Ατρόμητος-Παναθηναϊκός 1-2

Όταν ο Θάνος σφύριζε μετά από 45 λεπτά αγώνα τη λήξη του πρώτου ημιχρόνου της αναμέτρησης Ατρόμητος-Παναθηναϊκός, δύσκολα κάποιος από τους δύο προπονητές θα είχε μείνει ευχαριστημένος από όσα είχε παρακολουθήσει. Εκτός κι αν Αναστόπουλος και Φάμπρι το μόνο που είχαν ζητήσει πριν την έναρξη του ματς ήταν να μην δουν με τίποτα τα δίχτυα να κουνιούνται. Οι «πράσινοι» ήταν ελαφρώς καλύτεροι στην αρχή του ματς και περισσότερο επιθετικοί, αλλά δίχως ξεκάθαρο σχέδιο για το πώς θα έφταναν στην επίτευξη γκολ. Ζέκα και Σο έδειχναν να είναι σε καλή κατάσταση, όμως απέναντί τους στον άξονα (αν και ο Πορτογάλος άλλαζε συχνά θέση) είχαν τον επίσης θετικό Ιγκλέσιας με συνέπεια η μεταξύ τους αλληλοεξουδετέρωση να είναι μάλλον το πλέον αναμενόμενο αποτέλεσμα.

Κάπως έτσι, Ιτάνζ και Καρνέζης έγιναν σχεδόν θεατές του αγώνα και η αναιμική παρουσία των Τοτσέ και Κούτσι μας υποχρεώνει να καταφύγουμε στο κλισέ περί «άχαρου ρόλου» των επιθετικών που σαν παιδιά σε αλάνα έμοιαζαν να παρακαλούν τους συμπαίκτες τους να τους δώσουν κάποια πάσα για να «μπουν» στο παιχνίδι.

Το δεύτερο μέρος ξεκίνησε με τους «πράσινους» να είναι πιο επιθετικοί και να προσπαθούν να εφαρμόσουν όσα τους ζητούσε με τις χαρακτηριστικές φωνές του ο Φάμπρι: «Πίεση ψηλά». Η τακτική αυτή απέδωσε καρπούς στο 59’ όταν ο Τοτσέ εκμεταλλεύτηκε το λάθος γύρισμα του Γιαννούλη, τράβηξε πάνω του τον Ιτάνζ και έδωσε την ευκαιρία στον Ζέκα σε κενή εστία να χριστεί σκόρερ, πιστοποιώντας και έτσι αυτό που φαινόταν από την αρχή, ότι δηλαδή ήταν ο κορυφαίος των «πρασίνων» στο Περιστέρι.

Διαβάστε περισσότερα εδώ