Βγενόπουλος: «Με φιστίκια αγοράζεις… μαϊμούδες»!

Νέες δηλώσεις, με τις οποίες «αδειάζει» για άλλη μία φορά τους υπόλοιπους μεγαλομετόχους της ΠΑΕ Παναθηναϊκός, έκανε ο Ανδρέας Βγενόπουλος στο ραδιοφωνικό σταθμό «NovaSport FM».
Ο κ. Βγενόπουλος άφησε και πάλι να εννοηθεί ότι θα αποχωρήσει αν οι θέσεις του δεν γίνουν δεκτές, ενώ η χαρακτηριστικότερη φράση του ήταν: «Με φιστίκια αγοράζεις… μαϊμούδες»!
Αναλυτικά οι σημαντικότερες δηλώσεις:

«Έχω κάνει δημόσιες δηλώσεις, τις οποίες μπορείτε να τις ερμηνεύσετε. Σας τις υπενθυμίζω. Είχα πει πως είμαι ασύμβατος με το χώρο. Η έλλειψη σοβαρότητας, τα γελοία παρασκήνια και η γενική απροθυμία να αντιμετωπιστεί η φραστική βία, κάτι που με ενοχλεί πολύ. Όλα αυτά με τοποθετούν εκτός του χώρου και κάνω μια υπομονή να στηρίξω την κοινή προσπάθεια μήπως και υλοποιήσουμε τα Παναθηναϊκά μας οράματα.

Και παράλληλα, στην πιο πρόσφατη ανακοίνωσή μου έχω πει ότι δεν πρόκειται να είμαι στον Παναθηναϊκό για να δίνω άλλοθι σε όσους επιθυμούν να συνεχιστεί η μιζέρια της τελευταίας δεκαετίας.

Η μοναδική περίπτωση να παραμείνω στον Παναθηναϊκό, τουλάχιστον, να τον βοηθάω, χωρίς να θεωρώ ότι παραμένω μέσα στον χώρο αυτό που είμαι ασύμβατος είναι εάν έβλεπα ότι παίρνονται σωστές αποφάσεις και είμαι μέρος μίας –να το πω στα αγγλικά- Ι would be a part of a winning team. I cannot be a part of a losing team (θέλω να είμαι μέλος μιας ομάδας που κερδίζει. Δεν μπορώ να είμαι μέλος μιας ομάδας χαρακτήρα ηττοπάθειας)

Άρα αυτή τη συγκεκριμένη στιγμή τα πράγματα είναι απλά. Διατηρείς την προσπάθειά σου και τα στελέχη σου και από την άλλη πλευρά βάζεις χρήματα και παίρνεις ποδοσφαιριστές. Ποδοσφαιριστές κλάσεως, που μπορούν να βοηθήσουν τον Παναθηναϊκό να πάει ψηλά.

Και δεν μπορώ να δεχθώ αυτά που λέγονται ότι: οι ομάδες χτίζονται. Αυτό είναι γεγονός. Αλλά ανάλογα με το υλικό που έχεις την χτίζεις για να πάει δέκα μέτρα ή για να πάει εκατό μέτρα.

Στο μπάσκετ μετά από πέντε χρόνια αποτυχιών ήρθε η έκτη και μετά γίναμε κυρίαρχοι στην Ευρώπη. Αλλά τότε τι κάναμε; Το μπάσκετ φτιάχτηκε με τις πράσινες ακαδημίες; Παίρναμε τους παιχταράδες που κυκλοφορούσαν εκείνη τη στιγμή στην Ευρώπη και ορισμένους από την Αμερική.

Πώς ο Παναθηναϊκός στο ποδόσφαιρο θα κάνει κάτι διαφορετικό για να υλοποιήσουμε τα οράματά μας, εάν δεν γίνουν μεγάλες μεταγραφές; Είναι προφανές. Εάν τελικά οι αποφάσεις οι οποίες θα ληφθούν δεν είναι ικανοποιητικές για μένα δεν θεωρώ ότι έχω κάποιο χώρο μέσα σε αυτό το σχήμα.

Να ζητήσω την εταιρεία δεν υπάρχει τέτοιο θέμα. Μέσα από αυτή την παραφιλολογία έχει δημιουργηθεί η εντύπωση ότι εγώ θέλω να αγοράσω τον Παναθηναϊκό. Δεν ξέρω αν θα ήταν θεμιτό για εσάς. Εγώ δεν ξεκίνησα με αυτές τις προϋποθέσεις. Εγώ ξεκίνησα να υπάρχει μία συνεργασία παραγόντων που θέλουμε το καλό του Παναθηναϊκού και με κάποια συμφωνία ότι οι μέτοχοι δεν θα επεμβαίνουν στα διοικητικά και πως θα έχουμε έναν πρόεδρο ο οποίος θα αποφασίζει.

