Ολυμπιακός Blog: Αληθινό πλεονέκτημα; Μόνο οι θέσεις των… μεταλλίων!

Ο αγώνας με την Μακάμπι και ο τρόπος που εξελίχθηκε ήταν ακριβώς αυτό που χρειαζόταν ο Ολυμπιακός, μετά την σκληρή προηγούμενη εβδομάδα και τις πολύ άσχημες εμφανίσεις απέναντι σε ΠΑΟΚ και Μπασκόνια.

Κακά τα ψέματα, το στιλ της Μακάμπι και οι μεγάλες αδυναμίες της στην άμυνα, που φαίνονται στο… συνολικό παθητικό πόντων που έχει στην Ευρωλίγκα και ήταν ακόμα περισσότερες απόντος του Μπόλντεν, λειτούργησαν ως “φάρμακο” για να βρει ο Ολυμπιακός ρυθμό, παραγωγικότητα στο σκορ, αλλά και ψυχολογική ανάταση.

Υπάρχουν κάποια νούμερα που αφορούν το πρώτο ημίχρονο και καταδεικνύουν με πολύ μεγάλη έμφαση ποια ήταν τα δεδομένα του αγώνα, αλλά και πως κύλησε.

Η ΚΡΙΤΙΚΗ ΤΩ ΠΑΙΚΤΩΝ ΤΟΥ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΥ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΕ ΑΜΥΝΑ ΧΩΝΙ!

Η καλή βραδιά και η “αεράμυνα” της Μακάμπι γέννησαν “τρελούς” αριθμούς!

Ο Ολυμπιακός έκανε ρεκόρ επίθεσης πρώτων ημιχρόνων στη φετινή Ευρωλίγκα με τους 53 πόντους που πέτυχε και αυτό συνέβη με τους κόκκινους να έχουν 1/11 τρίποντα στα πρώτα 20 λεπτά!

Δηλαδή, ενώ δεν έβρισκαν λύσεις από την περιφέρεια και θεωρητικά οι χώροι στη ρακέτα του αντιπάλου έπρεπε να κλείσουν, η άμυνα της Μακάμπι ήταν τέτοια που… έσπρωξε τον Ολυμπιακό να βάλει 53 πόντους με ένα τρίποντο και εδώ είναι το καλύτερο: Μόνο 4 από όλους αυτούς τους πόντους, ήρθαν έξω από το ζωγραφιστό!!!

Ένα τρίποντο του Σπανούλη προς το τέλος του ημιχρόνου και ένα πεταχτάρι του Πρίντεζη σε μια κλασική φάση που πάντα θυμίζει τον τελικό στη Πόλη, μετά από συνεργασία των δύο… παλιών!

Η ένας εναντίον ενός άμυνα της Μακάμπι ήταν κακή, οι αμυντικές βοήθειες και οι περιστροφές που πρέπει να γίνονται για να κλείνουν οι χώροι στη ρακέτα ήταν αντικειμενικά ανύπαρκτες και έτσι ο Ολυμπιακός είχε την ευχέρεια να σκοράρει με ευκολία τόσο στο 5 εναντίον 5 με απλές ποστ απ επιθέσεις και κοψίματα από τη baseline, όσο και από… τρανζίσιον παιχνίδι!

Ναι, παιχνιδι στο ανοιχτό γήπεδο. Να θυμίσω πως οι κόκκινοι σκόραραν 0 πόντους στη Βιτόρια από αιφνιδιασμούς. Γενικά θεωρώ πως είναι πολύ πίσω σε αυτό τον τομέα του παιχνιδιού για ομάδα με υψηλούς στόχους που κάνει πρωταθλητισμό.

Σε αυτό τον αγώνα, η ομάδα πήρε πολύ σκορ όχι μόνο από καθαρές καταστάσεις τρανζίσιον, αλλά και από ενδιάμεσες επιθέσεις, με την αντίπαλη άμυνα είτε να έχει αργές επιστροφές, είτε ανισορροπία και εντελώς λάθος τοποθετήσεις.



Ο Ολυμπιακός έχτισε διψήφιες διαφορές από νωρίς, η Μακάμπι αντιδρούσε σπάνια και κατά κανόνα… ατομικά (όπως οι 13 πόντοι του Πιερ Τζάκσον στο δεύτερο δεκάλεπτο) και όσο περνούσε ο χρόνος, η απόσταση μεταξύ των δύο ομάδων ολοένα και αυξανόταν.

