Νέα εθνική στρατηγική για αναδιανομή πόρων και φόρων ζητούν οι «75» του ΠΑΣΟΚ

Έξι προτάσεις για τη χάραξη μίας εθνικής στρατηγικής που θα αναδιανέμει δίκαια τους πόρους και τους φόρους, καταθέτει η κίνηση των «75» του ΠΑΣΟΚ, της οποίας ηγούνται στελέχη παπανδρεϊκής προέλευσης όπως ο Μιχάλης Καρχιμάκης, ο Γρηγόρης Νιώτης, ο Παντελής Οικονόμου και άλλοι.

Η πρόταση των «75» έχει ως εξής:

Ως προς την αναδιανομή πόρων και φόρων:
 
1. Άμεση αναθεώρηση της μισθολογικής πολιτικής, ιδιωτικής και δημόσιας. Το μοντέλο της εσωτερικής υποτίμησης ξεπέρασε κατά πολύ τα λογικά όρια. Η πρόσφατη εξέλιξη, με την παραδοχή εκ μέρους του ΔΝΤ και ουσιαστικά και από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, για το λάθος του «πολλαπλασιαστή» (ότι δηλαδή, αντί για 0,5 ο «πολλαπλασιαστής» ήταν 1,5) πρακτικά σημαίνει ότι έγιναν μισθολογικές περικοπές υπερδιπλάσιες από τον σχεδιασμό τους. Αποδεικνύει ότι, κάθε συζήτηση για περαιτέρω μείωση μισθών και συντάξεων, καθ’ οιονδήποτε άμεσο ή έμμεσο τρόπο, είναι οριστικά και αμετάκλητα αποκλεισμένη. Αντιθέτως, μάλιστα, θα πρέπει να υπάρξει - παράλληλα με την πορεία εξόδου της χώρας από την ύφεση στην ανάπτυξη - σταδιακή αποκατάσταση, ξεκινώντας από τα πολύ χαμηλά κλιμάκια μισθών και συντάξεων.
 
2. Κοινοβουλευτικά στελέχη της Κίνησης μας,  με ολοκληρωμένη νομοθετική πρωτοβουλία από το 2011, έχουν προτείνει τη θέσπιση υποχρεωτικών ηλεκτρονικών συναλλαγών - για ποσά άνω των 300 ευρώ - και κίνητρα για επιστροφή ποσοστού φόρου - για ποσά μέχρι 300 ευρώ - όπως γίνεται σε πολλές άλλες χώρες, όπως Καναδάς, ΗΠΑ, Αυστραλία, Νότιος Κορέα κλπ. Πρέπει επιτέλους το Κράτος να κρατήσει αποφασιστική στάση απέναντι σε όσους υπεξαιρούν ΦΠΑ (περίπου 15 δις ετησίως) και ασφαλιστικές εισφορές(υπολογίζονται στα 6 δις ετησίως).

● Η Κυβέρνηση απέτυχε τελικά με τη μείωση του ΦΠΑ κατά 10 μονάδες στην εστίαση, από 23 σε 13%. Παρά την μείωση, οι τιμές δεν μειώθηκαν ανάλογα, οι καταναλωτές δεν ωφελήθηκαν. Όσοι δεν έκοβαν αποδείξεις, συνεχίζουν το πάρτι, αφαιρώντας τουλάχιστον 10 δις ετησίως από το κράτος, το οποίο αδίστακτα τα ξαναφορτώνει στους ανυποψίαστους μη έχοντες.
 
3.Διοχέτευση ρευστότητας στην αγορά από τις ανακεφαλαιοποιημένες τράπεζες και ειδικά από εκείνες που το Δημόσιο έχει κυρίαρχο ρόλο, αφού τα χρήματα προέρχονται από το δάνειο που πληρώνουν οι Έλληνες φορολογούμενοι και κυρίως οι εύκολοι στόχοι της κρίσης.

● Θυμίζουμε ότι, οι τράπεζες ενώ έλαβαν δεκάδες δισεκατομμύρια ευρώ από τους φορολογούμενους, αρνήθηκαν σε μεγάλο βαθμό τον δημόσιο έλεγχό τους μέσω των κοινών μετοχών και ακόμη και σήμερα αρνούνται να διοχετεύσουν ρευστότητα στην πραγματική οικονομία.

