Ανοιχτή επιστολή στον Φώτη Κουβέλη

«Αγαπητέ κ. Φώτη Κουβέλη:
 
Έχετε δίκαιο αλλά το δίκιο σας αυτό, δυστυχώς, δεν αξίζει 31,5 δισ.
 
Αγαπητέ Κε  Πρόεδρε,

Είμαστε μία παρέα που αποτελείται από δέκα φίλους, οι τέσσερις από τους οποίους είναι άνεργοι που απολύθηκαν την τελευταία τριετία και οι έξι βρίσκονται σε μόνιμη ανησυχία για την συνέχιση της εργασίας τους.

Όπως γνωρίζετε καλύτερα από μας, όλα τα διλήμματα στη ζωή καταλήγουν στην ζυγαριά και στην σύγκριση. Το δίκαιο και το άδικο μεταφράζονται σε συνέπειες και αποτελέσματα προκειμένου να καταλήξουμε στην επιλογή! Όταν είσαι δικαστής το επιλέγεις δίκαιο ανεξάρτητα αν συμφέρει ή όχι, ανεξάρτητα από τη σκοπιμότητα. Ότι λέει ο νόμος, η εγκύκλιος, η νομολογία. Ο πόλεμος όμως διεξάγεται με κανόνες δικαίου ή με σκοπό την νίκη ή τουλάχιστον την νόμιμη άμυνα; Σήμερα διεξάγουμε έναν ανελέητο οικονομικό πόλεμο και όλοι πρέπει να αναρωτηθούμε αν πρέπει να σκεφτόμαστε με γνώμονα τους καθιερωμένους κανόνες δικαίου.

Όταν είσαι πολιτικός αρχηγός δεν είσαι πια δικαστής ή δικηγόρος. Παύεις να είσαι εκτελεστής νομίμων κανόνων που θεσπίσθηκαν στο παρελθόν και ίσως με μεγάλη επιτυχία. Είσαι ο ίδιος δημιουργός, είσαι αυτός που πρέπει να αποφασίσει τι είναι προτιμότερο: Το χόρτασμα του σκύλου ή η διατήρηση της αφάγωτης πίτας; Όπως είναι γνωστό και τα δύο σπάνια επιτυγχάνονται γι’ αυτό και έχει επικρατήσει σαν ανέκδοτο.

Δεχθήκατε την αύξηση του ορίου για συνταξιοδότηση από τα 65 στα 67. Αυτό και αν είναι αντιεργατική απόφαση! Αυτό δεν βλάπτει τους συνταξιούχους. Βλάπτει του εργαζόμενους που πρόκειται να γίνουν συνταξιούχοι και μάλιστα σε μία δύσκολη ηλικία με τη στενότητα της αγοράς. Ποιος ενδιαφέρεται για το επίδομα γάμου, τον υπολογισμό των αποζημιώσεων και τους βασικούς μισθούς!

Όλοι μας βέβαια , αλλά με την προϋπόθεση ότι υπάρχουν επιχειρήσεις για να τα εφαρμόσουν και ότι διαθέτουν την οικονομική δυνατότητα πρακτικής εφαρμογής κάθε φιλεργατικής νομοθεσίας.

Το επίδομα γάμου συνήθως καλύπτεται από τις υψηλότερες αποδοχές, οι αποζημιώσεις καταβάλλονται ανάλογα με την ταμειακή δυνατότητα της επιχείρησης ή και χάνονται σε περίπτωση πτώχευσης και οι βασικοί μισθοί καταστρατηγούνται με διάφορους τρόπους όταν η προσφορά της εργασίας είναι απίθανα μεγαλύτερη από την ζήτηση. Προς τι ο τίμιος κατά τα άλλα αγώνας σας και οι ειλικρινά συγκινητικές προθέσεις σας ως και ο σεβασμός στις αρχές σας; Αναρωτηθήκατε εάν η πλειονότητα των εργαζομένων επιθυμεί τέτοια νομική προστασία χωρίς αντίκρισμα ενάντια στην πορεία της αγοράς;

Μη τους ταυτίζεται με τους συνδικαλιστές που προστατεύουν το είδος τους. Αν ανοίξουν οι δουλειές, πιστεύουμε ότι και με μικρότερη νομική προστασία θα μπορούμε να προστατεύσουμε τα δικαιώματά μας.
Η αίσθηση της πλειονότητας των πολιτών είναι αυτή: Αφού συμφωνήσαμε στα πιο επώδυνα τα οποία θα πραγματοποιηθούν ούτως ή άλλως, δεν πρέπει να επιμείνουμε τόσο πολύ στα δίκαια κατά τα άλλα πιστεύω σας. Διαφορετικά θα χάσουμε έχοντας δίκαιο! Θα μείνουμε με την αίσθηση του δικαίου στα άδεια χέρια μας!

Και σχεδόν ομόφωνα ο ελληνικός λαός με απλά λόγια θα φωνάξει: συμπαθέστατε Κε πρόεδρε, αγαπητοί διαφωνούντες συμπατριώτες, αναγνωρίζουμε ότι έχετε δίκαιο, μακάρι να μπορέσετε να το εκτελέσετε χωρίς βαριές απώλειες, αλλά σκεφτείτε: εδώ που φθάσαμε το δίκαιό σας δεν είναι σπουδαιότερο από τον κίνδυνο πτώχευσης της χώρας! Καλώς ή κακώς, ας όψονται, είμαστε σε μονόδρομο!

Αγαπητοί κύριοι βουλευτές της ΔΗΜΑΡ: Συγχωρέστε μας αν ίσως ακούγεται κυνικό. Σε όλα έχετε δίκαιο. Σας ακούμε με συμπάθεια και συγκίνηση και σας ευχαριστούμε που μας σκεφθήκατε. Και πιστέψτε μας, λυπούμαστε βαθύτατα, αλλά είναι πασιφανές ότι οι δίκαιες θέσεις σας δεν μπορούν να ισοφαρίσουν τα 31,5 Δις που δυστυχώς έχει ανάγκη η χώρα».