Η Αυστρία μας βγήκε... γερμανικά και δεν μας δανείζει!

Σε δοκιμασία πρωτόγνωρη για τα δεδομένα της Ευρωπαϊκής  Ένωσης εξελίσσεται η συνεδρίαση των Ευρωπαίων υπουργών Οικονομικών, καθώς ούτε καν οι προσπάθειες του προέδρου της ΕΕ Χέρμαν βαν Ρομπάι αφενός μεν να «συμφιλιώσει» τα αντίπαλα στρατόπεδα των «Νοτίων» και της Γερμανίας και αφετέρου να καταστήσει σαφές σε όλους πως πρέπει να βρουν μια ΑΜΕΣΗ λύση στην κλιμακούμενη κρίση χρέους στην Ευρωζώνη δεν φαίνεται να αποδίδουν.

Αυτή την ώρα η κατάσταση έχει ως εξής: η Γερμανία και οι «σύμμαχοί» της θέτουν ευθέως θέμα συμμετοχής των αδύναμων κρίκων του ευρώ στην «μοιρασιά» των κονδυλίων που διαχειρίζεται η Ένωση. Γιατί πρακτικά αυτό σημαίνει η εμμονή της μεγαλύτερης οικονομίας της Ευρώπης στην υιοθέτηση μηχανισμών στήριξης με επαχθέστατους όρους και ταπεινωτικά «αντισταθμίσματα». Τέτοια που η Ιρλανδία – καίτοι ουσιαστικά έχει ανάγκη να καταφύγει στον δανεισμό των εταίρων της – αρνείται να δεχθεί, μη υποκύπτοντας ακόμα και σε πιέσεις κάθε άλλο παρά διπλωματικές!

Από κοντά και η Πορτογαλία, που ούτως ή άλλως διαθέτει σήμερα μια κυβέρνηση που σε καμία περίπτωση δεν θα «επιβιώσει» εάν υπογράψει ένα είδος Μνημονίου παρόμοιο με αυτό της Ελλάδας. Η κυβέρνηση Σόκρατες μάλιστα ξεκαθάρισε πως δεν δέχεται, δεν θέτει καν θέμα «μηχανισμού στήριξης» …

Την ίδια ώρα η πλευρά της Γερμανίας έχει ομοίως ξεκάθαρες απόψεις. Ας μην ξεχνάμε πως μόλις προ ενός μηνός η Γερμανίδα καγκελάριος Μέρκελ είχε πει δημοσίως πως τίποτε δεν μπορεί να γίνει στην ΕΕ χωρίς τη συμβολή της Γερμανίας και της Γαλλίας!

Επίσης, μόλις χθες δήλωσε ότι ήταν μεγάλο λάθος η αποδοχή της συμμετοχής της Ελλάδας στην Ευρωζώνη από την προηγούμενη κυβέρνηση Σρέντερ! Στο ίδιο μήκος κύματος, ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών, Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, προσερχόμενος στο Συμβούλιο Eurogroup στις Βρυξέλλες και κληθείς να σχολιάσει τις δηλώσεις που έκανε τη Δευτέρα ο Γιώργος Παπανδρέου, σχολίασε ότι «ακούγοντας στις δηλώσεις του Ελληνα πρωθυπουργού, σκέφθηκε ότι η Ελλάδα έχει λάβει περισσή αλληλεγγύη από την Ευρώπη και τη Γερμανία», πρόσθετοντας ότι «η αλληλεγγύη δεν είναι μονόδρομος».

Κι αν οι Γερμανοί δηλώνουν πια ευθέως πως δεν … μας θέλουν, οι Αυστριακοί σήμερα δήλωσαν πως δεν μας … πληρώνουν άλλο. Συγκεκριμένα, ο υπουργός Οικονομικών της Αυστρίας Josef Proell δήλωσε πως «η Ελλάδα δεν τήρησε τις δεσμεύσεις της έναντι της Ευρωπαϊκής Ένωσης για το πακέτο στήριξης και έτσι η Αυστρία δεν έχει ακόμα αποδεσμεύσει τη συμμετοχή της στην τρίτη δόση του "πακέτου"»…

Μετά από όλα αυτά η έκκληση του προέδρου της ΕΕ βαν Ρομπάι προς όλες τις πλευρές να συνετισθούν και η κραυγή αγωνίας του πως σήμερα η Ένωση αντιμετωπίζει «κρίση επιβίωσης», μοιάζει φωνή βοώντος εν τη ερήμω …

Το …προξενιό σε Μέρκελ - Παπανδρέου

Πάντως, ο πρόεδρος της ΕΕ, προφανώς στο πλαίσιο της προσπάθειας να γεφυρώσει τα χάσματα, επεσήμανε με δηλώσεις του το θετικό ρόλο που διαδραμάτισαν ο πρωθυπουργός της Ελλάδας, Γιώργος Παπανδρέου και η Γερμανίδα καγκελάριος, Άνγκελα Μέρκελ, στη διάρκεια της κρίσης της ευρωζώνης.

Μιλώντας για την οικονομική κρίση στην ευρωζώνη, στο Κέντρο Ευρωπαϊκής Πολιτικής (EPC), στις Βρυξέλλες, με θέμα «Οράματα για την Ευρώπη», ο κ.  βαν Ρομπάι αναφέρθηκε στον Έλληνα πρωθυπουργό, λέγοντας: «Ποιος άλλος, εκτός από τον πρωθυπουργό Παπανδρέου, θα μπορούσε να υπερασπιστεί τα μέτρα λιτότητας στην Ελλάδα; Και ποιος άλλος, εκτός από την καγκελάριο Μέρκελ, θα μπορούσε να πείσει την κοινή γνώμη, η οποία ήταν εν μέρει εχθρική, για την αναγκαιότητα ενός μηχανισμού βοήθειας της Ελλάδας;».

Συνεχίζοντας, ο Βέλγος πρόεδρος της ΕΕ σχολίασε την άποψη που εκφράζεται εσχάτως, περί μετατόπισης των εξουσιών προς το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, λέγοντας ότι αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι τους τελευταίους μήνες η κύρια ενασχόληση της ΕΕ είχε να κάνει με τη μακροοικονομική διακυβέρνηση, η οποία είναι αναπόφευκτα ζήτημα συντονισμού των εθνικών πολιτικών. «Είναι φυσικό να διαδραματίζει το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο ένα σημαντικό ρόλο» σημείωσε.

Εξάλλου, αναφερόμενος στα αποτελέσματα της Συνόδου Κορυφής του Οκτωβρίου, ο Χέρμαν Βαν Ρομπάι τόνισε ότι ελήφθησαν τρεις σημαντικές αποφάσεις, που ισχυροποιούν το ευρώ: πρώτον, η δυνατότητα για καλύτερη εποπτεία και παρακολούθηση των οικονομικών της ΕΕ, της ανταγωνιστικότητάς τους, αλλά και των τρωτών σημείων και προβλημάτων τους. Δεύτερον, η ενίσχυση του συμφώνου σταθερότητας και ανάπτυξης, ώστε να υπάρχει αυξημένη δημοσιονομική ευθύνη και οι κυρώσεις να επιβάλλονται νωρίτερα και πιο εύκολα. Τρίτον, η θεσμοθέτηση ενός μόνιμου μηχανισμού διαχείρισης κρίσεων για την οικονομική σταθερότητα της ευρωζώνης στο σύνολό της.