Το Πάσχα των Ελλήνων
Με λαμπρότητα και με το παραδοσιακό ψήσιμο του οβελία γιορτάστηκε το Πάσχα , σε κάθε γωνιά της Ελλάδας, αλλά και σε κάθε σημείο όπου ζει ο ελληνισμός.
Το δικό τους γλέντι έστησαν και όσοι δεν συμμετείχαν στη μαζική φυγή από την πρωτεύουσα, αλλά παρέμειναν στο «κλεινόν άστυ».
Με τον παραδοσιακό τρόπο και με... σύμμαχο τον καλό καιρό, οι Αθηναίοι με συγγενείς και φίλους, σε αυλές, κήπους, βεράντες ή πεζοδρόμια, απόλαυσαν τον οβελία, εδέσματα κάθε είδους, κρασί, παραδοσιακή μουσικ
Με λαμπρότητα και με το παραδοσιακό ψήσιμο του οβελία γιορτάστηκε το Πάσχα , σε κάθε γωνιά της Ελλάδας, αλλά και σε κάθε σημείο όπου ζει ο ελληνισμός.
Το δικό τους γλέντι έστησαν και όσοι δεν συμμετείχαν στη μαζική φυγή από την πρωτεύουσα, αλλά παρέμειναν στο «κλεινόν άστυ».
Με τον παραδοσιακό τρόπο και με... σύμμαχο τον καλό καιρό, οι Αθηναίοι με συγγενείς και φίλους, σε αυλές, κήπους, βεράντες ή πεζοδρόμια, απόλαυσαν τον οβελία, εδέσματα κάθε είδους, κρασί, παραδοσιακή μουσική και επιδόθηκαν στις πατροπαράδοτες «κόντρες» για το ποιος θα αναδειχτεί νικητής στο σπάσιμο του κόκκινου αβγού.
Ένα ξεχωριστό πασχαλινό τραπέζι έστρωσαν για τους άστεγους και άπορους συμπολίτες μας, ο δήμος Αθηναίων και η Αρχιεπισκοπή Αθηνών, στο Κέντρο Σίτισης του δήμου.
Από τη Ρόδο ως τη Χαλκιδική και από τη Σύρο ως τη Λευκάδα, κάθε γωνιά της Ελλάδας γιόρτασε το Πάσχα με το δικό της μοναδικό τρόπο. Εθιμα και παραδόσεις ζωντάνεψαν και πάλι στη μεγαλύτερη και πλουσιότερη, σε λαογραφικές εκδηλώσεις, γιορτή της χριστιανοσύνης, της άνοιξης, της ζωής.
ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ
Στη Θάσο στην Κοινότητα Λιμεναρίων διατηρείται το πανάρχαιο έθιμο Για βρέξ Απρίλη μ που γιορτάζεται την Τρίτη ημέρα του Πάσχα. Χορεύουν δημοτικούς χορούς συγκροτήματα απ όλη την Ελλάδα.
Στην Ιερισσό της Χαλκιδικής το σημαντικότερο Πασχαλινό έθιμο είναι ΤΟΥ ΜΑΥΡΟΥ ΝΙΟΥ Τ ΑΛΩΝΙ. Γιορτάζεται την Τρίτη ημέρα του Πάσχα, στην ομώνυμη τοποθεσία πάνω στους λόφους. Μετά την επιμνημόσυνη δέηση και την εκφώνηση του πανηγυρικού της ημέρας, οι γεροντότεροι αρχίζουν τον χορό. Σιγά-σιγά πιάνονται όλοι οι κάτοικοι και πολλές φορές ο χορός έχει μήκος τετρακόσια μέτρα. Τραγουδούν και χορεύουν όλα τα Πασχαλινά τραγούδια και τελειώνουν με τον ΚΑΓΚΕΛΕΥΤΟ χορό, που είναι η αναπαράσταση της σφαγής 400 Ιερισσιωτών από τους Τούρκους, κατά την επανάσταση του 1821. Ο χορός περνά κάτω από δάφνινη αψίδα όπου υπάρχουν όπου υπάρχουν δύο παλικάρια με υψωμένα σπαθιά. Ο χορός στη μέση περίπου του τραγουδιού διπλώνεται στα δύο με τους χορευτές να περνούν ο ένας απέναντι από τον άλλο για τον τελευταίο χαιρετισμό.
