Ο μικρός πρίγκιπας έγινε μαραθωνοδρόμος

Στα 28 του χρόνια ο πρίγκιπας Φίλιππος της Σερβίας δεν θυμίζει σε τίποτα γαλαζοαίματο. Μοιάζει περισσότερο με εικοσάρη έφηβο από το Λονδίνο, κάτι μάλλον φυσιολογικό αφού μεγάλωσε στη βρετανική πρωτεύουσα, ενώ σήμερα μοιράζει τον χρόνο του μεταξύ Αγγλίας και Σερβίας. Η συμμετοχή του στον φετινό μαραθώνιο ήταν μια πρόκληση. Μαζί με τη φίλη του Λούσι Ατγουντ έτρεξαν και τα 42 χιλιόμετρα για χάρη του οργανισμού Lifeline Hellas. Ολα τα έσοδα από τις δωρεές και τις χορηγίες θα βοηθήσουν παιδιά στην Ελλάδα και στη Σερβία με σοβαρά προβλήματα αναπηρίας. Ο νεαρός γαλαζοαίματος αγωνίστηκε υπό το βλέμμα του πατέρα του πρίγκιπα Αλέξανδρου και της θετής μητέρας του πριγκίπισσας Αικατερίνης. Συναντηθήκαμε στη «Μεγάλη Βρεταννία» σε μια βαριά ατμόσφαιρα που δεν ταίριαζε με την εικόνα του νεαρού με το μπλέιζερ και το τζιν παντελόνι.



-Δεν μοιάζετε με 28χρονο, και για να πω την αλήθεια δεν μοιάζετε με πρίγκιπα…
Δεν ξέρω πώς καταφέρνω να δείχνω νεότερος. Υποθέτω ότι μάλλον είμαι τυχερός και έτσι όταν θα είμαι 60 θα δείχνω 40άρης. Ξέρετε, μερικές φορές μου ζητάνε ταυτότητα όταν πηγαίνω σε κάποιο μπαρ και όταν βλέπουν την ημερομηνία γέννησής μου, δηλαδή το 1982, μου ζητάνε συγγνώμη.

-Πού μένετε;
Προς το παρόν μοιράζομαι μεταξύ Λονδίνου και Βελιγραδίου. Δουλεύω στο Λονδίνο πάνω στα οικονομικά και μάλιστα αυτόν τον καιρό ετοιμάζομαι να αλλάξω δουλειά. Από μικρός ήθελα να σπουδάσω Οικονομικά και να ασχοληθώ με αυτό το αντικείμενο, αν και τα τελευταία χρόνια, με όσα έχουν γίνει με την κρίση, δεν ακούγεται και ως το καλύτερο πράγμα.

-Απ’ ό,τι ξέρω μεγαλώσατε στο Λονδίνο. Πόσο Σέρβος νιώθετε;
Το νιώθω όλο και περισσότερο μέρα με τη μέρα. Ηταν δύσκολο στην αρχή, όταν μετακομίσαμε οικογενειακώς στη Σερβία το 2002, επειδή έλειπα χρόνια και ζώντας στο Λονδίνο ένιωθα περισσότερο Εγγλέζος. Πάντα όμως ήξερα ότι έχω πολύ στενούς δεσμούς με τη Σερβία, ενώ έχω μάθει αρκετά και τη γλώσσα. Είναι πολύ δύσκολη, αλλά πλέον όταν μου μιλάνε καταλαβαίνω πολλά πράγματα.

-Πώς νιώθετε που είστε ένας πρίγκιπας χωρίς θρόνο;
Δεν είναι κάτι που με απασχολεί. Οταν είμαι στην πατρίδα μου και έρχομαι σε επαφή με τον κόσμο ή με παρουσιάζουν ως πρίγκιπα, είναι λίγο περίεργο το συναίσθημα, αλλά κατά τα άλλα ζω μια φυσιολογική ζωή. Δεν νιώθω ότι είμαι πρίγκιπας, αλλά ένας κανονικός άνθρωπος.

-Πιστεύετε ότι μπορεί μια μέρα να στεφθείτε βασιλιάς;
Ποτέ δεν ξέρεις τι σου επιφυλάσσει η ζωή. Το έχω σκεφτεί αλλά είναι δύσκολο να σας το εξηγήσω. Το μόνο που θέλω είναι το καλό της χώρας μου και αυτό μπορεί να το κάνω ακόμα και ως απλός πολίτης.

