Πάου Γκασόλ: Το διδακτικό γράμμα υπέρ των γυναικών και της Μπέκι Χάμον!

Όταν ο Άντριαν Βοϊναρόφσκι αποκάλυψε πως η Μπέκι Χάμον βρίσκεται στη λίστα των Μιλγουόκι Μπακς για τη θέση του προπονητή, μία μερίδα του κόσμου αντέδρασε με λάθος τρόπο επιβεβαιώνοντας πως η κοινωνία παρουσιάζει ακόμα και σήμερα ορισμένες στερεοτυπικές αντιλήψεις.

Ο Πάου Γκασόλ, μέσω ενός καταπληκτικού κειμένου που δημοσιεύτηκε στο “The Players’ Tribune“, στηρίζει ανοιχτά κάθε γυναίκα που θέλει να κυνηγήσει το όνειρο της στην προπονητική και όχι μόνο.
Διαβάστε μεταφρασμένη την ανοιχτή επιστολή του Don Pau

Θέλω να σας πω λίγα πράγματα για τους γονείς μου.

Μεγάλωσα λίγο έξω από τη Βαρκελώνη ως παιδι δύο ανθρώπων με μεγάλη επιτυχία στην επαγγελματική τους ζωή. Ο πατέρας μου ήταν νοσοκόμος και η μητέρα μου γιατρός. Όπως είναι λογικό, ακολούθησα τις θετικές επιστήμες – μετά το σχολείο φοίτησα για ένα μόνο χρόνο στην ιατρική – πριν αφοσιωθώ πλήρως στο μκπάσκετ. Κάποιες φορές σκέφτομαι πως θα είχαν εξελιχθεί τα πράγματα αν είχα ασχοληθεί μόνο με την ιατρική ακολουθώντας τα βήματα των γονιών μου.

Θυμάμαι τον κόσμο να θεωρεί λανθασμένα πως ο πατέρας μου ήταν ο γιατρός και η μητέρα μου η νοσοκόμα – συνέβαινε πιο συχνά απ’ ότι θα έπρεπε. Για εμένα, το γεγονός πως η μητέρα μου ήταν μία επιτυχημένη γιατρός ήταν κάτι απόλυτα φυσιολογικό. Μην καταλάβετε λάθος αυτό που λέω: Θαύμαζα και τον πατέρα μου για την σκληρή δουλειά του. Αλλά μεγάλωσα γνωρίζοντας πως η μητέρα μου πέρασε σε μία αυστηρότερη σχολή και φοίτησε σε ένα πιο απαιτητικό πρόγραμμα με αποτέλεσμα να έχει μία πιο διακεκριμένη δουλειά. Αυτό δεν ήταν κάτι περίεργο. Ήταν απλά η αλήθεια και ποτέ δεν το σκεφτήκαμε περισσότερο από μία φορά.

Μεγαλώνοντας, τόσο εγώ όσο και ο αδερφός μου, ανέκαθεν θαυμάζαμε τα συγκεκριμένα στάνταρ που έθεσαν οι γονείς μας.

Και τώρα που είμαι ενήλικας, και ανυπομονώ για να γίνω με τη σειρά μου γονιός στο άμεσο μέλλον, αντιλαμβάνομαι πόσο τυχερός είμαι που μεγάλωσα με τον συγκεκριμένο τρόπο. Μία πραγματικότητα που δημιουργεί ένα και μόνο ερώτημα – όχι αν είσαι το “σωστό” άτομο για μία δουλειά – αλλά αν έχεις τα απαραίτητα εφόδια για αυτή τη δουλειά.

Στα 37 μου, μπορώ να πω με κάθε ειλικρίνεια πως δεν σκέφτηκα ποτέ ότι η μητέρα μου ήταν μία ΓΥΝΑΙΚΑ γιατρός.

Για εμένα, ήταν πάντα… μία γιατρός.

Και ήταν μία σπουδαία γιατρός.
Τα 72 χρόνια χωρίς γυναίκα προπονήτρια είναι πολλά.

Ξεκίνησα να σας μιλάω για τους γονείς μου επειδή η ιστορία τους με κάνει να σκέφτομαι την σημερινή κατάσταση στο ΝΒΑ. Πιο συγκεκριμένα, με κάνει να σκέφτομαι το γεγονός πως σε μία ιστορία 72 χρόνων δεν υπήρξε καμία γυναίκα προπονήτρια. Ακόμα πιο συγκεκριμένα, με κάνει να σκέφτομαι για την Μπέκι Χάμον, η οποία έγινε η αφορμή για μεγάλες συζητήσεις τον τελευταίο καιρό, και με την οποία είχαν την ευκαιρία να συνεργαστώ και να προπονηθώ στο Σαν Αντόνιο.

Αλλά αν νομίζετε πως γράφω όλο αυτό για να αποδείξω πως η Μπέκι έχει όλα όσα χρειάζονται για να γίνει η πρώτη γυναίκα που θα καθίσει σε πάγκο ομάδας του ΝΒΑ… κάνετε λάθος. Αυτό είναι προφανές!

Πρώτον, στο παρελθόν ήταν μία πλήρης παίκτρια με μυαλό κορυφαίου επιπέδου γύρω από το παιχνίδι. Δεύτερον, είναι μία επιτυχημένη βοηθός στο πλάι του σπουδαιότερου προπονητή στο ΝΒΑ (σ.σ. Γκρεγκ Πόποβιτς). Τι παραπάνω χρειάζεσαι; Αλλά όπως είπα – δεν είμαι εδώ για να αποδείξω κάτι. Αν κάτσω και εξηγήσω τα υπέρ της Μπέκι Χάμον θα είναι σαν να την υπερασπίζομαι. Κατά την άποψη μου, θα ήταν περιέργο αν οι ομάδες του ΝΒΑ ΔΕΝ ενδιαφερόντουσαν να της δώσουν τη συγκεκριμένη θέση.

Αυτό που θα ήθελα να κάνω ωστόσο, είναι να απαντήσω σε μία σειρά από χαζά επιχειρήματα που έχω ακούσει εναντίον της κόουτς Χάμον – αλλά και την γενικότερη αντίληψη που επικρατεί για τις γυναίκες στο ΝΒΑ.

Το επιχείρημα λοιπόν που συναντάω πιο συχνά, και ευτυχώς είναι το πιο εύκολο να καταρριφθεί, έχει να κάνει με την αδυναμία μιας γυναίκας να προπονήσει τους άντρες στο υψηλότερο δυνατό επίπεδο μπάσκετ. “Ναι, οι γυναίκες είναι εξαιρετικές στο να προπονούν γυναίκες στο WNBA”, υποστηρίζουν κάποιοι: “Αλλά το ΝΒΑ; Το ΝΒΑ είναι διαφορετικό!”.

Διαβάστε περισσότερα στο: www.eurohoops.net