Κατά την διάρκεια της γιορτής μοιράζονται σε όλους, καφές που βράζει σε μεγάλο καζάνι ζωγραφίτικος, τσουρέκια και αυγά. Ο χορός επαναλαμβάνεται το απόγευμα στην κεντρική πλατεία του χωριού.
ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΕΛΛΑΔΑ
ΤΡΙΚΑΛΑ-ΚΑΡΔΙΤΣΑ. Πληθώρα εθίμων και παραδόσεων αναβιώνουν κατά τη διάρκεια της Μεγάλης Εβδομάδας στις περισσότερες περιοχές των νομών Τρικάλων και Καρδίτσας. Οι προετοιμασίες για τις νοικοκυρές για τον εορτασμό της Ανάστασης ξεκινούν από την Μεγάλη Πέμπτη, όπου σύμφωνα με την παράδοση ετοιμάζουν τα τσουρέκια και βάφουν τα αυγά. Πριν αρκετά χρόνια-ίσως και σήμερα σε ορισμένες περιοχές- το πρώτο κόκκινο αυγό, οι νοικοκυρές το τοποθετούσαν στο εικόνισμα του σπιτιού, για να φύγει το κακό και να δώσει τη θέση στο καλό ενώ σημάδευαν και την πλάτη του αρνιού με την μπογιά που χρησιμοποιήθηκε για να βαφούν τα αυγά.
Από νωρίς του Μεγάλου Σαββάτου οι νοικοκυρές ετοιμάζουν το γιορτινό βραδινό τραπέζι που έχει ως κύριο χαρακτηριστικό τη μαγειρίτσα. Το βράδυ με λευκές λαμπάδες και γιορτινά ρούχα η οικογένεια με τους συγγενείς προσέρχονται στην εκκλησία για να ανάψουν το Άγιο Φως, ανταλλάσοντας ευχές, ενώ πριν εισέλθουν στο σπίτι σταυρώνουν την εξώπορτα τρεις φορές για καλή τύχη. Στη συνέχεια αφού τσουγκρίσουν τα αυγά, γευματίζουν με την παραδοσιακή μαγειρίτσα. Την Κυριακή του Πάσχα, μέσα σε παραδοσιακά τραγούδια και χορούς ψήνεται στο σουβλί ο οβελίας, ενώ συνηθίζεται κυρίως στα χωριά παρέες να επισκέπτονται σπίτια και οικογένειες και να ανταλλάσουν ευχές.
Εκτός από τα έθιμα αξίζει να αναφερθούμε σε δύο άλλες περιοχές των νομών Καρδίτσας και Τρικάλων γιατί συγκεντρώνουν τα βλέμματα αυτές τις μέρες αρκετών επισκεπτών. Στο Μορφοβούνι, (παλιά Βουνέσι) ένα χωριό το οποίο είναι από τα μεγαλύτερα της ορεινής Καρδίτσας και της λίμνης Πλαστήρα και έδρα του ομώνυμου Δήμου, το Πάσχα γιορτάζεται ακόμα με παραδοσιακό τρόπο. Το βράδυ της Ανάστασης, οι νέοι καίνε τον αφανό, δημιουργώντας ένα φαντασμαγορικό θέαμα. Την Κυριακή το απόγευμα στην πλατεία του χωριού χορεύεται ο διπλός χορός ή ο χορός της αγάπης όπως λέγεται. Τη δεύτερη μέρα, αναβιώνει το θρησκευτικό έθιμο Σίγνα
Στο Καστράκι της περιοχής Καλαμπάκας, το οποίο έχει παλαιά και πλούσια ιστορία, διατηρούνται μέχρι σήμερα πολλά έθιμα, ανάμεσα στα οποία ξεχωρίζει η αναρρίχηση με σκοινί στο εκκλησάκι του Αη - Γιώργη του Μαντηλά, που βρίσκεται σε σπηλιά βράχου των Μετεώρων πάνω από το χωριό, ανήμερα της γιορτής του Αγίου, με το πέρας της λειτουργίας. Οι νέοι του χωριού κρεμούν πολύχρωμα μαντήλια και ανάβουν λαμπάδες στη Μονή. Τα μαντήλια μένουν έως την επόμενη γιορτή του Αγίου και θεωρούνται ευχές για υγεία.
