Η ειλικρίνεια βλάπτει σοβαρά την ερωτική σχέση

Μήπως είναι προτιμότερο να κρατάμε το στόμα μας κλειστό και να μην εξομολογούμαστε όλα μας τα μυστικά στον ερωτικό μας σύντροφο; Φιλτάτη μεν η αλήθεια, αλλά μερικές φορές μια μικρή συγκάλυψη σε «επικίνδυνα» θέματα είναι προτιμότερη για τη διατήρηση του δεσμού μας

Σχέση χωρίς ειλικρίνεια είναι σχέση χωρίς θεμέλια». Είναι όμως όντως έτσι τα πράγματα; Γιατί κάποιες φορές που έχουμε εξομολογηθεί μυστικά στον ερωτικό μας σύντροφο έχουν λειτουργήσει εναντίον μας;

Μήπως θα ήταν καλύτερα να είχαμε κρατήσει το στόμα μας κλειστό, προκειμένου να διαφυλάξουμε την ακεραιότητα της σχέσης; Είναι μεγάλο το δίλημμα και καθόλου εύκολο να αποφασίσει κανείς αν είναι καλύτερο να αποκαλύψει τα μυστικά του ή όχι. Η κοινωνική ηθική υποστηρίζει την αλήθεια και τη διαφάνεια και κατακρίνει το ψέμα και τη συγκάλυψη.

Πώς είναι όμως τα πράγματα στην πραγματικότητα;

Το υπ’ αριθμόν ένα είναι η αποκάλυψη μιας απιστίας. Επίσης, λεπτομέρειες για το ερωτικό παρελθόν του/της συντρόφου μας καθώς και οι ερωτικές του φαντασιώσεις μπορεί να μας επηρεάσουν και να μας οδηγήσουν σε συγκρίσεις και ανησυχίες.

Ακόμη και η αποκάλυψη ότι φλερτάρουμε ή μας φλερτάρουν άλλοι (γνωστοί, φίλοι, πρώην, άτομα στον χώρο εργασίας μας) δημιουργεί κάποιες φορές ζήλια, ανασφάλεια ή και ανάγκη για ανταπόδοση.

• Ενοχές και ανάγκη άφεσης αμαρτιών - ιδίως στην περίπτωση απιστίας.
• Αποφυγή επανάληψης λαθών του παρελθόντος. Συγκεκριμένα, δεν θέλουμε να ξανακάνουμε το λάθος να αποκρύψουμε την αλήθεια γιατί στο παρελθόν μέτρησε αρνητικά.
• Προσωπική φιλοσοφία - κοινωνική ηθική, δηλαδή η άποψη ότι η αλήθεια οφείλει να διαφαίνεται σε όλες τις περιπτώσεις.
• Φόβος αποκάλυψης του μυστικού από τρίτους.
• Τόνωση αυτοπεποίθησης - ναρκισσισμού και δημιουργία ζήλιας στον σύντροφό μας. Αυτό συμβαίνει ιδιαίτερα στην περίπτωση που αναφέρουμε λεπτομέρειες του ερωτικού μας ιστορικού, φλερτ, καθώς και ερωτικές φαντασιώσεις. Ιδίως όταν μάθουμε τις αντίστοιχες λεπτομέρειες για τον σύντροφό μας και συμπεράνουμε ότι υπερτερούμε τονώνεται το εγώ μας.
• Υπερβολικό και πρόωρο, κάποιες φορές, άνοιγμα προς τον άλλον, προκειμένου να έρθουμε πιο κοντά. Ανάγκη να πλησιάσουμε τον άλλον αποκαλύπτοντάς του τα μυστικά μας.