Καλούμε τις τράπεζες που ανακεφαλαιοποιήθηκαν με χρήματα του Έλληνα φορολογούμενου, ακόμη και τώρα, να μας πουν πόσα χρήματα εξ αυτών έχουν διαθέσει στην πραγματική οικονομία και πόσα προγραμματίζουν να διατεθούν το επόμενο διάστημα. Έχουν υποχρέωση να προχωρούν σε κουρέματα δανείων και σε συνεχείς ρυθμίσεις. Είναι αδιανόητο να δέχονται να πουλήσουν τα «κόκκινα» δάνεια, στο 30% της αξίας τους, σε distress funds του εξωτερικού  και να μην κάνουν   κούρεμα χρεών στους Έλληνες δανειολήπτες (νοικοκυριά και επιχειρήσεις) που θα καθιστά το υπόλοιπο των μη διαγραφέντων οφειλών βιώσιμο και διαχειρίσιμο.

●   Το τραπεζικό σύστημα επιμένει επί μακρόν σε διαδικασίες απομόχλευσης. Το ζήτημα της ρευστότητας καθίσταται κορυφαίο για την προοπτική της ελληνικής οικονομίας και τη δημιουργία ελπίδας στην ελληνική κοινωνία και ιδιαίτερα τους νέους. Το πιθανότερο είναι, το τραπεζικό σύστημα να επιμείνει σε στρατηγική απομόχλευσης. Καθίσταται, λοιπόν, αναγκαίο και εθνικά επιτακτικό να διασφαλιστεί η διοχέτευση στην αγορά νέας χρηματοδότησης με τη δημιουργία νέων χρηματοδοτικών φορέων. Όχι ασφαλώς με τη δημιουργία νέων τραπεζών, αλλά νέων ευέλικτων χρηματοδοτικών φορέων, σε εθνική και περιφερειακή εμβέλεια, οι οποίοι θα πρέπει να διοχετεύσουν στην αγορά, σε νέες παραγωγικές και εξαγωγικές δραστηριότητες, κεφάλαια τουλάχιστον 20 δις ευρώ για την επόμενη τριετία, με στόχο τη δημιουργία 150.000 μικρών και μεσαίων νέων επιχειρήσεων, που θα μπορούσαν να δημιουργήσουν τουλάχιστον 500.000 θέσεις εργασίας. Επομένως, η κυβέρνηση οφείλει, κατά απόλυτη προτεραιότητα, να εξασφαλίσει το 50% του ποσού (10 δις ευρώ) από διεκδίκηση πρόσθετων κεφαλαίων για τον Ευρωπαϊκό Νότο ή το νέο ΕΣΠΑ.
 
4. Επείγουσα διαδικασία άντλησης των στοιχείων του συνολικού καταλόγου των 700.000 καταθετών που εξήγαγαν τα τελευταία 12 χρόνια στο εξωτερικό ποσά μεγαλύτερα των 100.000 ευρώ. Έλεγχος από τις αναιτιολογήτως αδρανείς φορολογικές αρχές και Τράπεζες και φορολόγηση όσων εξ αυτών δεν έχουν φορολογηθεί, σύμφωνα με τα όσα προβλέπει η νομοθεσία της κυβέρνησης Παπανδρέου (2011) περί άρσης τραπεζικού απορρήτου. Σύμφωνα με μετριοπαθείς εκδοχές κάτι τέτοιο θα μπορούσε να επιφέρει εφάπαξ αύξηση των εσόδων μέχρι και 40 δις, δεδομένου ότι οι αφορολόγητες καταθέσεις εξωτερικού υπολογίζονται πως ξεπερνούν τα 300 δις ευρώ.  Τα περισσότερα από τα πολλές εκατοντάδες δισεκατομμύρια, βρίσκονται σε φορολογικούς παραδείσους και σε διάφορες Ευρωπαϊκές και Αμερικάνικες τράπεζες παραμένοντας αφορολόγητα μέχρι σήμερα.

«Αντί να διατίθενται νέα κονδύλια από χρήματα γερμανών και ευρωπαίων φορολογουμένων η Ελλάδα χρειάζεται πρώτα μια εσωτερική κατανομή των βαρών», δήλωσε ο πρόεδρος του Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος της Γερμανίας Ζίγκμαρ Γκάμπριελ και πρόσθεσε ότι «δεν είναι δυνατόν οι σούπερ πλούσιοι Έλληνες να μην συμβάλουν καθόλου στη σωτηρία της χώρας, αν και πολλοί από αυτούς την έχουν καταληστέψει».
 