ΑΡΑΧΩΒΑ. Ανήμερα του Πάσχα και από το απόγευμα ξεκινάει η περιφορά της Εικόνας του Αγίου Γεωργίου την οποία συνοδεύουν περί τα 500 άτομα ντυμένα με παραδοσιακές φορεσιές. Την επομένη πραγματοποιείται αγώνας δρόμου των γερόντων (ανηφορικός δρόμος), οι οποίοι ξεκινούν από την εκκλησία του Αγίου Γεωργίου και φτάνουν στο λόφο. Ακολουθούν χορευτικά συγκροτήματα και το απόγευμα χορεύουν γυναικείοι χορευτικοί σύλλογοι. Οι εκδηλώσεις συνεχίζονται με κλέφτικα αγωνίσματα, όπως το σήκωμα της πέτρας κλπ.
ΛΙΒΑΔΕΙΑ. Το πιο χαρακτηριστικό έθιμο της πόλης, είναι το πολύ γνωστό και μοναδικό Πάσχα της Λιβαδειάς, που όχι μόνο διατηρείται αλλά χρόνο με το χρόνο ζωντανεύει μιας και οι νεώτεροι συμμετέχουν με ιδιαίτερο μεράκι και κέφι στο έθιμο του λάκκου. Μετά την Ανάσταση και πριν καλά ξημερώσει οι κάτοικοι ετοιμάζουν την φωτιά. Ένας, κάνοντας το σταυρό του, βάζει φωτιά στο σωρό με τη λαμπάδα της Αναστάσεως. Οι φλόγες αγκαλιάζουν το σωρό. Με ραντίσματα νερού και συχνό χτύπημα με ένα μακρύ ξύλο, η θράκα είναι έτοιμη για να ψηθούν τα αρνιά. Το ίδιο γίνεται σε όλους τους λάκκους και ανεβαίνουν οι καπνοί, αναρίθμητοι και πυκνοί, σε τέτοιο βαθμό, που σκεπάζουν τον ήλιο που στο μεταξύ ανατέλλει.
Η πόλη τυλίγεται σε σύννεφα καπνού. Οι φωτιές είναι έτοιμες και τα αρνιά τοποθετούνται στους λάκκους. Το γύρισμα των αρνιών και το γλέντι διαρκεί μέχρι το απόγευμα, το οποίο συμπληρώνεται με τη συμμετοχή παραδοσιακών χορευτικών συγκροτημάτων και με την καύση των πυροτεχνημάτων
ΑΙΤΩΛΙΚΟ. Από το πρωί του Μ. Σαββάτου στην κεντρική πλατεία της πόλης αναβιώνουν πολλά από τα έθιμα των κατοίκων μέχρι αργά το βράδυ της Αναστάσεως που είναι και το αποκορύφωμα της ημέρας.
Την Κυριακή του Πάσχα κάθε γειτονιά, είναι μία μεγάλη υπαίθρια ψησταριά, όπου ο χορός και το τραγούδι έχουν τον πρώτο λόγο, ενώ προσφέρονται κρασί και παραδοσιακοί μεζέδες δωρεάν.
ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΣ
ΚΑΛΑΜΑΤΑ: Εδώ αναβιώνει ένα έθιμο, που πηγάζει από τους απελευθερωτικούς αγώνες του 1821, ο διαγωνισμός των μπουλουκιών. Οι διαγωνιζόμενοι, με παραδοσιακές ενδυμασίες και οπλισμένοι με σαΐτες, δηλαδή με χαρτονένιους σωλήνες γεμάτους μπαρούτι, επιδίδονται σε σαϊτοπόλεμο, στο γήπεδο του Μεσσηνιακού, με τη συμμετοχή πλήθους κόσμου.
ΛΕΩΝΙΔΙΟ: Το πιο εντυπωσιακό έθιμο της περιοχής είναι, όταν το βράδυ της Ανάστασης που ο ουρανός γεμίζει από πολύχρωμα αερόστατα τα οποία ανυψώνονται από τους πιστούς κάθε ενορίας, αμέσως μετά το Χριστός Ανέστη. Την Κυριακή μετά την τελετή της Αγάπης στο κήπο του Δημαρχείου σουβλίζουν αρνιά κι ένα λαϊκό γλέντι κρατά ως αργά το βράδυ.
