Μιχάλης Κουινέλης (Stavento): Στο τρελό φορτηγό του «Mr Τρελαίνομαι»

Ισως ο παραπάνω κανόνας να έχει εξαιρέσεις. Ο Μιχάλης Κουινέλης, το παιδί που θυμάται ότι λάτρεψε τον Μισέλ Πλατινί βλέποντας το Μουντιάλ του 1986, το πρώτο που παρακολούθησε,  σίγουρα δεν αποτελεί εξαίρεση. Με ρωτάει αν μπορεί να μου μιλάει στον ενικό, δεν κουβαλά κανένα σταριλίκι και θαρρώ πως δεν μπήκε ποτέ στη λούμπα της σελεμπριτοσύνης made in Greece.  Αφορμή της κουβέντας μας είναι η φιλανθρωπική συναυλία «Μια χώρα, μια φωνή», μαζί με τα φιλαράκια του από το «The Voice» του ANT1, τον Αντώνη Ρέμο, τη Δέσποινα Βανδή και τη Μελίνα Ασλανίδου. Θα τραγουδήσουν στο ΟΑΚΑ την Πέμπτη 3 Ιουλίου για να συγκεντρώσουν χρήματα για το πρόγραμμα σίτισης απόρων και αστέγων Αθηνών της ΜΚΟ «Αποστολή». «Εγώ απλά ελπίζω να περάσει ο κόσμος καλά και να βοηθήσουμε αυτούς που το έχουν ανάγκη. Μακάρι να έρθει κάποτε η στιγμή που δεν θα έχουν αυτοί οι άνθρωποι -κι όλοι οι άνθρωποι βέβαια- τέτοιες ανάγκες, να μπορέσουν να σταθούν όρθιοι μόνοι τους», αναφέρει. Ο Μιχάλης μιλάει τόσο απλά όσο απλά ζει. «Στην Αλεξανδρούπολη μένω. Γράφω τον χειμώνα στο studio τη μουσική μου και κάθε καλοκαίρι βγαίνουμε για συναυλίες με τους Stavento. Εγώ οδηγώ το βανάκι. Νιώθω πιο ασφαλής έτσι. Θέλεις να σου πω ευτράπελα που έχουν συμβεί σε αυτά τα ταξίδια; Καθεμία συναυλία είναι ένα ντέρμπι. Μαγεία. Μόνο ευτράπελα συμβαίνουν. Φέτος προσαρμόσαμε το πρόγραμμά μας για να παρακολουθούμε και τους αγώνες ποδοσφαίρου. Τι εννοείς “τι είμαι;”. Ελλάδα φυσικά. Θυμάμαι στο πρώτο Μουντιάλ που παρακολούθησα, να βάζω στοιχήματα με τον πατέρα μου που υποστήριζε Αγγλία και με τον αδελφό μου που υποστήριζε Γερμανία. Εγώ είχα δει τον Μισέλ Πλατινί και τον θαύμαζα. Ετσι έγινα Γαλλία. Αλλά όταν παίζω Pro παίρνω την Ιντερ», λέει.



