Μια ζωή μέσα στους δρόμους…

Με τον δρόμο  για τον σοσιαλισμό δεν ισχύει ότι με τον κλέφτη, δηλαδή τρεις  και τον τσακώνεις. Πάμε ήδη για  τον τέταρτο ( δρόμο), απ’ ότι λέει ο Γιώργος, αλλά ούτε τον δρόμο  έχουμε τσακώσει ούτε τον κλέφτη. Ίσως γιατί στους μέχρι τώρα δρόμους, παραδρόμους και περιδρόμους, κλέφτες υπήρξαμε όλοι μας ,οπότε ποιος να τσακώσει ποιόν…Άλλος δεν έκοβε αποδείξεις, άλλος έκρυβε τα μισά από την εφορία, άλλος λαδωνόταν και άλλος έπαιρνε θηριώδεις μίζες. Από τον καθένα σύμφωνα με τις δυνατότητές του στον καθένα σύμφωνα με τις ανάγκες του.

Βασική σοσιαλιστική αρχή…Θα μου πεις από το να κλέβουν  πέντε οικογένειες μαυραγοριτών που εξελίχθηκαν σε πέντε οικογένειες  βιομηχάνων κι εφοπλιστών και μαζί να κλέβουν και ένα τσούρμο  παλατιανών όπως ήταν η οικονομία επί δεξιάς, καλύτερα ο αποκεντρωτικός σοσιαλισμός και η νίκη της τοπικής αυτοδιοίκησης…

Μ’ αυτά και  μ’ αυτά μάθαμε όλοι στη λαμογιά  και φτάσαμε εδώ που φτάσαμε

(συγνώμη για  την ισοπέδωση από τους ελάχιστους  τίμιους, αυτοί έχουν μάθει  να συγχωρούν έτσι κι αλλιώς).

Και βγαίνει  η εγγλέζικη παλιοφυλλάδα και  λέει ότι το μεγαλύτερο πρόβλημα της  Ελλάδας είναι η διαφθορά κι ότι  αν δεν το λύσουμε τώρα, τζάμπα πίνουμε  και τον πίνουμε από ΔΝΤ , ΕΚΤ  κλπ…

Και είναι η  πρώτη φορά που οι παλιοεγγλέζοι  έχουν δίκιο…