ΤΡΙΠΟΛΗ: Την Κυριακή του Πάσχα η Τρίπολη σκεπάζεται από τον καπνό που δημιουργούν οι φωτιές από τις αμπελόβεργες, που ανάβουν αμέσως μετά την τελετή της Ανάστασης στην πλατεία Άρεως προκειμένου να γίνουν τα κάρβουνα για να αρχίσει τα ξημερώματα το σούβλισμα των αρνιών ο Δήμος Τρίπολης. Το πρωί της Κυριακής του Πάσχα, αρχίζει το μεγάλο γλέντι στην πλατεία όπου ζωντανεύει το έθιμο της κλεφτουριάς, προσφέροντας ο Δήμος σε ντόπιους κι επισκέπτες εκτός από σουβλιστό αρνί, το φημισμένο Τριπολιτσιώτικο κρασί μοσχοφίλερο και το γλέντι με παραδοσιακά συγκροτήματα κρατά ως αργά το απόγευμα.
Το βράδυ της Κυριακής συνεχίζει το γλέντι στην πλατεία της συνοικίας Φιλικών, ενώ την Δευτέρα του Πάσχα παίρνει τη σκυτάλη η συνοικία του Σέχι το μεσημέρι και το βράδυ στην πλατεία Μπασιάκου αμέσως μετά τον Εσπερινό του Αγίου Ραφαήλ που γιορτάζει το γλέντι μέχρι τις πρώτες πρωϊνές ώρες.
Στη ΝΕΣΤΑΝΗ ΑΡΚΑΔΙΑΣ: Η Δευτέρα του Πάσχα αποτελεί μεγάλη γιορτή για όλη την περιοχή της Μαντινείας με το πανηγύρι του Αι-Γιώργη. Όσοι συμμετέχουν είναι ντυμένοι με την παραδοσιακή τσιπιανίτικη φορεσιά και κρατούν γκλίτσα στολισμένη στην κορυφή με μάηδες, πασχαλιές, αγριοσέλινα και άλλα λουλούδια. Κατεβαίνουν όλοι από ψηλά το Γουλά (λόφος της περιοχής), από τον Αι-Γιώργη περπατώντας εμπρός από το μοναστήρι της Παναγιάς της Γοργοεπηκόου, χορεύοντας και τραγουδώντας το τραγούδι του Αι-Γιώργη. Φτάνοντας στην πάνω πλατεία της Νεστάνης, το αλώνι, σχηματίζουν μεγάλους κύκλους χορεύοντας συρτό και τραγουδώντας ένα παράξενο σκοπό.
ΚΥΚΛΑΔΕΣ
ΚΥΘΝΟΣ. Το πιο εντυπωσιακό έθιμο του νησιού είναι αυτό της Κούνιας. Την Κυριακή του Πάσχα, στην πλατεία του νησιού, στήνεται μία κούνια, στην οποία κουνιούνται αγόρια και κορίτσια ντυμένα με παραδοσιακές στολές. Αυτός ή αυτή που θα κουνήσει κάποιον, δεσμεύεται ενώπιον Θεού και ανθρώπων για γάμο. Το βράδυ του Μ. Σαββάτου επικρατεί το έθιμο του συχώριου, δηλαδή όλοι όσοι έχουν πεθαμένους συγγενείς φέρνουν στην εκκλησία ψητά, κρασί και ψωμί, τα οποία έχει διαβάσει ο παπάς, τα προσφέρουν στους επισκέπτες και στους κατοίκους του νησιού.
ΣΥΡΟΣ. Η Σύρος βιώνει με ιδιαίτερο τρόπο το Πάσχα. Οι δύο Θρησκευτικές της κοινότητες, η Ορθόδοξη και η Καθολική, γιορτάζουν συγχρόνως, με αγάπη κατάνυξη και αμοιβαίο σεβασμό τις Άγιες Μέρες του Πάσχα. Οι Επιτάφιοι των Καθολικών στην Άνω Σύρο ξεκινούν από τον Ναό του Αγίου Γεωργίου. Στην Ερμούπολη ο επιτάφιος των Καθολικών ξεκινάει από τον ιερό Ναό Ευαγγελιστών οι επιτάφιοι των Ορθοδόξων, από τις ενορίες Αγίου Νικολάου, της Κοιμήσεως και την Μητρόπολη της Μεταμορφώσεως περιφέρονται και συναντώνται στην Κεντρική Πλατεία Μιαούλη, όπου γίνεται κατανυκτική δέηση και ψάλλονται τροπάρια της Μ. Παρασκευής από την χορωδία του Αγίου Νικολάου και Ιεροψάλτες.
