Σημίτης: Η Ελλάδα είναι απομονωμένη γιατί την απασχολεί μόνο η Τρόικα

Μήνυμα προς την κυβέρνηση που θα προκύψει μετά τις εκλογές και τα κόμματα ότι θα πρέπει να διαμορφώσουν «τη δική μας πολιτική ευρωπαϊκής συνεργασίας» στέλνει με άρθρο του ο πρώην πρωθυπουργός Κώστας Σημίτης.

Ο κ. Σημίτης επικρίνει όλα τα κόμματα «γιατί παρόλο που συμφωνούν στην ευρωπαϊκή προοπτική της χώρας δεν έχουν συγκεκριμένες απόψεις για τις αναγκαίες επιδιώξεις μας» με αποτέλεσμα η Ελλάδα να απέχει από την ευρύτερη ευρωπαϊκή συζήτηση.

«Είτε υποστηρίζουν την απόλυτη αυτονομία της χώρας απέναντι στην Ένωση είτε επιδιώκουν τη διατήρηση ιδιαιτεροτήτων μας που καθηλώνουν τη χώρα στην υστέρηση» σημείωνει ο πρώην πρωθυπουργός στο άρθρο του στην επίσημη ιστοσελίδα του και ξεκαθαρίζει: Απόλυτη αυτονομία στην Ένωση δεν είναι δυνατή.

«Μέχρι τώρα δεν έχουμε πραγματοποιήσει επίσης συνεννοήσεις με τις άλλες χώρες της Ένωσης ώστε να διαμορφωθεί μια πολιτική για τον βαθμιαίο περιορισμό του χάσματος μεταξύ του αναπτυγμένου κέντρου και της περιφέρειας που υστερεί.  Μας απασχολούν μόνο η τρόικα και η χρηματοδότηση της χώρας.  Είμαστε απομονωμένοι» τονίζει ο πρώην πρωθυπουργός.

Είναι «καιρός πια ο λόγος μας να μην αφορά μόνο την οικονομική συμπαράσταση και ο λόγος των εταίρων μας μόνο την ελληνική εξαίρεση.  Είναι προϋπόθεση για να μη διολισθήσουμε στη μοιραία οικονομική κατάρρευση ρητορεύοντας για το μεγαλείο της χώρας.  Είναι όρος για να ξεπεράσουμε την υστέρησή μας» καταλήγει ο κ. Σημίτης.

Το κείμενο του Κώστα Σημίτη

«Στην Ευρωπαϊκή Ένωση είναι τώρα σε εξέλιξη μια εκτεταμένη συζήτηση για τους τρόπους ανάκαμψης της οικονομίας της και την αναμόρφωση της οικονομικής διακυβέρνησής της.  Ενδεικτική του προβληματισμού είναι η συνεδρίαση του Διοικητικού Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας αυτήν την εβδομάδα.  Θέμα της η αγορά ομολόγων των κρατών μελών από την Τράπεζα, ώστε να χρηματοδοτηθούν με αυτόν τον τρόπο τα κράτη.  Μέχρι σήμερα η μορφή αυτή χρηματοδότησης θεωρείτο αντίθετη προς τις Συνθήκες.  Θα συμπεριληφθεί η Ελλάδα στη νέα ρύθμιση ή θα αποκλεισθεί γιατί το ειδικό πρόγραμμά της ολοκληρώνεται τέλος Φεβρουαρίου και ανανέωση δεν έχει συμφωνηθεί;

Η Ελλάδα απέχει από την ευρύτερη ευρωπαϊκή συζήτηση όχι μόνο λόγω της εκλογικής διαδικασίας αλλά και γιατί τα κύρια πολιτικά κόμματα παρόλο που συμφωνούν στην ευρωπαϊκή προοπτική της χώρας δεν έχουν συγκεκριμένες απόψεις για τις αναγκαίες επιδιώξεις μας.  Είτε υποστηρίζουν την απόλυτη αυτονομία της χώρας απέναντι στην Ένωση είτε επιδιώκουν τη διατήρηση ιδιαιτεροτήτων μας που καθηλώνουν τη χώρα στην υστέρηση.  Απόλυτη αυτονομία στην Ένωση δεν είναι δυνατή.  Οι δε υφιστάμενες στην Ελλάδα συντεχνιακές και πελατειακές πρακτικές αντίκεινται στους κανόνες λειτουργίας μιας σύγχρονης οικονομίας. Μέχρι τώρα δεν έχουμε πραγματοποιήσει επίσης συνεννοήσεις με τις άλλες χώρες της Ένωσης ώστε να διαμορφωθεί μια πολιτική για τον βαθμιαίο περιορισμό του χάσματος μεταξύ του αναπτυγμένου κέντρου και της περιφέρειας που υστερεί.  Μας απασχολούν μόνο η τρόικα και η χρηματοδότηση της χώρας.  Είμαστε απομονωμένοι.

Χρειάζεται αντιστροφή.  Η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν είναι μια λέσχη που έχουν λόγο μόνο οι εκλεκτοί.  Είναι ένα κοινό εγχείρημα ελευθερίας, ανάπτυξης και προσαρμογής στις νέες παγκόσμιες συνθήκες. Η πολιτική λιτότητας δεν είναι μόνιμος κανόνας.  Ως κοινό εγχείρημα προϋποθέτει την αμοιβαία αλληλεγγύη και την αμοιβαία συμβολή.  Όταν ζητάμε την αλληλεγγύη για την ανόρθωση της οικονομίας μας πρέπει να συμμετέχουμε επίσης δημιουργικά με ρεαλιστική άποψη στην κοινή προσπάθεια.  Επειδή αυτό δεν συμβαίνει μας θεωρούν περιθωριακούς.

Η κυβέρνηση και τα κόμματα πρέπει μετά τις εκλογές να διαμορφώσουν τη δική μας πολιτική ευρωπαϊκής συνεργασίας.  Να αρχίσουν ένα σοβαρό διάλογο με τους εταίρους μας προτείνοντας τρόπους βαθμιαίας μείωσης των διαφορών των οικονομικών επιπέδων των μελών της Ευρωζώνης, ενίσχυσης της ανάπτυξης, επίτευξης μιας πιο δημοκρατικής λειτουργίας της Ένωσης.  Καιρός πια ο λόγος μας να μην αφορά μόνο την οικονομική συμπαράσταση και ο λόγος των εταίρων μας μόνο την ελληνική εξαίρεση.  Είναι προϋπόθεση για να μη διολισθήσουμε στη μοιραία οικονομική κατάρρευση ρητορεύοντας για το μεγαλείο της χώρας.  Είναι όρος για να ξεπεράσουμε την υστέρησή μας».