Δημιουργία εμβολίου για το διαβήτη τύπου Ι

Στη δημιουργία εμβολίου για την αντιμετώπιση του διαβήτη τύπου Ι σε παιδιά, προσανατολίζονται διάφορες μελέτες που βρίσκονται σε εξέλιξη. Ωστόσο θα χρειαστούν τουλάχιστον δέκα χρόνια για να ολοκληρωθούν οι μελέτες και να κυκλοφορήσει το εμβόλιο. Παράλληλα επιστημονικές έρευνες φέρουν στο φως νέα στοιχεία για τη γενετική προδιάθεση του διαβήτη και των επιπλοκών του, ενώ σημαντικές πειραματικές μελέτες που βρίσκονται σε εξέλιξη, στοχεύουν στην ανακάλυψη νέων γονιδίων που σχετίζονται με την εμφάνιση και την εξέλιξη της διαβητικής νεφροπάθειας. Μάλιστα, εάν τα αποτελέσματα των μελετών αυτών αποδειχθεί ότι σχετίζονται με τη γενετική προδιάθεση του διαβήτη, τότε θα υπάρχει δυνατότητα διαγνωστικής και θεραπευτικής προσέγγισης της νόσου. Αυτά προκύπτουν από ομιλία του καθηγητή Παιδιατρικής στο Πανεπιστήμιο McGill του Καναδά, Κωνσταντίνου Πολυχρονάκου, στο 1ο διεθνές συνέδριο με θέμα “Εξελίξεις στη Διαβητική Νεφροπάθεια”, το οποίο διεξάγεται στη Θεσσαλονίκη.

Αναφερόμενος στην πρόβλεψη εμφάνισης του διαβήτη, ο κ. Πολυχρονάκος επισημαίνει ότι ήδη μπορεί να γίνει πρόβλεψη, η οποία είναι δυνατόν να εντοπίσει σε ποσοστό 50% την πιθανότητα εμφάνισης διαβήτη σε βάθος πενταετίας για ένα παιδί, που έχει δύο ή περισσότερα θετικά αντισώματα.

“Το πρόβλημα με τα αντισώματα είναι ότι όταν βγουν θετικά, έχει ήδη αρχίσει η καταστροφή των β-κυττάρων και ενδεχομένως να είναι ήδη αργά για ορισμένες θεραπευτικές παρεμβάσεις. Επίσης, ένα αρνητικό αποτέλεσμα πρέπει να επαναλαμβάνεται κάθε χρόνο, διότι μπορεί να βγει θετικό στο μέλλον”, εξηγεί ο κ. Πολυχρονάκος.

Ταυτόχρονα, προσθέτει ότι η γενετική πρόβλεψη παρακάμπτει και τα δύο αυτά μειονεκτήματα. Συνεπώς, στο μέλλον το ιδανικό θα είναι ο συνδυασμός γενετικής και ανοσολογικής πρόβλεψης. Η γενετική πρόβλεψη μπορεί να μειώσει στο 20% τον αριθμό των παιδιών που χρειάζεται να τεθούν υπό παρακολούθηση με αντισώματα.

Ο κ. Πολυχρονάκος αναφέρει ότι υπάρχει ένα τεστ, με το οποίο ο γιατρός, παίρνοντας αίμα από ένα άτομο, μπορεί να εντοπίσει τι πιθανότητες έχει κάποιος να εμφανίσει διαβήτη τύπου Ι.

“Γενική εφαρμογή του τεστ δεν υπάρχει πουθενά. Πρόβλεψη χωρίς δυνατότητα πρόληψης δεν είναι μόνο άχρηστη, είναι επιζήμια. Το πότε και πώς θα εφαρμοστεί αυτό το τεστ, εξαρτάται από τις προληπτικές παρεμβάσεις που θα υπάρξουν στο μέλλον. Εάν έχουμε μια παρέμβαση που είναι αρκετά ακίνδυνη και απλή για να εφαρμοστεί στο γενικό πληθυσμό, τότε πρόβλεψη δεν χρειάζεται. Όλοι θα εμβολιασθούν. Αυτό, όμως, είναι σχετικά απίθανο. Για μία παρέμβαση που έχει έναν σχετικό κίνδυνο επιπλοκών ή υψηλό κόστος ή πολυπλοκότητα που δεν επιτρέπει την εφαρμογή της στον γενικό πληθυσμό, μπορούμε, με τα σημερινά δεδομένα, να την στοχεύσουμε στο 20% του γενικού πληθυσμού, δηλαδή σε ένα στα πέντε παιδιά”, υπογραμμίζει ο κ. Πολυχρονάκος.