Δημήτρης Αλεξάνδρου: Μοντέλο για σπίτι

Την προηγούμενη μέρα της συνάντησής μας είχε καεί λιγάκι απ’ τον ήλιο. Ξεχάστηκε, όπως μου εξηγεί, και δεν έβαλε αντηλιακό στην παραλία της Παράγκας στη Μύκονο. Εκεί κολυμπά τα απογεύματα, ενδιάμεσα της δουλειάς του στο «Rock ’n’ Roll» και στο «Balthazar», όπου κάνει φέτος το καλοκαίρι δημόσιες σχέσεις. Πίστευε ότι δεν χρειαζόταν προϊόντα με δείκτη προστασίας, ούτε ενυδάτωση - τον ξεγέλασε, λέει, το ξαφνικό μπουρίνι του Σαββάτου.

Ξαφνιάζεται όταν του λέω ότι με όλα αυτά τα χρόνια στο μόντελινγκ, με συνεργασίες στην ισπανική «Vogue», στο γαλλικό, ισπανικό και ιταλικό «GQ», στο «L’Officiel», αλλά και σε διεθνείς διαφημιστικές καμπάνιες, καταλόγους και πασαρέλες, δεν γίνεται να μην ξέρει βασικά μυστικά ανδρικής ομορφιάς. Φαίνεται, όμως, ότι αντιμετωπίζει ιδιαίτερα χαλαρά το θέμα της εξωτερικής του εμφάνισης, αν και με έκδηλη αυτοπεποίθηση. Μοιάζει λίγο σαν αστειάκι όταν ο Δημήτρης Αλεξάνδρου ισχυρίζεται ότι «η ομορφιά δεν έχει να κάνει με την εξωτερική εμφάνιση, αλλά με τον εσωτερικό κόσμο του κάθε ανθρώπου, την αύρα που εκπέμπει, το πόσο δεκτικός και γενναιόδωρος είναι με τα συναισθήματά του και με τους ανθρώπους γύρω του», για να συμπληρώσει αμέσως «δεν ονειροβατώ», ενώ συγχρόνως χαϊδεύει κάπως νευρικά τα μούσια του - το σήμα κατατεθέν του στη δουλειά τα τελευταία χρόνια. «Η προσωπικότητα τελικά είναι που βοηθά να διατηρήσεις τις επαγγελματικές σου σχέσεις, ώστε να κρατηθούν ακέραιες μέσα στον χρόνο. Κανείς δεν θα πάρει σε μια δουλειά έναν άνθρωπο που έχει κακό χαρακτήρα, όσο ωραίος κι αν θεωρείται. Πιστεύω ότι η ομορφιά μου, όπως την εννοούν οι άλλοι, είναι ο λόγος μου, η ντομπροσύνη μου».

Αγόρι με πάθος

Ο Δημήτρης είναι ένας άνθρωπος του πάθους - μόνο έτσι λειτουργεί. Σε όλους τους τομείς της καθημερινότητάς του. «Αν κάτι δεν τηρεί τις προδιαγραφές που θέτω ο ίδιος, τότε δεν το κάνω καθόλου. Το καινούριο, το πρωτόγνωρο, μια πρόκληση στη δουλειά μου είναι πράγματα που με παθιάζουν ακόμη περισσότερο. Αυτό συμβαίνει και με την εκπομπή της Ελένης: η συμμετοχή μου στο πάνελ, τα ρεπορτάζ, κάποια βίντεο που κάνω είναι μοναδικές εμπειρίες για μένα. Ακόμη μαθαίνω. Και θέλω να έχω εξέλιξη σε αυτό τον τομέα, να περνάω σωστά από το ένα βήμα στο επόμενο».

«Μου αρέσει αυτό που ζω! Γιατί είχα καιρό να με “τρέξει” κάποιος άνθρωπος, να με ενεργοποιήσει, να κάνουμε ωραία πράγματα μαζί. Είναι ωραίο αυτό που ζω!» δηλώνει ο ερωτευμένος Δημήτρης. Στη φωτογραφία με την Κατερίνα Σκουρλή

