών για το ανέβασμα ενός μιούζικαλ που θα αποτίσει φόρο τιμής στην πιο γκλιτεράτη και εμβληματικά κιτς περίοδο της νεότερης Ελλάδας. Το «Barbarella The 80’s Musical» του Γιώργου Βάλαρη δεν είναι μόνο μια μυθωδία για την εποχή της βιντεοκασέτας, της βάτας, του Στάθη Ψάλτη και της πολιτικής συλλογικότητας που είθισται να περιγράφεται από το δίπτυχο «βαθύ ΠΑΣΟΚ», αλλά μια πρώτης τάξεως ευκαιρία για το «παλιό» να συνομιλήσει με το «νέο». Σε αυτόν τον συλλογισμό οδηγεί τουλάχιστον το γεγονός πως στη σκηνή του θεάτρου Πειραιώς 131 θα συμπράξουν ο Σταμάτης Γαρδέλης και η Καίτη Γαρμπή με την Ελένη Φουρέιρα, την Ηβη Αδάμου, την Ιωάννα Πηλιχού και τον Γιάννη Χατζηγεωργίου. 

Περιμένοντας την «Barbarella»


Οι τοτεμικές μορφές της πιο παρεξηγημένης δεκαετίας θα γίνουν αυτή τη σεζόν «συνένοχες» των νεανικών ινδαλμάτων σε μια -κατά βάση- γιορτή πανηγυρικών διαστάσεων. Πώς να συμβεί διαφορετικά όταν το «Σαράντα βαθμοί / λιώνει το κορμί» θα συνενωθεί με το «Καμ γουίθ μι για να τη βρεις» και τόσους άλλους 80s ύμνους, καταδεικνύοντας με τον πλέον απτό τρόπο τη συνέπεια αλλά και τη συνέχεια της ντόπιας κουλτούρας εις τους αιώνας των αιώνων; Η αυλαία του -φυσικά πρωτότυπου και εννοείται «δεν ξανάγινε»- μιούζικαλ προγραμματίζεται για τα τέλη Οκτωβρίου, χρόνος ικανός για να ξεσκονίσετε ως τότε τις βάτες, τις γκέτες, τις ντισκομπάλες και φυσικά τα άπαντα της Σαμάνθα Φοξ, η οποία καθισμένη σε κάποιο ΚΑΠΗ του Ηνωμένου Βασιλείου μειδιά με ευαρέσκεια.