Τέσσερα συν ένα σενάρια για το «κούρεμα»

Η κυβέρνηση της Γερμανίας θέλει να κουρέψει τα δάνεια, τους μισθούς και τις συντάξεις  των Ελλήνων για να μπορεί να σταθεί στο εσωτερικό της.

Η Γαλλία προτιμά να κόψει η Ένωση χρήμα, ώστε να σωθούν οι τράπεζές της, που είναι εκτεθειμένες σε ελληνικά ομόλογα.

Και στη μία περίπτωση και στην άλλη οι αγορές θα αντιδράσουν, καθώς θα δουν την αξία των επενδύσεών τους να μειώνεται.

Αυτή την αντίδραση των αγορών φοβάται η Αθήνα, που τελεί υπό το τελεσίγραφο της τρόικας: «Εμείς θα αναλάβουμε το θέμα χρέος, εσείς θα κάνετε τις αλλαγές, αλλιώς… θα γυρίσετε στη δραχμή»! Γιατί, είναι άλλο πράγμα η λύση στο χρέος που μελετούν οι εταίροι μας και άλλο πράγμα η ανάπτυξη και η ικανότητα της Ελλάδας να συνεχίσει στο κλαμπ του ευρώ. Οι δανειστές μας εμφανίζονται πρόθυμοι να αναλάβουν τη διαχείριση των παλαιών χρεών, δεν αφήνουν όμως κανένα περιθώριο δημιουργίας νέων. Ζητούν πλεονάσματα «εδώ και τώρα». Γνωρίζουν και τις δικές τους αδυναμίες και πως η κρίση είναι τόσο βαθειά που μπορεί να αλλάξει τον χάρτη της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Οι ανισότητες στη ζώνη του ευρώ ήταν τόσο μεγάλες που έδωσαν την ευκαιρία στις αγορές να εισβάλλουν και να καθορίσουν τις εξελίξεις. Είναι ενδεικτικό ότι μέχρι σήμερα, από την ημέρα έναρξης της ελληνικής κρίσης, παρά τα μνημόνια και τα προγράμματα σταθεροποίησης, αυτές που τελικά επιβεβαιώνονται είναι οι αγορές. Και στο ΔΝΤ μπήκαμε, και στην καρέκλα του κουρέα βρίσκεται το ελληνικό χρέος. Τη στιγμή που γράφονται αυτές οι γραμμές τα κυρίαρχα σενάρια για το ελληνικό κούρεμα είναι τέσσερα:

- «Αραίωμα»: Από το 21% του PSI μέχρι ένα το πολύ 35%.

- «Γουλί»: Το Βερολίνο απειλεί τις αγορές με κούρεμα μέχρι και… 70%!

- «Έξυπνο»: Να δώσει το EFSF λεφτά στην Ελλάδα να αγοράσει τα ομόλογα που έχουν χάσει την αξία τους. Αν, όμως, οι αγορές μυριστούν ρευστό οι τιμές θα ανέβουν αμέσως.

- Επιμήκυνση των δανείων που λήγουν μέχρι το 2020 για 5, 10 ή και περισσότερα χρόνια.

- Νέο χρήμα. Αντί να κυνηγά η Ένωσης τους τόκους, να κόψει χρήμα, να πληρώσει τα δάνεια, με ό,τι αυτό μπορεί να σημαίνει για την αξία του ευρώ και τον πληθωρισμό, θέματα που αποτελούν ταμπού για τη Γερμανία.

Για την Ελλάδα η  ουσία είναι πως όποιο σενάριο και να προκριθεί, τίποτα δε θα έχει κριθεί. Το παιχνίδι παίζεται στο εσωτερικό. Η τρόικα έχει θέσει τον πήχη υλοποίησης των μεταρρυθμίσεων στο 80%. Αν τον πιάσουμε θα συνεχίσουμε στο ευρώ. Αν όχι, τότε το ελληνικό πρόβλημα θα τεθεί και πάλι στις διαπραγματεύσεις των ισχυρών.

Σε ότι αφορά στις τράπεζες, σε περίπτωση κουρέματος του ελληνικού χρέους, θα έχουν, όσες αντέχουν, ένα περιθώριο τριών ή έξι μηνών πριν προσφύγουν στο  κράτος, το οποίο θα αποκτήσει μετοχές, όχι όμως πρόσβαση στη διοίκηση, καθώς επιθυμία όλων είναι να παραμείνουν ιδιωτικές.

Επίσης, πρέπει να σημειωθεί ότι μετά το ΟΚ της Σλοβακίας ολοκληρώθηκε ο κύκλος των ψηφοφοριών για την ενεργοποίηση του EFSF. Ο μηχανισμός θα μπορεί πλέον να παρεμβαίνει τόσο στην πρωτογενή, όσο και στη δευτερογενή αγορά ομολόγων, ανακουφίζοντας τις υπερχρεωμένες χώρες. Αξιοποιώντας, ακόμη, την άριστη πιστοληπτική του ικανότητα (ΑΑΑ) θα μπορεί να δίνει, και προληπτικά, δάνεια σε κυβερνήσεις. Το «όπλο» του μηχανισμού θα γίνει «πυρηνικό», εφόσον οι εταίροι δώσουν το ΟΚ για να αυξηθούν τα διαθέσιμα κεφάλαιά του, που σήμερα ανέρχονται σε 440 δις ευρώ. Σημειώνεται πως σύμφωνα με τους υπολογισμούς της Black Rock οι ευρωπαϊκές τράπεζες θα χρειαστούν περίπου 2 τρις ευρώ για να ξεπεράσουν την κρίση και να μπορέσουν έτσι οι ευρωπαϊκές οικονομίες να αφήσουν πίσω τους την περίοδο της ύφεσης.

Το τι θα περιλαμβάνει η λύση μπορεί να αναδειχθεί και  μέσα από την αποκωδικοποίηση  των τελευταίων δηλώσεων του πρωθυπουργού. Ο Γιώργος Παπανδρέου μίλησε για ανάγκη μιας βαθύτερης οικονομικής συνεργασίας, ολοκλήρωσης και διακυβέρνησης στην Ε.Ε.. Πρακτικά, αυτό σημαίνει πως η Ένωση θα αποκτήσει αποφασιστικό ρόλο στα οικονομικά απείθαρχων χωρών. Η τρόικα στην περίπτωσή μας θα μείνει για πολλά χρόνια και με αυξημένες αρμοδιότητες. Αναφέρθηκε ακόμη στην ενίσχυση του EFSF, συντασσόμενος ουσιαστικά με όσους ζητούν περισσότερους πόρους στα ταμεία του. Ειδική μνεία έκανε στο τραπεζικό σύστημα, καθώς γνωρίζει ότι αν καταρρεύσουν οι τράπεζες το παιχνίδι για την ανάπτυξη της Ελλάδας θα έχει χαθεί. Και ως αντάλλαγμα σε όλα αυτά δήλωσε ότι «δεσμευόμαστε να προχωρήσουμε σε μείζονες αλλαγές, διότι διαθέτουμε τεράστιες δυνατότητες, παρότι το δυναμικό αυτό, κατά το παρελθόν, έτυχε κακοδιαχείρισης».