ΠΑΡΟΣ. Τα μεσάνυκτα του Μ. Σαββάτου, το νησί γεμίζει από φώτα και τον θόρυβο των αμέτρητων πυροτεχνημάτων.
ΔΩΔΕΚΑΝΗΣΑ
ΠΑΤΜΟΣ. Το Μ. Σάββατο το βράδυ πριν από την Ανάσταση, το Ευαγγέλιο διαβάζεται σε ηρωικό εξάμετρο με κώντιο και την Κυριακή του Πάσχα στις 3 το απόγευμα, στο Μοναστήρι της Πάτμου γίνεται η 2η Ανάσταση κατά την οποία το Αναστάσιμο Ευαγγέλιο διαβάζεται σε επτά γλώσσες και από τον ηγούμενο μοιράζονται κόκκινα αυγά στους πιστούς.
ΡΟΔΟΣ (ΙΑΛΥΣΟΣ). Το Σάββατο του Λαζάρου, τα παιδιά γυρίζουν από πόρτα σε πόρτα και τραγουδούν τον Λάζαρο, συγκεντρώνοντας χρήματα και αυγά για τους ιερείς. Παλαιότερα, αυτή την ημέρα, κανένας γεωργός δεν πήγαινε στο χωράφι του να εργαστεί, γιατί όπως πίστευαν, ό,τι έπιαναν θα μαραινόταν. Επιτρεπόταν μόνο η συγκέντρωση ξερών κλαδιών για το άναμμα των φούρνων τη Μεγάλη Εβδομάδα για το ψήσιμο των κουλουριών. Την ημέρα αυτή επίσης, σε όλα τα σπίτια οι νοικοκυρές φτιάχνουν στριφτά κουλουράκια, τα Λαζαράκια, συμβολίζοντας με τον τρόπο αυτό το σώμα του Λαζάρου που ήταν τυλιγμένο στο σάβανο.
ΚΩΣ. Ενώ οι μεγάλοι είναι δοσμένοι στις πασχαλινές δουλειές και στον εκκλησιασμό, τα παιδιά προετοιμάζονται και αυτά για την Ανάσταση του Κυρίου. Παίρνουν μεγάλα κλειδιά από εκείνα που είχαν οι παλιές κλειδαριές, δένουν με ένα σχοινί το κλειδί με μπαρούτι και βάζουν το καρφί στην τρύπα του κλειδιού, το βράδυ της Ανάστασης το χτυπούν δυνατά στον τοίχο για να εκπυρσοκροτήσει και να χαλάσει ο κόσμος. Άλλοι κόβουν μακριές λωρίδες χαρτιού, βάζουν στην άκρη της κάθε λωρίδας μπαρούτι και ένα φυτίλι, την τυλίγουν τριγωνικά, ώστε να προεξέχει το φυτίλι που το ανάβουν και από την ώρα που ο παπάς λεει το ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ.
Το πρωί του Μ. Σαββάτου, η εκκλησία στρώνεται με μυρωμένα λουλούδια του βουνού που λέγονται λαμπρές (μικρά μωβ αρωματικά λουλούδια). Οι νοικοκυρές φτιάχνουν τις λαμπρόπιττες και το γεμιστό αρνί.
ΧΙΟΣ
Ο ρουκετοπόλεμος είναι ένα παλιό Βρονταδούσικο έθιμο που έχει τις ρίζες του στους χρόνους της τουρκικής κατοχής. Αρχικά, οι κάτοικοι των ενοριών του Αγίου Μάρκου και της Παναγίας Ερειθιανής, εκκλησιών που βρίσκονται αντικριστά, έφτιαχναν αυτοσχέδια κανονάκια. Με το πέρασμα του χρόνου όμως αυτά εξελίχθηκαν σε αυτοσχέδιες ρουκέτες, βεγγαλικά, φτιαγμένα από νίτρο, θειάφι και μπαρούτι. Η προετοιμασία των ρουκετών αρχίζει αμέσως μετά το Πάσχα για να είναι έτοιμες την επόμενη χρονιά. Οι ποσότητες τα τελευταία χρόνια φτάνουν στις μερικές χιλιάδες και το θέαμα που δημιουργείται από τις ρουκέτες που εκτοξεύονται στον ουρανό του Βροντάδου το βράδυ της Ανάστασης είναι φαντασμαγορικό. Πολύς είναι ο κόσμος που επιλέγει να περάσει το Πάσχα στην Χίο για να δει αυτό το μοναδικό θέαμα. Τα τελευταία χρόνια έχουν ληφθεί μέτρα για την προστασία των παρευρισκομένων, έτσι ώστε να διασωθεί το έθιμο.