Η έκθεση δεν τον ενοχλεί και πιστεύει ότι δεν είναι κάτι ιδιαίτερο για να απασχολεί τον κόσμο, διαχωρίζοντας την αναγνωρισιμότητα από την ουσία της δουλειάς του. «Οσο προχωράω στη δουλειά, καταλαβαίνω ότι τα πράγματα σοβαρεύουν», μου λέει. «Ορισμένοι διαβάζουν τις συνεντεύξεις μου και μπορεί να επηρεάζονται, να με ακολουθούν στα social media, να με κρίνουν, οπότε θέλω πλέον να είμαι πιο προσεκτικός. Πάντοτε θα είμαι αυθόρμητος, πάντα θα λέω τη γνώμη μου, αλλά αντιμετωπίζω πια λίγο διαφορετικά τα πράγματα, αρχίζω -και θέλω- να τα ελέγχω κάπως περισσότερο. Για παράδειγμα, εκεί που με αναγνώριζαν 10 άνθρωποι πριν από τη συμμετοχή μου στην εκπομπή, τώρα αυτό γίνεται με 50, κάτι που για μένα σημαίνει ευθύνη. Πιστεύω, ωστόσο, ότι δεν έχει αλλοιωθεί ο χαρακτήρας μου λόγω της δουλειάς μου».

Θεωρεί ότι δεν έχει χάσει τον αυθορμητισμό του και το πώς ανέκαθεν λειτουργούσε στην προσωπική του ζωή, διαφοροποιώντας όμως τον εαυτό του από την εκάστοτε σύντροφό του. «Εκ των πραγμάτων καταλαβαίνω ότι η δουλειά μου ίσως να είναι κάτι που να επηρεάζει μια κοπέλα με την οποία είμαστε μαζί. Απολογούμαι όταν τύχει και συμβαίνει αυτό, γιατί αν ο άλλος δεν είναι από τον χώρο μας και δεν ξέρει πώς λειτουργεί το κομμάτι της δημοσιότητας, ίσως να έρχεται σε αμηχανία λόγω κάποιας φωτογραφίας ή ενός δημοσιεύματος. Εγώ πάντως δεν θέλω να αλλάξω. Εξάλλου, δεν προσβάλλω κάποιον, δεν είμαι παντρεμένος, δεν κάνω ποτέ παράλληλες σχέσεις. Είμαι 28 χρόνων και η ζωή μου είναι στα κόκκινα - και θα φλερτάρω και θα τσαντιστώ με κάποια κοπέλα και θα τσακωθώ και θα ξαναερωτευτώ και θα ξαναχωρίσω. Πού είναι το κακό; Δεν έχω να λογοδοτήσω σε κανέναν. Διαβάζω κατά καιρούς για “νέους έρωτες” ή “χωρισμούς” μου. Ενημερώνομαι και εγώ από τα περιοδικά για την “προσωπική μου ζωή”, αλλά πολλά από αυτά δεν ισχύουν - ας γράφει ο καθένας ό,τι θέλει».

Εχει μετανιώσει για δηλώσεις που έκανε στο παρελθόν για σχέσεις του, αλλά λέει πως μάλλον αυτό οφειλόταν στην απειρία του σε σχέση με τα media και στο χιούμορ που τον διακρίνει. «Αποφάσισα πια να μη μιλάω καθόλου ονομαστικά για τις κοπέλες με τις οποίες ήμουν ή είμαι σε σχέση. Παρεξηγούμαι και δεν θέλω. Αυτό πάντως που με αφορά πλέον σε αυτό το κομμάτι της ζωής μου είναι να είμαι κάπου και να αράξω. Δεν θέλω να έχω το “λίγο” -σύμφωνα με τα δικά μου μέτρα- και να το αναγάγω σε “πολύ”. Θέλω να είναι “αυτή”!».

Ερωτευμένος

Αν και κάτι τέτοιο δεν προδίδεται από την εικόνα του, ο ίδιος συνεχίζει να πιστεύει ότι είναι πολύ ντροπαλός στα ερωτικά του. Παρόλο που μοιάζει απολύτως συνειδητοποιημένος για την αρχή, την έκρηξη και το τέλος τους - χορτασμένος μάλλον από όλα αυτά στο παρελθόν. «Η καψούρα πάντοτε τελειώνει. Μετά, όμως, θα φανερωθεί ο πραγματικός σου εαυτός», μου εξηγεί. «Και σ’ τα λέω αυτά γιατί τα έχω κάνει: έχω κάνει ταξίδια για μια κοπέλα, έχω διεκδικήσει, έχω κλάψει, έχω κάνει καντάδα με φίλο μου έξω από το σπίτι της για να της κάνω εντύπωση. Γιατί όταν θέλω, θέλω πολύ!». Λέει επίσης πως του αρέσει πολύ να έχει σχέση: οι αγκαλιές, οι βόλτες, η επικοινωνία είναι προτεραιότητά του. Και αυτό είναι κάτι που βιώνει αυτή την περίοδο της ζωής του, αφού, παρά τα δημοσιεύματα της άνοιξης που τον ήθελαν «φρεσκοχωρισμένο» και «μόνο», παραδέχεται ότι εδώ και λίγο καιρό έχει δεσμό. «Μου αρέσει αυτό που ζω!» μου λέει χαμογελώντας. «Γιατί είχε καιρό να με “τρέξει” κάποιος άνθρωπος, να με ενεργοποιήσει, να κάνουμε ωραία πράγματα μαζί. Είναι ωραίο αυτό που ζω!».