Από τη στιγμή που οι φιλοξενούμενοι βρέθηκαν σε κακή βραδιά και από το τρίποντο (5/18) και στην επανάληψη οι ερυθρόλευκοι είχαν 8/15 έξω από τα 6μ.75, ήταν φυσικό επακόλουθο η διαφορά να πάει στα επίπεδα των 30 πόντων και να… κάτσει εκεί (τελικό σκορ 94-64) στο τέλος.

ΔΕΥΤΕΡΗ ΠΙΟ ΕΥΡΕΙΑ ΝΙΚΗ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΛΙΓΚΑ ΤΗΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΔΕΚΑΕΤΙΑ

Σκόρπιες σκέψεις

Ο Ολυμπιακός τελείωσε τον αγώνα με 19/31 σουτ μέσα από το ζωγραφιστό. Είναι πολύ σπάνιο σε ένα αγώνα Ευρωλίγκα να μπαίνουν 19 καλάθια όχι μέσα και περιμετρικά της ρακέτας, αλλά μόνο μέσα σε αυτή!
Κι αυτό συνέβη με τον Μακλίν να προλαβαίνει να παίξει 5 λεπτά και σε αυτό το διάστημα να βάζει 4 καλάθια. Το θετικό μέσα από αυτό το στοιχείο, είναι πως βρήκε την ευκαιρία να… ξεσκουριάσει ο Μιλουτίνοφ. Έβαλε 12 πόντους, κάρφωσε πολλές μπάλες και βρήκε αυτή τη βραδιά ό,τι ακριβώς έψαχνε για να αρχίσει να ανεβαίνει. Δεν βγαίνουν τα κουκιά στην επίθεση με τον Σέρβο να μην συμμετέχει και να μη σκοράρει, όπως γινόταν από τη μέρα που επέστρεψε από τον τραυματισμό μέχρι τον αγώνα με την Μακάμπι.
Ο Ολυμπιακός ήταν η χειρότερη ομάδα της Ευρωλίγκας μετά από 17 αγωνιστικές, στη σχέση ασίστ – λαθών. Στο πρώτο ημίχρονο είχε 15 ασίστ και 3 λάθη. Στο τέλος του αγώνα η στατιστική έγραψε 26 ασίστ και 9 λάθη. Αν μπορούσε η ομάδα να σταθεροποιηθεί σε θετικό πρόσημο σε αυτή τη κομβικής σημασίας σχέση και εξίσωση, θα είναι πολύ σημαντικό. Πρέπει, όμως, να σκεφτόμαστε πως αυτά τα νούμερα επιτεύχθησαν απέναντι σε μια ομάδα που δεν πιέζε πάνω στη μπάλα, δεν έκλεινε τις γωνίες για τις πάσες και γενικά δεν είχε κανένα βάθος στην άμυνά της.
Η εικόνα του Παπαπέτρου (11 πόντοι, 4 ριμπάουντ, 2 τρίποντα) είναι αυτή που χρειάζεται ο ίδιος ο παίκτης και φυσικά η ομάδα να εξελιχθεί σε… καθημερινότητα. Ο Ιωάννης παίζει σταθερά πολύ, έχει ρόλο, διαθέτει πλέον εμπειρία και δεν υπάρχει δικαιολογία στο να μην βρει τον τρόπο να σταθεροποιήσει την απόδοσή του και να δείξει ότι εξελίσσεται ως παίκτης. Έχω ξεκαθαρίσει εδώ και χρόνια ότι τον πιστεύω πάρα πολύ ως παίκτη και πρότζεκτ, αλλά παραδέχομαι πως ιδίως τις τελευταίες δύο σεζόν που έχει αφήσει πίσω του τους τραυματισμούς δεν έχω δει στα παιχνίδια του την εξέλιξη που θα περίμενα. Είμαι σίγουρος πως το ίδιο νιώθει κι εκείνος, το ξέρει και ψάχνει τρόπους να ξεσπάσει σε… διάρκεια. Είτε αυτό απαιτεί περισσότερο δουλειά σε ατομικό επίπεδο, είτε μεγαλύτερη πνευματική ωρίμανση. Τα μπασκετικά στοιχεία και το κορμί τα έχει και είναι και σε σούπερ ηλικία. Με όλη τη καριέρα μπροστά του.
Ο καιρός περνάει και ο Ρόμπερτς δεν αλλάζει. Ο Γιάννης Σφαιρόπουλος, όμως, δείχνει με κάθε τρόπο ότι τον πιστεύει και τον στηρίζει. Αυτό είναι απόλυτα σεβαστό, οπότε εμείς περιμένουμε τι παραπάνω μπορεί να δείξει ο Αμερικανός. Θα πω για μια ακόμα φορά ότι η αδυναμία του να δημιουργήσει για τους συμπαίκτες του και η σιγουριά που δεν… εμπνέει όταν τον πιέζουν, είναι “πονοκέφαλοι” γιατί ο Ρόμπερτς αποκτήθηκε για να είναι ο βασικός πλέι μέικερ στον Ολυμπιακό. Είναι πιο σημαντικό να στεθεροποιήσει αυτά τα στοιχεία σε… υποφερτό επίπεδο με υποφερτή συνέπεια, παρά να αυξήσει τα βράδια που σκοράρει πάνω από 5-8 πόντους…
Με τον Χόλις Τόμπσον η κατάσταση είναι διαφορετική. Δεν έχει σταθερό ρόλο (ευθύνεται κι αυτός, γιατί έχουμε φτάσει μέσα Γενάρη και μπερδεύει τα συστήματα) και περιορίζεται μέχρι τώρα σε εκλάμψεις. Είναι 100% σίγουρο πως οι ελπίδες για να δείξει κάτι περισσότερο και να προσφέρει σημαντικές βοήθειες στον Ολυμπιακό όταν κρίνονται οι στόχοι, θα μεγαλώσουν μόνο αν ριχτεί στα βαθιά και χαλυβδωθεί μέσα από τη τριβή και τις όποιες… αποτυχίες του μέσα στην διάρκεια των αγώνων. Υπό αυτό το πρίσμα, χίλιες φορές που είχε 2/8 σουτ, από το να τελείωνε με… 0/1.
 

