«Όχι» Μητρόπουλου στη συνταγματική αναθεώρηση

Την αντίθεσή του στην προωθούμενη συνταγματική αναθεώρηση και τη μη συμμετοχή του ΣΥΡΙΖΑ εάν αυτή προχωρήσει κανονικά, εκφράζει ο εργατολόγος και βουλευτής του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης Αλέξης Μητρόπουλος.

Επιβεβαιώνεται έτσι ότι στον ΣΥΡΙΖΑ υπάρχουν τουλάχιστον δύο γραμμές σχετικά με τη στάση του κόμματος στον κυβερνητικό σχεδιασμό για την αναθεώρηση του συντάγματος: Εκείνη που λέει ότι δεν μπορεί ο ΣΥΡΙΖΑ να μην μετάσχει σε μία τέτοια θεσμική διαδικασία και η άλλη, που αντιτίθεται σθεναρά.

Ο κ. Μητρόπουλος υποστηρίζει ότι πρόκειται ουσιαστικά για μία απαίτηση των δανειστών προκειμένου να υπάρξει «συνταγματοποίηση» του Μνημονίου.

 «Το εγχείρημα αγγίζει τα όρια της φαρσοκωμωδίας και ταυτόχρονα ευτελίζει την κορυφαία αυτή πολιτειακή διαδικασία στα μάτια ενός καθημαγμένου λαού» σημειώνει ο κ. Μητρόπουλος, επισημαίνοντας ότι «η εικόνα μιας Βουλής που νομοθετεί με τηλεφωνική εντολή της Τρόικας ή  που αλλάζει αυθωρεί και παραχρήμα, χωρίς σταθερή κοινοβουλευτική συμπεριφορά, ήδη ψηφισθέντα προ ημερών νόμο για σχετικώς υποδεέστερα ζητήματα, είναι βέβαιο ότι βρίσκεται σε καθεστώς πλήρους ετερονομίας. Έχει χάσει δηλαδή την πρωτογενή δύναμη και ενέργεια που της παρέχει η συντεταγμένη λειτουργία του δρώντος λαού».

Και προσθέτει με νόημα: «Όταν μια τέτοια κυβέρνηση, υπ’ αυτό το καθεστώς, καταπιάνεται με θεμελιώδη ζητήματα, καταφέρνει επιπλέον να καταστρέφει το ψυχολογικό συνειδησιακό υπόβαθρο της δημοκρατίας, ως πολιτεύματος που παρέχει εναλλακτικές λύσεις στη διαρκή επίκληση του …μονόδρομου των Μνημονίων. Αυτή η μεγάλη υποβάθμιση της αναθεωρητικής διαδικασίας προκαλεί την ιστορική συνταγματική συνείδηση και αναβιώνει τους αγώνες του ελληνικού λαού από την εποχή της εθνικής παλιγγενεσίας, για περισσότερη δημοκρατία».

Κατά τον βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ «δεν χρειάζονται ιδιαίτερες γνώσεις πολιτειολογίας ή Συνταγματικού Δικαίου για να καταλάβει ο οποιοσδήποτε πολίτης ότι προς το παρόν οι βασικές προϋποθέσεις (αντικειμενικές και υποκειμενικές) αναθεώρησης του Συντάγματος εκλείπουν».

Και ξεκαθαρίζει: «Δεν έχει πλέον καμιά σημασία να συμμετέχουμε σε μια κοινοβουλευτική παρωδία. Δεν έχει καμιά αξία να προσποιούμαστε ότι συζητάμε με πρωτογενή εξουσία τον προϋπολογισμό, αφού, προτού αυτός έρθει στην αρμόδια Επιτροπή προς επεξεργασία, όλοι οι πολίτες αυτής της χώρας γνωρίζουν ότι πρόκειται για ένα υπαγορευμένο κείμενο που στερείται κάθε εσωτερικής συναίνεσης. Κι αυτό που με λυπεί ιδιαίτερα είναι ότι εμφανίζονται ακόμη και προοδευτικοί πολιτικοί, αυτοχαρακτηριζόμενοι «αριστεροί», που προτείνουν αναθεώρηση του Συντάγματος από την παρούσα σύνθεση του σώματος».