Economist: Τι κρύβεται πίσω από την αλλαγή της στάσης του Τσίπρα απέναντι στην Εκκλησία;

Στο «καυτό» ζήτημα της σχέσης της ελληνικής κυβέρνησης με την Εκκλησία εστιάζει σημερινό δημοσίευμα του Economist, κάνοντας λόγο για πρόσφατη αλλαγή της στάσης, τόσο του πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα, όσο και υπουργού Παιδείας, Νίκου Φίλη, απέναντι στην επίσημη θρησκεία της χώρας.

Με αφορμή τις αντιδράσεις που προκάλεσε πρόσφατα το ζήτημα της απλοποίησης της απαλλαγής από το μάθημα των θρησκευτικών στα σχολεία, ο Economist εξηγεί ότι τον τελευταίο καιρό η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ εμφανίζεται αρκετά πιο υποχωρητική απέναντι στην Εκκλησία, συγκριτικά με το παρελθόν. 

Μάλιστα, αποδίδει τη συγκεκριμένη μεταστροφή στη συνειδητοποίηση του πολιτικού κόστους που μπορεί να επιφέρει μία «κατά μέτωπον σύγκρουση», τόσο με τους εκπροσώπους του κλήρου, όσο και με τη συντηρητική μερίδα του εκλογικού σώματος.

«Ο Αλέξης Τσίπρας είναι ένας δηλωμένος άθεος. Μακροπρόθεσμος στόχος του είναι να διασπάσει τη στενή σχέση του Κράτους με την Ορθόδοξη Εκκλησίας, της οποίας ο ρόλος στα κοινά προστατεύεται από πολλά άρθρα του Συντάγματος. Μετά από την επανεκλογή του τον περασμένο μήνα, έκανε υπουργό Παιδείας έναν κοσμικιστή πολιτικό, τον Νίκο Φίλη, που είχε διαμαρτυρηθεί για τη θερμή επίσημη υποδοχή των λειψάνων της Αγίας Βαρβάρας πριν από μερικούς μήνες. Μετά από το σχηματισμό κυβέρνησης, η αναπληρώτρια υπουργός δήλωσε ότι θα απλοποιηθεί η διαδικασία απαλλαγής από το μάθημα των θρησκευτικών. Έτσι ο κόσμος προετοιμάστηκε για μία κλασική σύγκρουση ανάμεσα στο κράτος και τις εκκλησιαστικές αρχές», επισημαίνει το δημοσίευμα.

Ωστόσο, όπως υπογραμμίζει ο αρθρογράφος, λίγες μόνο μέρες αργότερα το πνεύμα της αντιπαράθεσης «εξορκίστηκε». «Ο κ. Φίλης είχε μία ειρηνευτική συνάντηση με τον Αρχιεπίσκοπο Ιερώνυμο, στην οποία δεσμεύτηκε ότι δεν θα ληφθούν μονομερείς δράσεις. Οι δημοσιογράφοι άκουσαν σε συνεντεύξεις τύπου ότι η κυβέρνηση εκτιμά το ανθρωπιστικό έργο της εκκλησίας και ελπίζει σε καλή συνεργασία κράτους-εκκλησίας αναφορικά με την αξιοποίηση της εκκλησιαστικής περιουσίας για το δημόσιο συμφέρον. Επίσης δόθηκε η διαβεβαίωση ότι η αλλαγή στη διδασκαλία των θρησκευτικών θα γίνει κατόπιν συννενόησης με την εκκλησία», αναφέρει το άρθρο, προσθέτοντας ότι αυτό το σαββατοκύριακο ο κ. Φίλης έκανε μία ακόμη επίδειξη φιλίας με την εκκλησία, δίνοντας το παρών στη χειροτόνηση ενός μητροπολίτη. 

«Τι κρύβεται πίσω από όλα αυτά;», διερωτάται ο αρθρογράφος του Economist, εξηγώντας ότι η πρόταση απλοποίησης της απαλλαγής ήταν κάτι το αναμενόμενο, αφού η συγκεκριμένη διαδικασία έχει γίνει ιδιαίτερα δύσκολη εξαιτίας ενός κανονισμού που θεσπίστηκε κατά τις τελευταίες ημέρες της προηγούμενης κυβέρνησης, ως «δωράκι» για τους ευσεβείς ψηφοφόρους.

Ωστόσο και οι αντιδράσεις ήταν αναμενόμενες, τονίζει το άρθρο, αφού «για πολλούς Ελληνες το να δηλώσεις ανοιχτά ότι δεν είσαι Ορθόδοξος Χριστιανός είναι σχεδόν σαν να λες ότι δεν είσαι Ελληνας».

«Ισως τίποτα από όλα αυτά δεν θα έπρεπε να αποτελεί έκπληξη» καταλήγει ο Economist, τονίζοντας ότι μία από τις πραγματικότητες που αντιμετωπίζει κάθε πρωθυπουργός στην Ελλάδα, ανεξαρτήτου ιδεολογίας, είναι ότι μία κατά μέτωπον σύγκρουση με την εκκλησία συνοδεύεται από πολύ υψηλό πολιτικό κόστος. Και συμπληρώνει: «Το κόστος είναι προφανώς υπερβολικά υψηλό για τον κ. Τσίπρα ο οποίος έχει πολλές άλλες σκοτούρες στο κεφάλι του: όχι μόνο μία συνεχιζόμενη οικονομική κρίση αλλά και γεωπολιτικές εντάσεις στην περιοχή, μία κατάσταση που παραδοσιακά οδηγεί τους Έλληνες σε συσπείρωση γύρω από τη θρησκεία τους».