Με τη σύντροφό του Ηβη Αδάμου

Αν τον ρωτήσεις αν άλλαξε κάτι μετά τη συμμετοχή του στην τηλεόραση, απαντά: «Δεν έχει αλλάξει κάτι». Επιμένεις όμως και σου λέει ότι χαίρεται που τον έμαθαν άλλες ηλικίες. «Μου δίνουν αγάπη», σου λέει και το εννοεί. Οταν τον ακούς να περιγράφει τη σκηνή όπου μια ηλικιωμένη γιαγιά τον πλησίασε ντροπαλά για να του χαρίσει μια γαρδένια, πείθεσαι. Τον ρωτάς γιατί δεν αποφάσισε να φτιάξει βαλίτσες και να κατέβει στην Αθήνα, να κυνηγήσει τη μεγάλη ζωή, τα λεφτά και τη δόξα. «Είμαι λάτρης της επαρχίας. Δεν ξέρω πώς να σ’ το περιγράψω. Εχω τη μικρή μου αυλίτσα στο σπίτι μου, αράζω, κατεβαίνω για βόλτα και πίνω κάνα ποτό με τους φίλους που έχω από το γυμνάσιο. Είναι εκεί και η οικογένειά μου». Εχει δύο ανίψια, τον Δημήτρη και τον Γιώργο, και του αρέσει η οικογένειά του. Του κάνω την κλασική ερώτηση θείας από την επαρχία: «Πότε θα κάνεις εσύ κανένα παιδάκι;». «Ελπίζω κάποια στιγμή, όποτε το φέρει ο Θεός», απαντά. Με κρίνο; «Με πελαργό. Κοίτα, ειλικρινά τώρα, δεν νομίζω ότι κανένας άντρας νιώθει ποτέ έτοιμος για να γίνει πατέρας. Οταν έρχεται εκείνη η στιγμή, απλά γίνεται. Οπότε, γεροί να είμαστε. Φυσικά το θέλω, μου αρέσει η ιδέα». Περίμενε ποτέ ένα παιδί από την Αλεξανδρούπολη που σκάρωνε ρίμες ότι θα κάνει καριέρα; «Ούτε στα πιο τρελά μου όνειρα. Δεν το φανταζόμουν καν. Ακουγα ραπ στο γυμνάσιο, τη χιπ χοπ των 90s. Ρίμες σκάρωνα, δεν υπολόγιζα τι θα ακολουθούσε. Πίστευα ότι αυτά γίνονται μόνο στα μεγάλα αστικά κέντρα. Σπούδασα Ηχοληψία και Μουσική Τεχνολογία και δειγμάτιζα σε δισκογραφικές εταιρείες. Κάποια με πήρε τηλέφωνο και έτσι ξεκίνησε το ταξίδι», θυμάται. Σήμερα; Δεν είναι πιο δύσκολα τα πράγματα στη μουσική βιομηχανία; «Ζούμε σε μια νέα τάξη πραγμάτων. Φάση βολιδοσκόπησης. Περιμένουμε να δούμε τι θα γίνει. Εμείς οι παλαιότεροι συνεχίζουμε να φτιάχνουμε μουσική με λατρεία». Γιατί δεν κυνήγησε ποτέ τη μεγάλη καριέρα με τα τρελά κασέ; «Είμαι ολιγαρκής. Ασχολούμαι μόνο όσο πρέπει. Εγώ θέλω να διαδώσω τη μουσική μου, τα τραγούδια μου και να περνάει ο κόσμος καλά». Σίγουρα όμως τον ενοχλούν τα δημοσιεύματα για την προσωπική του ζωή, το γεγονός ότι θα τον ρωτήσω για την Ηβη Αδάμου. «Γιατί να με ενοχλούν; Αν με ρώταγες σε φιλικό επίπεδο “τι κάνει η κοπέλα σου;”, θα ενδιαφερόμουν κι εγώ να μάθω τι κάνει το αγόρι σου. Ολοι οι άνθρωποι ερωτεύονται, όλοι κάνουν σχέσεις. Αυτό που μου φαίνεται περίεργο είναι ότι έμαθε όλος ο κόσμος ότι έχω μια κοπέλα. Δεν έκρυψα ποτέ ότι έχω σχέση, απαντώ όποτε με ρωτούν. Βέβαια, αν δεν πήγαινα στο “Voice”, δεν θα γινόταν τόσος ντόρος με ποια είμαι. Αν με ρωτάς για τα κουτσομπολιά, δεν με αγγίζουν». Μήπως τον πειράζει που οι ίδιοι οι άνθρωποι της χιπ χοπ σκηνής διαχωρίζουν το είδος σε mainstream, μαζικό και underground; «Για μένα δεν υπάρχει αυτός ο διαχωρισμός. Υπάρχει η μουσική και στη μουσική δεν χωράνε ταμπού. Ολοι προσπαθούμε να περάσουμε το δικό μας μήνυμα σε όσο το δυνατόν περισσότερους ανθρώπους. Το ζήτημα είναι πόσος κόσμος θα το αποδεχτεί. Δέκα εκατομμύρια ή χίλια άτομα; Ολα είναι μουσική. Οποιος έχει παρακολουθήσει την πορεία μου θα δει ότι εγώ πειραματίζομαι. Δεν μπαίνω σε καμία διαδικασία στρατοπέδων».

Ο Μιχάλης Κουινέλης με τον Αντώνη Ρέμο, τη Δέσποινα Βανδή και τη Μελίνα Ασλανίδου θα τραγουδήσουν στο ΟΑΚΑ την Πέμπτη 3 Ιουλίου. Τα χρήματα που θα συγκεντρωθούν προορίζονται για τη ΜΚΟ «Αποστολή» και το πρόγραμμα σίτισης απόρων και αστέγων Αθηνών

Ταξίδια για συναυλίες κάνει; «Εχω ακόμη το απόκομμα  εισιτηρίου με ημερομηνία 24/12/12, από τη συναυλία του Jay Z και της Beyonce στο Μπρούκλιν. Εχω δει Πρωτοχρονιά στην Times Square τη Ριάνα με τον Εϊκον. Αλλά και στο Λος Αντζελες έχω πάει, σε λιγότερο γνωστούς καλλιτέχνες. Λατρεύω τη γαλλική σκηνή χιπ χοπ. Και παρακολουθώ με δέος τη ρωσική». Δεν μπορείς να καταλάβεις πολλά μιλώντας με έναν άνθρωπο για πρώτη φορά. Μπορείς όμως να καταλάβεις αν είναι αυθεντικός ή καβαλημένο καλάμι. Ο Μιχάλης, ο Μιχάλης των Stavento, είναι σίγουρα το παιδί της διπλανής πόρτας, εκείνος ο τύπος που σίγουρα μπορείς να ταυτιστείς μαζί του.



Στην Αλεξανδρούπολη, όπου μένει μόνιμα τον χειμώνα, γράφει τη μουσική του και κάθε καλοκαίρι βγαίνει για συναυλίες με τους Stavento