ΕΠΤΑΝΗΣΑ
ΚΕΡΚΥΡΑ. Στις 11 το πρωΐ του Μ. Σαββάτου ο κόσμος περιμένει την πρώτη Ανάσταση. Όταν τελειώνει η ακολουθία στη Μητρόπολη, χτυπούν οι καμπάνες των εκκλησιών και από τα παράθυρα των σπιτιών πέφτουν κατά χιλιάδες, πήλινα δοχεία (μπότιδες) στους δρόμους, με μεγάλο κρότο. Αυτό το έθιμο έχει τις ρίζες του στο χωρίον του Ευαγγελίου Συ δε Κύριε Ανάστησόν με ίνα συντρίψω αυτούς ως σκεύη κεραμέως.
Ένα άλλο επίσης Κορφιάτικο Πασχαλινό έθιμο που αναβιώνει είναι το ΜΑΣΤΕΛΟ (βαρέλι). Στην Pinia και κάτω από την Μεταλλική Κουκουνάρα που κρέμεται ασάλευτη ακόμα στην διασταύρωση Νικηφόρου Θεοτόκη και Φιλαρμονικής, μαζεύονται οι Φακίνοι, οι αχθοφόροι της πόλης, οι Πινιαδώροι, οι οποίοι τοποθετούσαν στη μέση του πεζοδρομίου ένα ξύλινο βαρέλι. Το στόλιζαν με μυρτιές και βέρντε, του έβαζαν νερό και αυτοί σκορπισμένοι στο γύρο χώρο, παρακαλούσαν τους περαστικούς, που αυτή την ώρα ήταν πάρα πολλοί, να ρίξουν νομίσματα για ευχές στο νερό. Όταν πλησίαζε η ώρα της πρώτης Ανάστασης, οι Πηνιαδώροι σκορπισμένοι στην περιοχή της Πιάτσας κυνηγούσαν να βρουν κάποιον να τον ρίξουν στο βαρέλι. Αυτός μουσκίδι έβρεχε τον κόσμο γύρω του, ενώ περνούσαν οι μπάντες μας, παίζοντας το αλέγκρο μαρς Μη φοβάστε Γραικοί. Στο τέλος έβγαινε ο βρεγμένος με γέλια και χαρές και έπαιρνε τα χρήματα που είχε το βαρέλι.
Το βράδυ του Μ. Σαββάτου γίνεται η Ανάσταση στην Άνω Πλατεία - φαντασμαγορικό, μοναδικό θέαμα. Όλα τα παράθυρα των γύρω σπιτιών ανοιχτά με κεράκια αναμμένα. Τα παράθυρα των μεγάλων εξαορόφων σπιτιών, μαζί με το καταπληκτικό θέμα των χιλιάδων κεριών και των πιστών που παρακολουθούν την τελετή της Ανάστασης στη μεγαλύτερη πλατεία της Ελλάδας, συνθέτουν μία μεγαλειώδη εικόνα. Η Αναστάσιμος Ακολουθία συνεχίζεται στον Ιερό Ναό της Αγίας Παρασκευής (Πλατύ Καντούνι). Την Κυριακή του Πάσχα, από τις 7 το πρωί κάθε εκκλησία, όπως συμβαίνει και με τους Επιταφίους, βγάζει την Ανάσταση με φιλαρμονικές, σχολεία, προσκόπους και χορωδίες.
ΖΑΚΥΝΘΟΣ. Στον Μητροπολιτικό Ναό του Αγίου Νικολάου των Ξένων, η περιφορά του Επιταφίου, σύμφωνα με παμπάλαιο τοπικό έθιμο, γίνεται τις πρώτες πρωινές ώρες του Μ. Σαββάτου, ενώ με την ανατολή του ηλίου, ο Δεσπότης σηκώνει την Ανάσταση. Με το πρώτο χτύπημα της καμπάνας, ο Δεσπότης αφήνει ελεύθερα άσπρα περιστέρια ενώ από το καμπαναριό πετάνε στο δρόμο πήλινα δοχεία, όπως και όλοι οι κάτοικοι του νησιού από τα παράθυρά τους.
