Απαλλακτική απόφαση του Συμβουλίου Εφετών για τον Γιάννη Μίχα

Απαλλακτική ήταν η απόφαση του Συμβουλίου Εφετών για τον πρώην νομάρχη Πειραιά Ιωάννη Μίχα και τον πρώην αντινομάρχη Σταύρου Μαρκάτου, όσον αφορά την υπόθεση της μεταβίβασης των ναυπηγείων Σκαραμαγκά (ENAE) στη γερμανική κοινοπραξία HDW/Ferrostaal, το 2002. Ενώπιον του Τριμελούς Εφετείου Κακουργημάτων παραπέμφθηκαν τέσσερις.

Ο πρώην νομάρχης Πειραιά, Ιωάννης Μίχας, σε δήλωσή του με τίτλο «Υπάρχουν Δικαστές στην Αθήνα…», επισημαίνει ότι «απέτυχε παταγωδώς η προσπάθεια πολιτικών, και όχι μόνον, αντιπάλων μου να με εμπλέξουν - με απώτερο σκοπό την παραπομπή μου - στην πολύκροτη υπόθεση της προμήθειας από την πατρίδα μας γερμανικών υποβρυχίων».

Η ανακοίνωση

«Μετά από έναν αγώνα που διήρκησε σχεδόν μια οκταετία ήλθε η δικαίωσή μου.

Το Συμβούλιο Εφετών Αθηνών με το υπ’ αριθμ. 856/2018 αμετάκλητο πλέον βούλευμά του έκρινε ότι δεν υπάρχουν όχι απλώς επαρκείς, αλλά καθόλου ενδείξεις για να στηριχθεί η σε βάρος μου κατηγορία, για μια σειρά από πράξεις που μου είχαν αποδοθεί.

Η προσπάθεια πολιτικών, και όχι μόνον, αντιπάλων μου να με εμπλέξουν-με απώτερο σκοπό την παραπομπή μου - στην πολύκροτη υπόθεση της προμήθειας από την πατρίδα μας γερμανικών υποβρυχίων, εκσυγχρονισμού των ήδη υπαρχόντων και προώθησης των συμφερόντων της Γερμανικής Κοινοπραξίας Ferroostaal - HDW προκειμένου αυτή να αποκτήσει τα Ελληνικά Ναυπηγεία (ΕΝΑΕ) και τον εκσυγχρονισμό των υποβρυχίων έναντι των ανταγωνιστών τους, απέτυχε παταγωδώς.

Όλοι εκείνοι που προσπάθησαν μεθοδευμένα να χειραγωγήσουν την ζωή μου και στόχευαν τον ηθικό & πολιτικό μου αφανισμό εισέπραξαν την απάντησή τους γιατί με την συνδρομή της Ελληνικής Δικαιοσύνης κατάφερα να πάρω την ζωή μου πίσω.

Παρά το γεγονός ότι διανύουμε περίοδο κοινωνικής αποσύνθεσης και γενικευμένου αμοραλισμού, με κυρίαρχη την ηθική του συμφέροντος, φαίνεται ότι υπάρχουν ακόμα στην ελληνική κοινωνία, ισχυρές εστίες αντίστασης που αγωνίζονται να εξαλείψουν το κακό ή τουλάχιστον να το περιχαρακώσουν σε θύλακες μικρής εμβέλειας.

Σε αυτό το σημείο θέλω να ευχαριστήσω τον συνήγορο μου κ. Θ.Παναγόπουλο που ήταν από την πρώτη στιγμή κοντά μου & να υποσχεθώ σε αυτούς που με πίστη στάθηκαν πλάι μου ότι θα εξακολουθήσω να δίνω και το δικό μου παρόν, όπως μέχρι σήμερα έπραξα, έχοντας οδηγό μου το όραμα μιας κοινωνίας στην οποία θα ευημερούν οι άνθρωποι και όχι οι αριθμοί, και η οποία θα εναρμονίζει τις αντιθέσεις με την εκατέρωθεν συνείδηση των ορίων και της ευθύνης, στο βαθμό των δυνατοτήτων μου.»