Γιατί τα παιδιά βλέπουν εφιάλτες;

Οι παιδικοί εφιάλτες είναι ένα συχνό φαινόμενο, κυρίως στην προσχολική ηλικία. Κάποιες φορές μπορεί να συμβούν σε μεγαλύτερα παιδιά,ακόμα και σε εφήβους.Είναι μέρος της ανάπτυξης του παιδιού, όσο η φαντασία του αναπτύσσεται και κατανοεί ότι στον κόσμο γύρω του υπάρχουν και δυσάρεστα πράγματα, ή, πράγματα που μπορεί να του κάνουν κακό, μας εξηγεί η κλινική ψυχολόγος ψυχοθεραπεύτρια Ιλια Θεοτοκά, πρόεδρος της Δράσης για την Ψυχική Υγεία. 

Πολλές φορές μια ταινία, ένα δυσάρεστο συμβάν, συζυγική δυσαρμονία, άγχος του ενός γονιού προκαλούν εφιάλτες. Ακόμα και μια αρρώστια, ή σπανιότερα κάποια φαρμακευτική αγωγή μπορεί να προκαλέσει εφιάλτες.

Πρόσφατες μελέτες, σημειώνει η κυρία Θεοτοκά, έδειξαν ότι τα παιδιά που έχουν εφιάλτες είναι πιο αγχώδη και περιγράφονται από τους γονείς τους ότι έχουν πιο δύσκολο ταμπεραμέντο. Αυτό θα πρέπει να εκτιμηθεί έγκαιρα και να συζητηθεί μ έναν ψυχολόγο γιατί μπορεί να επηρεάσει και άλλες εκφάνσεις της προσωπικότητας και της ζωής του παιδιού.

Τι μπορούν να κάνουν οι γονείς; 

-Ακούστε και προσπαθήστε να καταλάβετε το παιδί σας και τους φόβους του.

-Πολύ σημαντικό ρόλο παίζει να καθησυχάζει ο γονιός το παιδί που μόλις ξύπνησε από έναν εφιάλτη. Καθησυχάστε το, επαναλάβετε ότι μπορεί να είναι ασφαλές και  δεν διατρέχει κανένα κίνδυνο.
-Διδάξτε του πώς να μήν φοβάται, πώς να διαχειριστεί εναλλακτικά μία κατάσταση που φοβάται.Θα μπορούσατε να του φέρετε ένα παράδειγμα από τον εαυτό σας,δηλαδή, πώς εσείς διαχειριστήκατε κάτι που φοβόσασταν. Διαβάστε του κάποια παραμύθια σε σχέση με το φόβο.
-Παίξτε μαζί του ένα παιχνίδι σε ένα σκοτεινό δωμάτιο. Κάποιες φορές και αυτό βοηθά.
-Αν έχει κάποιο παιχνίδι (αρκουδάκι κλπ) που θέλει να κρατά κοντά του τη νύχτα, ενθαρρύνετε το να το έχει, δεν θεωρείται αδυναμία αυτό και μήν του το στερήσετε.
-Χρησιμοποιείστε λαμπάκι νυχτός.
-Αποφύγετε ταινίες, ή ιστορίες που μπορεί να φοβίζουν.
-Συζητείστε τους φόβους του παιδιού σας κατά τη διάρκεια της ημέρας, ενισχύοντάς του την πίστη στον εαυτό του.
-Βάλτε παράλληλα, όρια, πχ, είπαμε ότι δεν θα κλαίς και δεν θα με φωνάζεις τη νύχτα.
-Κρατείστε το στο κρεβάτι του, εξηγώντας ότι εδώ είναι ασφαλές.
-Πείτε του πόσο περήφανοι νιώθετε ως γονείς που είναι γενναίος/α.