Είχα δε, τον ρομαντισμό στην αρχή της πολυμετοχικότητας να κάνω και μία δήλωση στους δημοσιογράφους και να πω: «εμένα τώρα ξεχάστε με, μετά από έναν χρόνο…».

Τις αποδέχομαι (τις κατηγορίες για παρεμβάσεις) και δηλώνω ένοχος. Απλώς δεν υπήρχε η δυνατότητα να κάνω κάτι το διαφορετικό. Σας θυμίζω ότι η πρώτη μου παρέμβαση ήταν όταν με το που ξεκίνησε το πρωτάθλημα άρχισαν το Derby, η Πράσινη και άλλοι και έλεγαν για τον ΤενΚάτε, είχε δημιουργηθεί ένα κλίμα παραμονές του αγώνα με τον Πανιώνιο –με απόλυτη αμφισβήτηση του προπονητή και τους παίκτες εκνευρισμένους με τον προπονητή- πηγαίναμε στη Νέα Σμύρνη. Και ο πρόεδρος έλειπε στην Αμερική.

Θεώρησα –όπως κάνω πάντοτε όταν θέλω να βοηθήσω κάτι να πετύχει- πως ήμουν υποχρεωμένος να κάνω μια παρέμβαση να στηρίξω τον προπονητή. Διαφορετικά πηγαίναμε για διάλυση.

Λοιπόν, μετά από αυτό οι παρεμβάσεις μου ήταν, τρεις ανακοινώσεις και τρεις δημόσιες εμφανίσεις. Όλες αυτές είχαν μία σκοπιμότητα να κρατηθούμε μέσα στο σχεδιασμό μας. Γιατί, οι άλλοι μέτοχοι ναι μεν δεν μιλάνε, αλλά υπάρχουν άλλοι τρόπο που εκφράζονται απόψεις. Και αυτές δεν ήταν συμπολιτευτικές.

Αυτό που είναι τραγικό είναι πως δεν μαθαίνουμε από τα λάθη του παρελθόντος. Δηλαδή, δεν έπρεπε τώρα από τον Απρίλιο να είχαμε προχωρήσει να υλοποιήσουμε το σχέδιο της επόμενης περιόδου; Πότε περιμένουμε; Περιμένουμε να πάρουμε αυτές τις αποφάσεις 5 Ιουνίου, 7 Ιουνίου; Και μετά στις 25 Ιουνίου ξεκινάει η προετοιμασία; Και εγώ τι πρέπει να κάνω;

Θα πειστώ από τις αποφάσεις από τις αποφάσεις που θα ληφθούν. Ποιος είναι ο πρόεδρος. Ποιος είναι ο προπονητής και ο τεχνικός διευθυντής και –κυρίως- ποια είναι τα χρήματα και οι μεταγραφές που θα γίνουν. Θα κριθούν στο επόμενο ΔΣ που δεν συμμετέχω. Ούτε σε σύσκεψη μετόχων. Γιατί αυτά τα περί «καφέ» του κ.Πατέρα εγώ τα απορρίπτω. Εγώ δεν είμαι διατεθειμένος να πιω καφέ. Έχω πει τις θέσεις μου. Ούτε είμαι διατεθειμένος να κάνω κάποια συνάντηση, ούτε να κάνω κάποια διαπραγμάτευση.

Τώρα ας μου πει κάποιος ποια είναι η λογική να μην πάρουμε αποφάσεις τον Απρίλιο αλλά αρχές Ιουνίου όταν 25 Ιουνίου φτιάχνεται η ομάδα. Τώρα, είναι πιο έμπειροι παράγοντες. Και πιθανόν έτσι να γίνεται η δουλειά στο χώρο. Ε, γι’ αυτό σας λέω εγώ δεν μπορώ να δουλέψω έτσι. Εγώ έχω μάθει να δουλεύω με έναν άλλον τρόπο. Ξέρω ότι ο προϋπολογισμός φτιάχνεται τρεις μήνες προτού κλείσει η χρήση. Ξέρω πως όταν θέλεις να κάνεις κάτι βάζεις λεφτά. Γιατί … “when you pay peanuts , you buy monkeys (όταν πληρώνεις φιστίκια, αγοράζεις μαϊμούδες)»…