-Πώς σας αντιμετωπίζουν οι συμπατριώτες σας στη Σερβία;
Νομίζω ότι αγαπάνε πολύ την οικογένειά μου. Η θετή μου μητέρα και ο πατέρας μου έχουν κάνει πολύ μεγάλο ανθρωπιστικό έργο για τα παιδιά που υποφέρουν, ασχέτως από τη θρησκεία τους ή την εθνικότητά τους. Δεν τους ενδιαφέρει αν ένα παιδί που υποφέρει είναι από την Κροατία και όχι από τη Σερβία, αν είναι μουσουλμάνος, καθολικός ή χριστιανός ορθόδοξος. Θα το βοηθήσουν όπως θα έκαναν για οποιοδήποτε άλλο παιδί που υποφέρει.

-Απ’ όσο ξέρω δεν είστε παντρεμένος, όπως άλλοι συνομήλικοί σας γαλαζοαίματοι. Γιατί;              
Γιατί; (γέλια). Καλή ερώτηση! Νομίζω ότι είμαι μικρός ακόμη για γάμο. Νομίζω ότι έχω ακόμα πολλά να ανακαλύψω προτού παντρευτώ. Δεν θέλω να βιαστώ σε ό,τι έχει να κάνει με το συγκεκριμένο μυστήριο. Θέλω να έχω μια σταθερότητα στη ζωή μου και όταν το κάνω να είμαι τελείως έτοιμος και αποφασισμένος για κάτι που αλλάζει τη ζωή σου.

-Ερχεστε συχνά στην Ελλάδα; Σας αρέσει;
Δεν μου αρέσει απλά, τη λατρεύω. Ενας από τους λόγους που αποφάσισα να τρέξω στον μαραθώνιο, πέρα από τον φιλανθρωπικό σκοπό, ήταν για να έρθω ξανά στην Αθήνα. Είναι μια χώρα γεμάτη ζωή, με απίστευτη Ιστορία και κατέχει ένα ξεχωριστό μέρος στην καρδιά μου, όπως και για την οικογένειά μου. Η θετή μου μητέρα είναι Ελληνίδα και μου έχει μάθει πολλά για τη χώρα σας. Ερχόμουν από παιδί. Φέτος το καλοκαίρι πήγα λίγες μέρες στη Μύκονο και πέρασα πολύ καλά.

-Τι σας άρεσε;
Αυτό το νησί ζει σε μια ένταση και σου βγάζει μια θετική ενέργεια. Μπορεί να τρως σε ένα εστιατόριο και ξαφνικά αρχίζουν όλοι να χορεύουν και να διασκεδάζουν.





-Στον μαραθώνιο πάντως δεν χορέψατε, αντίθετα τρέξατε όλη τη διαδρομή…
Ξέρω την ιστορία του Φειδιππίδη που έτρεξε έως την Αθήνα για να φέρει το μήνυμα της νίκης των Ελλήνων εναντίον των Περσών και ήταν, αν μη τι άλλο, συναρπαστικό να τρέξω την ίδια δια­δρομή. Εγώ δεν είχα ξανατρέξει μαραθώνιο, εν αντιθέσει με την κοπέλα μου Λούσι που το έχει ξανακάνει. Είχα κάνει προπόνηση, αλλά ήταν δυσκολότερο από ό,τι περίμενα. Ηταν ο δυσκολότερος αγώνας που έχω τρέξει. Φιλοδοξούσα να το κάνω σε τέσσερις ώρες, αλλά είχα έναν τραυματισμό. Για την ακρίβεια στραμπούλιξα τον αστράγαλό μου και τερμάτισα σε τέσσερις ώρες και 39 λεπτά. Δεν ήθελα να τα παρατήσω γιατί έτρεχα για τους σκοπούς του Lifeline Hellas και ήθελα οπωσδήποτε να τερματίσω.

-Πώς είναι η ζωή σας στο Λονδίνο;
Μου αρέσει πολύ ως πόλη. Βγαίνω με φίλους ή μαζευόμαστε σε σπίτια για χαλαρές βραδιές. Περνάω καλά.

-Εχετε γνωρίσει τον Κάρολο;
Ναι, είναι φίλος του πατέρα μου και τον έχω συναντήσει αρκετές φορές. Είναι καλός άνθρωπος. Εχω γνωρίσει και τους γιους του, τον πρίγκιπα Ουίλιαμ και τον Χάρι. Είναι και οι δύο πολύ καλά παιδιά, τελείως διαφορετικοί από αυτό που παρουσιάζουν κάποιες φορές τα media.