Οφείλει η Κυβέρνηση και ο Υπουργός Οικονομικών, να ζητήσει κατεπειγόντως την  παράδοση από την Τράπεζα της Ελλάδος, του συνόλου του ηλεκτρονικού της αρχείου, με όλες τις αποστολές κεφαλαίων (εμβασμάτων) άνω των 100.000 ευρώ στο εξωτερικό, από το 2002 και μετά που τηρεί ηλεκτρονικά όλα τα αυτά τα δεδομένα. Πρόκειται για δεκάδες χιλιάδες μεγαλοκαταθέτες εξωτερικού,  που τα κεφάλαια τους διοχετεύθηκαν εκτός Ελλάδας, χωρίς πριν να έχουν ελεγχθεί αν είναι φορολογημένα ή όχι. Υπολογίζεται ότι, τουλάχιστον τα μισά από αυτά τα διαφυγόντα κεφάλαια, είναι αφορολόγητα εν όλω ή εν μέρει. Άμεσα δε, να διασταυρωθεί αυτό το αρχείο με το ηλεκτρονικό αρχείο που τηρεί η Γενική Γραμματεία Πληροφοριακών Συστημάτων του Υπουργείου Οικονομικών, με online διασύνδεση των δύο συστημάτων και άμεση πρόσβαση σε αυτά των πιστοποιημένων υπαλλήλων. Σε περίπτωση ελλείψεως προσωπικού να αξιοποιηθούν στον προέλεγχο πιστοποιημένα λογιστικά γραφεία Α΄ τάξης.

● Η Επιτροπή του Άρθρου 70Α για υποθέσεις με διαφορές σε πρόστιμα και φόρους άνω των  300.000 ευρώ, περιέργως καταργήθηκε προ διμήνου, τη ίδια στιγμή που επιβάλλονται επιπλέον φόροι στα ίδια φορολογικά υποζύγια. Το αποτέλεσμα είναι να μπουν στο απυρόβλητο υποθέσεις για απόδοση φόρων ύψους 2,5 δις ευρώ. Καταγγέλλουμε αυτή την ιδιότυπη φορολογική αμνηστία και ζητάμε να ανασυσταθούν περιφερειακές επιτροπές με πρόεδρο δικαστικό, ανάλογα με την εισροή υποθέσεων.

● Να ολοκληρωθούν οι έλεγχοι για τα 500.000 πλαστά και εικονικά τιμολόγια αξίας 4,5 δις ευρώ, που μόνο από το ΦΠΑ θα αποδώσουν 1 δις επιπλέον φόρους.

● Χιλιάδες φορτία σε φορτηγά εισέρχονται από τις πύλες εισόδου του Έβρου, με υψηλής δασμολογικής κλάσης εμπορεύματα, τα οποία εκτελωνίζονται σε δασμολογικές κλίμακες χαμηλότερες, όπως προκύπτει από ελέγχους του ΣΔΟΕ. Τι κάνει το αρμόδιο υπουργείο για να σταματήσει αυτή η φάμπρικα που κοστίζει έσοδα πολλών εκατομμυρίων στο ελληνικό κράτος;

● Πληροφορούμεθα ότι ο Πρωθυπουργός κ. Σαμαράς δέχεται εισηγήσεις να πιέσει την Τρόικα, ώστε να δεχτεί «για τελευταία φορά» το χάρισμα των δισεκατομμυρίων ευρώ από οφειλόμενους φόρους των αφορολογήτων καταθέσεων εξωτερικού, ως κίνητρο (βλέπε Ζάππειο 2) για την επιστροφή τάχα των καταθέσεων αυτών στις Ελληνικές τράπεζες. Εμείς λέμε ντροπή εάν αυτό το σκέφτονται και περισσότερο αν επιχειρήσουν να το κάνουν.
 
5. Νέο φορολογικό σύστημα, απλό και σταθερό, με βάση το περιουσιολόγιο,  που να στηρίζει τις επενδύσεις. Ειδική Δράση κατά των τριγωνικών συναλλαγών και του λαθρεμπορίου. Η χώρα χρειάζεται ένα αποφασιστικά δίκαιο και αναλογικό φορολογικό σύστημα, ώστε οι Έλληνες επιτέλους να πληρώνουν ανάλογα με τα πραγματικά τους εισοδήματα.

6. Πρωτοβουλίες για την άμεση εκδίκαση (εντός εξαμήνου ή έστω έτους) των    εκατοντάδων χιλιάδων υποθέσεων (οικονομικών, φορολογικών, απαλλοτριώσεων δημοσίων έργων, αναπτυξιακών–επενδυτικών) που αφορούν μεγάλα ποσά και που εκκρεμούν στα δικαστήρια, κατά αποκλειστική προτεραιότητα. Δεν μπορεί σε τρία χρόνια να έχουν κοπεί δισεκατομμύρια από την κοινωνική πολιτική και ταυτόχρονα να μειώνονται οι εισακτέοι στις σχολές δικαστών, που θα αξιοποιούνταν για να εκκαθαρίσουν τις εκκρεμούσες υποθέσεις. Η εκκαθάριση αυτή θα δημιουργήσει ανάχωμα στην αφαίμαξη των εύκολων στόχων.