"Βάσει της Διεθνούς Συνθήκης του ΟΗΕ περί Δικαίου της Θάλασσας (που επιψηφίστηκε το 1982), Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη (ΑΟΖ) θεωρείται η θαλάσσια έκταση, εντός της οποίας ένα κράτος έχει δικαίωμα έρευνας ή άλλης εκμετάλλευσης των θαλασσίων πόρων, συμπεριλαμβανομένης της παραγωγής ενέργειας από το νερό και τον άνεμο. Εκτείνεται πέραν των χωρικών υδάτων μιας χώρας (δηλαδή μετά τα 12 ναυτικά μίλια) έως τα 200 ναυτικά μίλια από την ακτογραμμή. Η χρήση του όρου μπορεί να περιλαμβάνει την υφαλοκρηπίδα, ονομαστικά και μόνο. Σε επίπεδο ουσίας δικαίου και συνεπαγόμενων δικαιωμάτων είναι δύο διαφορετικές ζώνες. Η ΑΟΖ δεν συμπεριλαμβάνει τα χωρικά ύδατα, ούτε και την υφαλοκρηπίδα πέραν των 200 ν.μ. Η διαφορά χωρικών υδάτων και ΑΟΖ είναι πως τα χωρικά ύδατα αφορούν σε πλήρη κυριαρχία, ενώ η ΑΟΖ αποτελεί απλό «κυριαρχικό δικαίωμα», το οποίο αναφέρεται στη δικαιοδοσία του παράκτιου κράτους μέχρι και κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας. Η επιφάνεια είναι διεθνή ύδατα".
"Σύμφωνα με τον κ. Συρίγο, χωρικά ύδατα (ή χωρική θάλασσα ή αιγιαλίτιδα ζώνη) είναι η θαλάσσια ζώνη που βρίσκεται δίπλα ακριβώς από τις ακτές ενός κράτους. Περιλαμβάνει το νερό, το βυθό, το υπέδαφος και τον υπερκείμενο εναέριο χώρο. Μέσα σε αυτή τη ζώνη το παράκτιο κράτος ασκεί πλήρη κυριαρχία. Μοναδικός περιορισμός της κυριαρχίας είναι το δικαίωμα της αβλαβούς διελεύσεως, που μπορούν να ασκούν πλοία τρίτων κρατών χωρίς την προηγούμενη συγκατάθεση του κράτους".
Διότι η όποια απόφασή του δεν θα αμφισβητηθεί από καμία από τις χώρες που προσέφυγαν, (την Ελλάδα και την Αλβανία), δεδομένου ότι θα έχουν υπογράψει συνυποσχετικό δηλώνοντας ότι αποδέχονται προκαταβολικά την όποια απόφασή του. Εφόσον η Ελλάδα δηλώνει ότι εμπιστεύεται το Διεθνές Δίκαιο, τότε προσφεύγοντας στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης θα διαπιστώσει εάν έχει πραγματικά δίκαιο και σε ποιο βαθμό θα το βρει...
Για να έχουμε αίσθηση των μεγεθών, η προς διανομή ΑΟΖ μεταξύ Ελλάδας και Αλβανίας είναι μόλις διακόσια τριάντα εννέα, (239), τετραγωνικά χιλιόμετρα. Η έκταση της νήσου Ικαρίας είναι διακόσια πενήντα πέντε, (255), τετραγωνικά χιλιόμετρα. Δηλαδή, κατά 16 τετραγωνικά χιλιόμετρα μεγαλύτερη της έκτασης της προς διανομή ΑΟΖ μεταξύ Ελλάδας και Αλβανίας... Εφόσον η Ελλάδα επεκτείνει τα χωρικά της ύδατα στο Ιόνιο Πέλαγος, (ενέργεια που αναμένεται να υλοποιηθεί εντός των επόμενων εβδομάδων...), από τα 6 ναυτικά μίλια στα 12 ναυτικά μίλια, τότε θα ασκεί πλήρη κυριαρχία τόσον στον πυθμένα της ζώνης των 12 ναυτικών μιλίων, όσον στα ύδατα της ζώνης των 12 ναυτικών μιλίων αλλά και στον εναέριο χώρο της ζώνης των 12 ναυτικών μιλίων. Αντίθετα, στην ΑΟΖ, κάθε χώρα ασκεί απλά κυριαρχικά δικαιώματα και όχι πλήρη κυριαρχία. Αυτό σημαίνει ότι η Ελλάδα "μεγαλώνει" και θα ασκεί πλήρη κυριαρχία στη ζώνη που θα δημιουργηθεί μεταξύ των 6 και των 12 ναυτικών μιλίων. Σε μεταγενέστερο χρόνο, θα καθορισθεί η ΑΟΖ μεταξύ Ελλάδας και Αλβανίας, (είτε με συμφωνία, είτε με απόφαση του Διεθνούς Δικαστηρίου της Χάγης, στο οποίο θα προσφύγουν οι δύο χώρες υπογράφοντας σχετικό συνυποσχετικό). Συνεπώς, η Ελλάδα μετά τον καθορισμό της ΑΟΖ της θα κερδίσει ακόμα μια θαλάσσια περιοχή στην οποία θα ασκεί κάποια κυριαρχικά δικαιώματα.
Αισιοδοξία άπλετη, πρόκειται μάλλον για μήνυμα από την Τουρκία. Θα δούμε την επήρεια των Διαποντίων Νήσων, φαντάζομαι θα διαφέρει από την προηγούμενη συμφωνία μας με την Αλβανία.
Ο Τσιπρας εκαμε τη Μακεδονια μας, για τους Σκοπιανους, αλυτρωτη και διεκδικησιμη επαρχια τους, και ο Μητσοτακης προσαρτησε νομιμα και οριστικα τεραστιες θαλασσιες εκτασεις, τις ΑΟΖ μας, και μεγαλωσε την Πατριδα!...
με τις υποδείξεις της Ε.Ε. και να αγνοήσει ( προς το παρόν ) τις υποδείξεις της Τουρκίας. Είναι καλό σημάδι.