Η «κατάρα» που κυνηγά την Μπαρτσελόνα

Η επανεμφάνιση του σοβαρότατου προβλήματος υγείας του Τίτο Βιλανόβα και η μάχη που καλείται να δώσει για μια ακόμη φορά με την επάρατη νόσο αποτέλεσε το μοναδικό αθλητικό θέμα συζήτησης το Σαββατοκύριακο στην Ισπανία. Όχι απλά το κύριο. Το μόνο. Από παράγοντες, ποδοσφαιριστές, δημοσιογράφους δεν πρέπει να έμειναν και πολλοί που δεν σχολίασαν το δυσάρεστο αυτό γεγονός. Μέχρι και η Ρεάλ έκανε στην άκρη την έχθρα της με την Μπαρτσελόνα και έστειλε μήνυμα συμπαράστασης στοον Βιλανόβα και στην ομάδα.

Ο Σάντρο Ροσέλ, πρόεδρος της Μπάρτσα, ανακοίνωσε την αποχώρηση του Ισπανού τεχνικού από τον πάγκο της ομάδας, τονίζοντας όμως ότι δεν είναι η πρώτη φορά που η ομάδα βιώνει δύσκολες καταστάσεις και ότι πάντα καταφέρνει να τις ξεπερνά.

Δε μπορούμε να γνωρίζουμε αν ο Ροσέλ το έθεσε από την αγωνιστική του πλευρά το ζήτημα, αλλά η αλήθεια είναι ότι έπεσε διάνα: το παρελθόν της Μπαρτσελόνα σε παρόμοιες καταστάσεις είναι αν μη τι άλλο πλούσιο, σε σημείο μάλιστα που αρχίζει να ψιθυρίζεται η λέξη «κατάρα». Και όχι άδικα.

Το πρώτο κρούσμα ήρθε την περίοδο 1952-53 όταν ο θρυλικός Λαντισλάο Κουμπάλα προσβλήθηκε από φυματίωση και λίγο έλειψε να σταματήσει την καριέρα του. Τελικά βρήκε τη δύναμη, επέστρεψε μετά από 5 μήνες και βοήθησε την ομάδα του να σηκώσει το ντάμπλ.

Το 1981 ήταν σημαδιακό όχι λόγω ασθένειας ποδοσφαιριστή, αλλά λόγω απαγωγής! Για 25 ολόκληρες μέρες ήταν αγνοούμενος ο βασικός επιθετικός της ομάδας, Κίνι, πριν απαλευθερωθεί μετά από συνεργασία των ισπανικών και ελβετικών αρχών. Πάντως ο πρώτος σκόρερ εκείνη την περίοδο έμεινε με τον Σύνδρομο της Στοκχόλμης, καθώς ποτέ δεν δέχτηκε να κατηγορήσει τους απαγωγείς του.

Μεταφερόμαστε στο Δεκέμβριο του 1982 και στο μεγάλο Ντιέγκο Μαραντόνα, στον οποίο διαγνώστηκε ηπατίτιδα Β' και αναγκάστηκε να μείνει εκτός αγωνιστικών χώρων ως το Μάρτιο του 1983, ώστε να λάβει την κατάλληλη θεραπεία και να την ξεπεράσει.

Σειρά είχε το 1991 ένα ακόμη ιερό τέρας του ποδοσφαίρου, ο Γιόχαν Κρόιφ. Ο πρώτος τότε προπονητής της ομάδας υπέστη καρδιακή προσβολή και χρειάστηκε να υποβληθεί σε διπλό μπάι πας για να επανέλθει.

Τον εφιάλτη της απαγωγής έμελλε να το ζήσει και ο Ρομάριο ως παίκτης της Μπαρτσελόνα μέσω του πατέρα του, ο οποίος απήχθη το 1994. Οι απαγωγείς ζητούσαν 7 εκατομμύρια δολάρια, αλλά η αστυνομία πρόλαβε και με έφοδο της απαλευθέρωσε τον Ενταβαίρ Σόουζα Ντε Φαρία, προτού ο γιος του κάνει πραγματικότητα την απειλή του περί μη συμμετοχής του στο Μουντιάλ.

Τέλος δεν πρέπει να ξεχνάμε το πρόσφατο τεράστιο πρόβλημα του Ερίκ Αμπιντάλ, στον οποίο διαγνώστηκε όγκος στο ήπαρ το 2011 και όχι μόνο κατάφερε να το ξεπεράσει δις, αλλά ξαναέπαιξε και ποδόσφαιρο! Ο Αμπιντάλ ήταν και το σημείο αναφοράς για τον Βιλανόβα, ο οποίος πάντα τον έφερνε σαν παράδειγμα δύναμης και επιμονής στους παίκτες του. Τώρα έφτασε η στιγμή να ακολουθήσει και ο ίδιος την ίδια συνταγή. Δύναμη, υπομονή και κουράγιο. Αυτά χρειάζεται ο Τίτο Βιλανόβα και όλοι εύχονται να είναι αρκετά για να βγει νικητής στον σημαντικότερο αγώνα, αυτόν της ζωής του.