«Το πρωί μιλάς με λοστρόμο, το βράδυ με τη Βασίλισσα!»

Εφοπλιστής δεύτερης γενιάς, αποτελεί ένα από τα πιο σεβαστά πρόσωπα της ευρωπαϊκής ναυτιλίας. Μοιράζει τον χρόνο του μεταξύ Ελλάδας και Μεγάλης Βρετανίας, είναι μέλος του επονομαζόμενου ελληνικού City στο Λονδίνο και αυτό το καλοκαίρι βρίσκεται στη Μύκονο. «Μπορεί να έχω έρθει μέχρι εδώ με το σκάφος μου, τις περισσότερες ώρες όμως τις περνώ ψαρεύοντας στο καΐκι μου. Κάποιοι ακούν το όνομά μου και νομίζουν ότι επειδή βρίσκομαι στη Μύκονο θα κάνω κοσμική ζωή στα Ματογιάννια. Καμία σχέση. Μου αρέσει να ψαρεύω σαργούς, να απολαμβάνω τον ήλιο και τη θάλασσα και το βράδυ να μαζευόμαστε η παρέα για να γευτούμε φρέσκο ψάρι και να τραγουδήσουμε. Οι άνθρωποι της θάλασσας ευχαριστιόμαστε με πολύ απλά πράγματα».

Μου κάνει εντύπωση πάντως που σήμερα το πρωί, πρωτομηνιά, πήγατε στην εκκλησία.

Μου αρέσει να τηρώ τα ελληνικά ήθη και έθιμα. Παρότι η μητέρα μου Κλαίρη ήταν Αγγλίδα και ζήσαμε αρκετά χρόνια στο Λονδίνο, υπήρχε πάντα έντονο το ελληνικό στοιχείο μέσα στο σπίτι μας. Οποτε βρίσκομαι στη Μύκονο πηγαίνω τις Κυριακές στην εκκλησία για να δω και τον Γιώργο Ζουγανέλη, που ήταν πάντοτε μια γραφική θρησκευτική παρουσία στο νησί.

Από τον πατέρα σας Αλέξανδρο, αυτοδημιούργητο εφοπλιστή, ποιο μότο ζωής κληρονομήσατε;

Οτι η απλότητα ζωής είναι προτέρημα. Ο πατέρας μου δούλευε από επτά χρονών βοηθός σε ρυμουλκά και σε ηλικία 17 ετών πήγε στο Λονδίνο και πέτυχε. Η θάλασσα ήταν όλη του η ζωή. Να φανταστείτε δεν είχε κάνει ποτέ του διακοπές! Μας έμαθε να αγαπάμε τη δουλειά και να απολαμβάνουμε την επιτυχία ως αποτέλεσμα των κόπων μας, κάτι που δίδαξα κι εγώ στα παιδιά μου.

Πολλοί με ρωτούν γιατί προτίμησα τα παιδιά μου να πάνε σε σχολείο στην Αγγλία και εγώ τους απαντώ:
«Γιατί δεν ήθελα να είναι μεγάλα ψάρια σε μικρό ωκεανό αλλά μεγάλα ψάρια σε μεγάλη θάλασσα!».
Η κόρη μου όταν ήταν φοιτήτρια έπλενε αυτοκίνητα στην Αγγλία για το χαρτζιλίκι της και ο γιος μου όταν πρωτόπιασε δουλειά στη ναυτιλιακή μου εταιρεία στην Ελλάδα ερχόταν στο γραφείο με τα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς.
Αυτή είναι η τυπική αγγλική νοοτροπία. Σε αντίθεση με την Ελλάδα, που όταν φέρεις ένα όνομα πρέπει το πρώτο σου αυτοκίνητο να είναι Porsche ή Ferrari και ας μην έχεις κάνει στη ζωή σου απολύτως τίποτα!

Το ελληνικό εφοπλιστικό λόμπι του Λονδίνου μπορεί να βοηθήσει την ανάκαμψη της ελληνικής οικονομίας;

Και μάλιστα πολύ ουσιαστικά. Σε μια εποχή που ο τουρισμός μας βάλλεται πανταχόθεν, μόνο η δύναμη στις θάλασσες μας έμεινε. Οι εφοπλιστές του Λονδίνου είναι άνθρωποι που αγαπούν τον τόπο τους και είναι διατεθειμένοι να κάνουν πράγματα γι’ αυτόν. Σε αντίθεση, ο τόπος δεν τους αγαπά. Λες και εκείνοι πρέπει να πληρώσουν τα σπασμένα της οικονομικής κρίσης. Τα χρήματα τα καταχράστηκαν πολιτικοί και όχι αυτοί που δούλεψαν χρόνια σκληρά, παίρνοντας μάλιστα τα ρίσκα τους. Σου λέει «εφοπλιστής είσαι, άρα θα καλύψουμε τα ελλείμματα από εσένα». Δεν είναι όμως έτσι. Ξέρετε πόσοι γνωστοί μου μου λένε: «Τελείωσε! Αυτός δεν είναι τόπος. Θα πάρουμε τις επιχειρήσεις μας και θα τις πάμε αλλού!».

Δυστυχώς σ’ αυτή την περίπτωση μόνο το κράτος έχει να χάσει. Διότι όταν ένας εφοπλιστής διαθέτει επιχειρήσεις και στην Ελλάδα το χρήμα ανακυκλώνεται εσωτερικά - άσε που υπάρχουν και θέσεις εργασίας. Οι εφοπλιστές είναι άνθρωποι που ξέρουν καλά τι σημαίνει κοινωνική προσφορά. Ο τρόπος τούς ενοχλεί. Αν μια κυβέρνηση τους έλεγε «μαζέψτε χρήματα από μόνοι σας για να λυθεί το πρόβλημα», το έλλειμμα θα είχε κλείσει την επόμενη μέρα!