Ο Ολυμπιακός επέκτεινε το ρεκόρ του στο 13-5, έμεινε ψηλά στη βαθμολογία και αυτή τη στιγμή μετράει 7/7 στις διπλές αγωνιστικές! Το ζητούμενο είναι να μη… κρυώσει στη Μόσχα και να γυρίσει “ζεστός” με τη νίκη στις αποσκευές του.

Το πλεονέκτημα έδρας δεν έχει κλειδώσει ακόμα, υπάρχει δρόμος, αλλά μια τέτοια εκτός έδρας νίκη, απέναντι σε ποιοτικό αντίπαλο που “καίγεται” βαθμολογικά, θα σημάνει ένα πολύ μεγάλο βήμα προς αυτή την κατεύθυνση.

Σε μια σεζόν που ο Ολυμπιακός έχει ελλείψεις, έχει αδυναμίες και σοβαρά θέματα να λύσει (όπως οι περισσότερες ομάδες, ακόμα και οι τοπ) αλλά όλοι, από τον πρώτο ως τον τελευταίο, θέλουν σαν… τρελοί να βρεθούν στο Βελιγράδι.

Είναι ένας στόχος το φάιναλ φορ στη Σερβία, που στο μεγάλο λιμάνι τον έχουν σημαδέψει με ένα μεγάλο κύκλο και ένα τεράστιο… θέλω.

Μακάρι να τα καταφέρει ο Ολυμπιακός, όταν πας στο φάιναλ φορ, όλα μπορούν να γίνουν. Το έχει αποδείξει περίτρανα η ομάδα του Πειραιά, το έχουν αποδείξει κι άλλοι.

Το έχω γράψει μέσα στη σεζόν και τουλάχιστον στα δικά μου μάτια, είναι η αλήθεια.

Ο Ολυμπιακός είναι απόλυτα τρωτός, αλλά και μια ομάδα που μας έχει διδάξει με… απόλυτο τρόπο πως αξίζει να την αγαπάμε και να την κατατάσσουμε σε όσα… πρέπει να στηρίζουμε στη ζωή μας.
ΥΓ1. Η συζήτηση γύρω από τον Σπανούλη, συνεχίζει να είναι ατέρμονη… Προσωπικά, αν παραμείνει υγιής, δεν ανησυχώ για κάτι. Πιο πολλοί με “καίει” να βγουν στον Ολυμπιακό άλλα… “χαρτιά” του ρόστερ, έτσι ώστε να είναι ΕΤΟΙΜΟΙ ΟΛΟΙ την εποχή που θα γραφτεί ιστορία. Ο Σπανούλης έτσι κι αλλιώς είναι γεννημένος για αυτές τις στιγμές. Και δεν το υποστηρίζω εγώ. Η ίδια η ιστορία το γράφει και το λέει…

Πηγή: www.eurohoops.net/el