Η επιθυμία του να δημιουργήσει στο μέλλον μια οικογένεια με γερές βάσεις, πλημμυρισμένη από αγάπη, προέρχεται μάλλον από εκείνο που δεν έζησε ο ίδιος στα παιδικά του χρόνια. Κάπως έτσι θέλει να αναπληρώσει το κενό που δημιουργήθηκε μέσα του ερήμην του, αφού ο χωρισμός των γονιών του στα 5 του χρόνια ήταν κάτι που επηρέασε πολύ τον τρόπο σκέψης και τον χαρακτήρα του - ίσως και να τον ωρίμασε απότομα.

«Τον πατέρα μου τον συγχώρεσα»

Θυμάται, για παράδειγμα, τη μητέρα του να εργάζεται πολλές ώρες προκειμένου να καταφέρει να μεγαλώσει σωστά τα παιδιά της, αφού με τον πρώην σύζυγό της δεν υπήρχε πλέον καμία επαφή - δούλευε σε σούπερ μάρκετ, έκανε babysitting, εργαζόταν σε μαγαζιά ρούχων. «Από τη μητέρα μου πήρα την εργατικότητα», φανερώνει. «Λόγω οικονομικών δυσκολιών προσπαθούσαμε να μετριάσουμε τις ανάγκες μας, αλλά αυτό στην πορεία θεωρώ ότι μου έκανε καλό. Βιαζόμουν να μεγαλώσω για να βγω στη βιοπάλη και να καλύψω τις ανάγκες μου». Με τον πατέρα του δεν είχε ποτέ ξανά σχέσεις, δεν μιλάνε, δεν έχουν καμία επικοινωνία. Ωστόσο, δεν είναι κάτι που τον πληγώνει - στην ουσία, έχει τη δική του φιλοσοφία πάνω σ’ αυτό. «Τον συγχώρεσες ποτέ;» τον ρωτώ. «Γιατί να μην τον συγχωρέσω; Ανθρωποι είμαστε. Δεν το λέω μεγαλόκαρδα, αλλά δεν μπορείς να πιέζεις καταστάσεις. Κάποια πράγματα πάνε μέχρι εκεί. Μετά ξεκινάνε καινούρια που ίσως να σε πάνε κάπου άλλου. Είναι σαν τα ερωτικά: οι άνθρωποι εξελίσσονται, αλλάζουν και όταν κάτι το υπερπροσπαθείς, κάποια στιγμή που θα χαλαρώσει θα φανεί η αδυναμία του».

Εχει ενδιαφέρον ότι όποτε αντιλαμβάνεται γύρω του αντιζηλίες, φθόνο και ανταγωνισμό, ανακαλεί στη μνήμη του κάτι που του έχει αναφέρει ο πνευματικός του: «Το ψέμα έχει κοντά πόδια». Ξαφνιάζομαι όταν συνειδητοποιώ τη στενή σχέση που έχει ο Δημήτρης με τον Θεό. «Είναι ωραίο να έχεις κανόνες στη ζωή σου, για να μην ξεφεύγεις και να μη βιώνεις τα πάντα ξέφρενα. Νιώθω όμορφα μέσα στην εκκλησία: εξομολογούμαι, κοινωνώ, συμμετέχω στα μυστήρια. Θεωρώ πως για κάθε άνθρωπο έρχεται η ώρα της πνευματικής αφύπνισης, όταν το επιτρέπει ο Θεός. Στη δική μου περίπτωση είχα μια ροπή από την οικογένειά μου και από τον δάσκαλό μου. Και δεν βλέπω τον λόγο γιατί να μην ακολουθώ κάτι που μου προσφέρει ηρεμία, με γαληνεύει, με φέρνει κοντά σε κάτι άλλο, πιο πνευματικό».

Προς το παρόν θέλει να προσθέσει κάποια ακόμη τατουάζ στο σώμα του - ίσως και λίγο πιο πάνω από τον λαιμό. «Νομίζω πως δεν θα σου πήγαινε κάτι τέτοιο», του λέω. Αδιαφορεί. Είναι και αυτό κάτι που συμπεριλαμβάνεται στα θέλω του, σε εκείνα που κάνει για τον εαυτό του και όχι για την εικόνα του, που τελικά δεν κυριάρχησε ποτέ της προσωπικότητάς του.