Εξανεμίζονται οι ελπίδες για συμφωνία στην Κοπεγχάγη

Σε αδιέξοδο και χωρίς μεγάλες ελπίδες να υπάρξει μια δεσμευτική συμφωνία στην Σύνοδο της Κοπεγχάγης οδηγούνται οι διαπραγματεύσεις για τον διάδοχο του πρωτοκόλλου του Κιότο που θα γίνουν σε είκοσι μέρες στη Δανία.

Οι εξελίξεις δείχνουν πλέον μια νέα ημερομηνία για την επίτευξη μιας παγκόσμιας συμφωνίας, που είναι ο επόμενος Δεκέμβριος στο Μεξικό και για κάποιους πιο αισιόδοξους η Γερμανία που σε έξι μήνες θα πραγματοποιηθεί η Σύνοδος του ΟΗΕ.

Ο Πρόεδρος Ομπάμα, παρά τις φιλότιμες ρητορικές προσπάθειες για μείωση των εκπομπών ρύπων από την αμερικανική βιομηχανία μόλις πρόσφατα ξεκαθάρισε ότι «δεν υπάρχει αρκετός χρόνος ώστε να επιτευχθεί μια καλή συμφωνία στην Κοπεγχάγη» ενώ έκπληξη αποτέλεσε η στάση που κράτησε το περασμένο Σαββατοκύριακο στην Σύνοδο των Κρατών του Ειρηνικού και της Ασίας στην Σιγκαπούρη ο Δανός Πρωθυπουργός και οικοδεσπότης της Συνόδου της Κοπεγχάγης!

Με τα όσα υποστήριξε ο κ. Λαρς Λόκε Ράσμουσεν δίνει χρόνο προετοιμασίας στην αμερικανική πολιτική λέγοντας ότι ετοιμάζει ένα κείμενο 6-8 σελίδων, πάνω στο οποίο θα κληθούν να συνυπογράψουν σε ένα χρόνο στο Μεξικό όλες οι χώρες.

Μόνο που αυτό απέχει πολύ από ένα δεσμευτικό κείμενο που θα βάζει όρους, προϋποθέσεις και κυρώσεις σε όσους δεν το τηρούν και μοιάζει περισσότερο με ένα πολιτικό ευχολόγιο παρά με μια συμφωνία. «Το ίδιο έγινε και το 2007 στο Μπαλί μόνο που εκεί είχαμε δύο χρόνια προετοιμασίας ενώ σήμερα έχουμε μόνο ένα» δηλώνει ο κ. Δημήτρης Ιμπραήμ της Greenpeace από τους λίγους Έλληνες  εκπροσώπους περιβαλλοντικών οργανώσεων που θα βρεθεί στις 8 Δεκεμβρίου στην Σύνοδο της Κοπεγχάγης.

Υπάρχουν άλλες δύο συναντήσεις (μία στις 23 Νοεμβρίου στο άτυπο συμβούλιο υπουργών περιβάλλοντος της ΕΕ και μία στις 16 Δεκεμβρίου κατά τη διάρκεια της Συνόδου της Κοπεγχάγης) που θεωρούνται σημαντικές για τη ζύμωση των κρατών, χωρίς όμως να γεννούν βάσιμες ελπίδες ότι θα έχουν ένα θετικό αποτέλεσμα.

Τα…στοιχειωμένα σπίτια και το κλίμα

Οι ΗΠΑ εξακολουθούν να μην θέλουν να δεσμευτούν σε ποσοτικούς στόχους, πληρώνοντας ουσιαστικά μία χαμένη δεκαετία που ήταν η προηγούμενη της διακυβέρνησης Μπους. Δεν είναι τυχαίο ότι σε πρόσφατο γκάλοπ οι Αμερικανοί πιστεύουν περισσότερο στα «στοιχειωμένα» σπίτια παρά στις επιπτώσεις των κλιματικών αλλαγών!

Από την άλλη το μπλόκ των χωρών της Ανατολικής Ευρώπης (Τσεχία, Πολωνία, Βαλτικές χώρες) συνεχίζει να υπονομεύει την υπογραφή της συμφωνίας υπό το φόβο της οικονομικής υπανάπτυξης και οι ελάχιστες φωτεινές εξαιρέσεις που πιέζουν στην ΕΕ ώστε να υπάρξει πρακτικό αποτέλεσμα στην Σκανδιναβική πρωτεύουσα όπως η Σουηδία, η Νορβηγία, η Ελλάδα και οι Κάτω Χώρες, μοιάζουν με φωνή «βοώντος εν τη ερήμω».

 Μαζί τους και άλλες 100 χώρες του πλανήτη, μεταξύ των οποίων εκείνες που πλήττονται άμεσα από το φαινόμενο του θερμοκηπίου (Σύνδεσμος Νησιωτικών Κρατών και Αφρικανικές χώρες) οι οποίες θα πιέζουν μέχρι την τελευταία στιγμή τις αναπτυγμένες χώρες του κόσμου να συμφωνήσουν σε ένα δεσμευτικό κείμενο μέτρων που θα μπορέσει να εμποδίσει την άνοδο της θερμοκρασίας πάνω από τους 2 βαθμούς.

 «Εάν οι μείωση των εκπομπών ανέλθει στο 20% τότε επιστημονικές μελέτες έχουν δείξει ότι η θερμοκρασία μπορεί να ανέβει ως και 4 βαθμούς. Θα χρειαστεί επομένως η μείωση να είναι στα επίπεδα του 40% για να αποφύγουμε τα χειρότερα» αναφέρει ο κ. Αχιλλέας Πληθάρας από την WWF Hellas.

Μέχρι στιγμής το μόνο ενθαρρυντικό στοιχείο είναι η συμμετοχή στη Δανία τουλάχιστον 40 κρατών σε επίπεδο πρωθυπουργών, μεταξύ των οποίων θα είναι και ο κ. Γιώργος Παπανδρέου.

Έρευνα του Κέμπριτζ έδειξε πρόσφατα ότι η στροφή στην πράσινη ανάπτυξη θα δημιουργήσει 10 εκ. νέες θέσεις εργασίας παγκοσμίως ως το 2020 ενώ μελέτη του τμήματος περιβάλλοντος του ΟΗΕ αναφέρει ότι οι προσπάθειες για εξοικονόμηση ενέργειας και η ανάπτυξη των ΑΠΕ μπορούν να δημιουργήσουν 3 έως 4 θέσεις εργασίας σε σχέση με κάθε άλλο μέσο οικονομικού περιεχομένου.