Πιστός στο Μπραχάμι, στη Βιβή και τον Θρύλο

Είναι νέος (γεννημένος στις 22 Φεβρουαρίου του 1985), ωραίος (εξ ου και το σύνθημα «κορίτσια, ο Πρίντεζης») και στο πρόσφατο Final Four της Κωνσταντινούπολης έκανε τους φιλάθλους -«ερυθρόλευκους» και μη- να παραληρούν. Με το φοβερό του καλάθι απέναντι στην CSKΑ, στο τελευταίο δευτερόλεπτο του ματς, ο Γιώργος Πρίντεζης έγινε ο απόλυτος ήρωας του ελληνικού μπάσκετ. «Δεν χάρισα μόνο εγώ τη νίκη στον Ολυμπιακό», βιάζεται να διευκρινίσει λίγα λεπτά μετά την άφιξή του στο «Ελευθέριος Βενιζέλος». «Ο Ολυμπιακός άξιζε την κούπα, γι’ αυτό και την πήραμε. Ημασταν αποφασισμένοι να κερδίσουμε και το πετύχαμε - έστω κι αν κάποιοι μας θεωρούσαν εκ προοιμίου αουτσάιντερ».

Είναι κουρασμένος, αλλά λάμπει από χαρά. Ο φόργουορντ του Ολυμπιακού με το φαρμακερό hook (ένα είδος σουτ που μοιάζει ανορθόδοξο, αλλά που τείνει να κατοχυρωθεί ως σήμα κατατεθέν του Πρίντεζη) ετοιμάζεται να προσθέσει ένα επιπλέον τρόπαιο στη συλλογή του. Ή και πολλά ακόμη.

- Πολλοί είναι αυτοί που αναρωτιούνται τι μπορεί να σκέπτεται ένας παίκτης την ώρα που καλείται να εκτελέσει την τελευταία και πλέον κρίσιμη βολή ενός παιχνιδιού ή να επιχειρήσει το τελευταίο σουτ.
Δεν προλαβαίνεις να σκεφτείς τίποτα. Μπαίνεις στα δύσκολα και τα δίνεις όλα. Διψούσαμε για νίκη κι αυτή έπρεπε οπωσδήποτε να έρθει. Ηταν κατά κοινή ομολογία το καλύτερο σουτ της ζωής μου.

- Και την ώρα που η μπάλα φεύγει πια από τα χέρια σου;
Αρχικά δεν μου φάνηκε ότι θα μπει. Απλώς όταν την άφησα από το χέρι μου είπα «ο Θεός και η Παναγία μαζί μας». Οταν την είδα να καταλήγει στο καλάθι και τους φιλάθλους να παραληρούν στις κερκίδες, κατάλαβα ότι ο στόχος επετεύχθη και τότε, δεν το κρύβω, σκέφτηκα ότι μου το χρωστούσε ο Θεός.

Διαβάστε ολόκληρη την συνέντευξη στο ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ που κυκλοφορεί