Τι χαρακτηρίζει το επάγγελμά σας;

H αντιφατικότητα. Το πρωί είσαι στο καράβι και συνομιλείς με έναν λοστρόμο και το βράδυ έχεις dinner με τη βασίλισσα της Αγγλίας.

Η βασιλική οικογένεια της Αγγλίας διατηρεί καλές σχέσειςμε τα μέλη του λονδρέζικου εφοπλιστικού λόμπι;

Σαφώς! Αλλωστε κι αυτοί άνθρωποι είναι. Συχνά μάλιστα αφήνουν να εννοηθεί ότι έχουν κουραστεί από τα πρωτόκολλα και τις ψυχρές σχέσεις και αναζητούν κάτι πιο αληθινό, που εμείς ως Ελληνες είμαστε σε θέση να τους το δώσουμε. Θυμάμαι κάποια βράδια με την Νταϊάνα, τη Φέργκι και την αδελφή του Καρόλου, την πριγκίπισσα Αννα, είχαμε πάει για φαγητό. Τους είχα πάει στο «George Place», μια τυπική ελληνική ταβέρνα στην περιοχή Μπεϊζγουότερ. Στην αρχή ήταν μαζεμένοι καθώς δεν ήξεραν τι θα συναντήσουν. Οταν όμως έβλεπαν την απλότητα, το ελληνικό κέφι και έπιναν και μερικά ποτήρια κρασί, μετατρέπονταν σε ανθρώπους της διπλανής πόρτας.

Ποια είναι η τελευταία φορά που φορέσατε σμόκιν;

Πριν από λίγες ημέρες στο Λονδίνο, σε μια βραδιά που έκανε η Oxford Orchestra, της οποίας έχω την τιμή να είμαι αντιπρόεδρος. Ο φιλανθρωπικός αυτός οργανισμός βοηθά νέους Ελληνες μουσικούς να σπουδάσουν και να κάνουν καριέρα στο εξωτερικό.

Συμπλέουν εύκολα άλλα εφοπλιστικά ονόματα στις φιλανθρωπικές σας δραστηριότητες;

Δεν αναπτύξαμε ποτέ ως οικογένεια ανταγωνιστικές σχέσεις στη θάλασσα, και αυτό είχε ως αποτέλεσμα να αποκτήσουμε πολύ καλές σχέσεις με πολλούς συναδέλφους. Οποτε χρειαστεί μας συνδράμουν φίλοι όπως οι Προκοπίου, Μαρτίνοι και Νιάρχοι, με τους οποίους άλλωστε μας συνδέει φιλία χρόνων.

Και η Ελενα Αμβροσιάδου, όμως, είναι φίλη σας.

Είναι μέλος της Oxford Orchestra και όντως πολύ καλή φίλη. Πριν από λίγες ημέρες μάλιστα κάναμε μαζί διακοπές στα ελληνικά νησιά. Η Ελενα σε πολύ μικρή ηλικία πέτυχε το ακατόρθωτο, φτιάχνοντας μία από τις πιο μεγάλες και ισχυρές εταιρείες στην Ευρώπη. Εχει δουλέψει πολύ για να είναι αυτό που είναι με κόστος την προσωπική της ζωή. Ο κόσμος διαβάζει πράγματα γι’ αυτήν και έχει σχηματίσει μια εικόνα που δεν ανταποκρίνεται πάντα στην πραγματικότητα. Οποτε δίνουμε ραντεβού για ένα δείπνο σε κάποιο από τα εστιατόρια του Λονδίνου καταλήγω πάντα στο ίδιο συμπέρασμα: «Παρόλο που συνομιλεί καθημερινά με μερικά από τα πιο δυνατά επιχειρηματικά ονόματα της Γηραιάς Ηπείρου, μια και είναι πελάτες της, η απλότητά της ίδιας είναι σοκαριστική!»

Πάντως και των δυο σας οι προσωπικές ζωές βρέθηκαν κάποια περίοδο στο δίνη του κυκλώνα των αγγλικών ταμπλόιντ. Αδικα θα έλεγα.

Χτυπηθήκαμε από τα αγγλικά media απλώς και μόνο γιατί ήμασταν Ελληνες, αλλά και γιατί έπαιξαν κακό ρόλο κάποιοι σύμβουλοι. Η πρώην σύζυγός μου είναι η μάνα των παιδιών μου και αυτό κλείνει το όλο θέμα από μόνο του. Δικηγόροι και σύμβουλοι επικοινωνίας δυσχέραιναν τα πράγματα ακόμη περισσότερο. Τη διαμάχη τη μετατρέπουν σε πόλεμο. Οταν τα μεγάλα ψάρια διαφωνούν μεταξύ τους, τα χταπόδια χαίρονται και κάνουν πάρτι!

Πώς είναι, αλήθεια, για εσάς ένα κλασικό βράδυ καλοκαιριού στη Μύκονο;

Oπως το σημερινό. Θα μαζευτούμε για φρέσκο ψάρι και κρασί πάνω στο σκάφος. Μετά τον λόγο έχει η μουσική. Το πρόγραμμα θα ξεκινήσει με κλασική κιθάρα (στην οποία είναι εξπέρ) και θα καταλήξει με ρεμπέτικα. Αλλωστε εδώ και κάποιο διάστημα ασχολούμαι μετά μανίας με το τρίχορδο μπουζούκι.

Μήπως επειδή τα τελευταία χρόνια είστε ζευγάρι με τη Ζωή, την εγγονή του Τσιτσάνη;

(γέλια) Θα σας φανεί περίεργο. Αγάπησα αυτή τη μουσική προτού τη γνωρίσω. Σήμερα αντιμετωπίζω το όλο θέμα ως καρμικό.