«Έβαλα το χέρι στην τσέπη»

Μπορεί  να  κατέκτησε την όγδοη θέση στον τελικό της Eurovision αλλά πρώτη φορά δεν υπήρχαν ακραίες αντιδράσεις από κανέναν. Για όλους ο Γιώργος Αλκαίος είναι νικητής. Ηταν πολύ αγχωμένος που το τραγούδι είχε ελληνικό στίχο. Τελικά κατάφερε να είναι το μόνο με αγγλικό στίχο στη δεκάδα. Ακόμα μία διάκριση, που γέμισε ικανοποίηση όλους τους Ελληνες.

Συναντηθήκαμε μόλις επέστρεψε από το Οσλο γεμάτος εμπειρίες. Μας εξιστόρησε πώς βίωσε τη συμμετοχή στον ευρωπαϊκό διαγωνισμό τραγουδιού και τι αίσθηση του προκάλεσε: «Μου άφησε γλυκόπικρη γεύση λόγω αποτελέσματος. Δεκαεπτά χώρες δεν μας ψήφισαν καθόλου και η διαφορά μας από τον 4ο ήταν μόλις 5 βαθμοί. Η όλη εμπειρία ήταν ό,τι καλύτερο έχω ζήσει στα τόσα χρόνια επαγγελματικής μου πορείας. Εφυγα γεμάτος από συναισθήματα, επαγγελματικές προτάσεις από άλλες χώρες, αλλά και νέους φίλους».

Δύο βδομάδες έμεινε στο Οσλο και δεν βίωσε ούτε μία άσχημη στιγμή. Και το λέει με πάσα ειλικρίνεια. Ο Γιώργος, εξάλλου, δεν παίζει το παιχνίδι των εντυπώσεων. Λέει πάντα αυτό που πιστεύει. Η αντιμετώπιση της ελληνικής αποστολής τόσο από τους fan όλων των χωρών που συμμετείχαν όσο και από τις αποστολές ήταν καταπληκτική. Στον δρόμο τούς έβλεπαν και φώναζαν «όπα»! Τελικά, αν και έχουν τη φήμη ψυχρού λαού, οι Νορβηγοί ήταν πολύ διαχυτικοί. Τα μέλη της ελληνικής αποστολής αγκάλιαζαν παιδάκια και γονείς. Ολοι όσοι ήταν εκεί έλεγαν ελληνικές λέξεις και φώναζαν «όπα». Μοναδικές εμπειρίες. Ισως και γι’ αυτό να του έκανε εντύπωση που οι Νορβηγοί δεν μας έδωσαν καμία ψήφο. Κάτι που ο ίδιος δεν ήξερε πώς να το ερμηνεύσει.

Ξεχωριστή στιγμή της παραμονής τους ήταν όταν ο Τζώννυ Καλημέρης τον πήρε τηλέφωνο ένα πρωί, λίγο πριν από την πρόβα και του είπε ότι η ελληνική συμμετοχή είναι στην τέταρτη σελίδα των «Financial Times» και χτύπημα εξωφύλλου. «Βλέπαμε το δημοσίευμα και τα σχόλια του ρεπόρτερ και δεν το πιστεύαμε», λέει ο Γιώργος και χαμογελάει. Μια από τις πιο συγκινητικές στιγμές που έζησε ήταν η επίσκεψη σε δημοτικό σχολείο του Οσλο. 

Τα παιδιά για έναν χρόνο προετοιμάζονταν για την ημέρα εκείνη. Ο Γιώργος θυμάται με αγάπη: «Δεν μπορούσαμε να συγκρατήσουμε τα δάκρυά μας όταν μας τραγούδησαν στα ελληνικά. Οταν χόρεψαν με δική τους χορογραφία το ‘‘Οπα’’ και όταν δεν μας άφηναν να φύγουμε από το σχολείο. Αυτές οι αγκαλιές και τα φιλιά που πήραμε εκείνο το μεσημέρι ήταν πραγματικά από τις ομορφότερες στιγμές που ζήσαμε στο Οσλο».

Πολλά, επίσης, ακούστηκαν γύρω από τα χρήματα που φέτος δεν δόθηκαν κι έτσι αναγκάστηκε να βάλει εκείνος το χέρι στην τσέπη. Ο ίδιος μας εξήγησε: «Νομίζω ότι ο καθένας θα το έκανε αυτό. Δεν γίνεται να ξέρεις ότι η οικονομική κατάσταση της χώρας είναι τόσο κακή κι εσύ να ζητάς από την ΕΡΤ λαγούς με πετραχήλια. Ούτε να δεχτώ όταν εκπροσωπώ την Ελλάδα να μην κάνω πράγματα για μια καλή και αξιοπρεπή εμφάνιση της χώρας μας στην Ευρώπη. Εβαλα το χέρι στην τσέπη μέχρι εκεί που μπορούσα, και με αυτά τα χρήματα επενδύσαμε στην εμφάνισή μας προσπαθήσαμε ως ομάδα να βρούμε έξυπνες λύσεις. Οπως αυτή με τα νταούλια και την ποντιακή λύρα που είχαν led, δηλαδή εκείνα τα μπλε φώτα και μετά τα πυροτεχνήματα