ΛΕΥΚΑΔΑ. Το Μ. Σάββατο το πρωί, η Φιλαρμονική παίζει στους δρόμους της πόλης χαρούμενους σκοπούς, ενώ οι νοικοκυρές πετούν και σπάζουν έξω από τα σπίτια τους διάφορα πήλινα αγγεία (το κομμάτι).
ΚΡΗΤΗ
Πριν την ανάσταση, στις Γκαγκάλες Ηρακλείου, όλα τα παιδιά του χωριού μαζεύουν ξύλα και οτιδήποτε άλλο μπορεί να καεί και τα αφήνουν στο προαύλιο της εκκλησίας. Την παραμονή της Ανάστασης σχηματίζουν ένα βουνό από τα ξύλα και στην κορυφή έχουν ένα σκιάχτρο με ένα παλιό κουστούμι που υποτίθεται ότι είναι ο Ιούδας και την ώρα που ο παπάς λεει το ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ βάζουν φωτιά και τον καίνε. Η νύχτα γίνεται μέρα από τα πυροτεχνήματα, η καμπάνα του χωριού χτυπά συνεχώς και μάλιστα οι παλιότεροι λένε ότι όταν αυτοί ήταν μικροί δεν άφηναν 3 μερόνυχτα την καμπάνα να σταματήσει γιατί το θεωρούσαν για καλό. Ξυπνούσαν ακόμα και τη νύχτα να πάνε να την χτυπήσουν.
Το Πάσχα των πολιτικών αρχηγών
Δίπλα στα στρατευμένα νιάτα περνούν την Κυριακή του Πάσχα τόσο ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας όσο και οι αρχηγοί των κοινοβουλευτικών κομμάτων.
Ο Κάρολος Παπούλιας γιορτάζει το Πάσχα με τους στρατευμένους στο στρατόπεδο «Λορέντζος Μαβίλης» στο Καλπάκι.
Στην αεροπορική βάση στη Δεκέλεια έφτασαν λίγο πριν τις 12 το μεσημέρι ο πρωθυπουργός, η γγ του ΚΚΕ Αλέκα Παπαρήγα και ο πρόεδρος του ΛΑΟΣ Γ. Καρατζαφέρης.
Ο Κώστας Καραμανλής μίλησε με παιδιά από την πληγείσα από το σεισμό πόλη Άκουιλα, τα οποία φιλοξενεί ο Δήμος Αθηναίων, ενώ αντάλλαξε χειραψία με τον κ. Καρατζαφέρη.
Πριν μεταβεί στη Δεκέλεια, ο πρόεδρος του ΛΑΟΣ πέρασε από τη ΓΑΔΑ στη Λ. Αλεξάνδρας, όπου απηύθυνε το αναστάσιμο μήνυμα μέσω ασυρμάτου στο προσωπικό της Ελληνικής Αστυνομίας. «Κάποιοι βρίσκονται και σήμερα στη δουλειά τους, στο καθήκον, Τους ευχαριστούμε που αγρυπνούν για μας», δήλωσε ο κ. Καρατζαφέρης.
Το ΠΑΣΟΚ εκπροσωπεί στην αεροπορική βάση της Δεκέλειας η Βάσω Παπανδρέου. Ο πρόεδρος του κόμματος Γιώργος Παπανδρέου βρίσκεται στο κέντρο εκπαίδευσης του Πολεμικού Ναυτικού στον Πόρο.
Ο πρόεδρος της ΚΟ του ΣΥΡΙΖΑ, Αλέκος Αλαβάνος βρίσκεται στην Τήνο ενώ επίσκεψη στην Καβάλα πραγματοποιεί ο πρόεδρος του ΣΥΝ, Αλέξης Τσίπρας.
Με λαμπρότητα και κατάνυξη γιορτάστηκε το αναστάσιμο μήνυμα της Ορθοδοξίας, το οποίο προσδοκά η διεθνής κοινότητα, την ώρα που συνεχίζει να ανεβαίνει τον δικό της «Γολγοθά» για την αντιμετώπιση της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης.
Στην οικονομική κρίση αναφέρθηκαν στα μηνύματα τους και οι προκαθήμενοι των ορθόδοξων Εκκλησιών. «Καταπροδομένο» χαρακτηρίζει τον άνθρωπο των ημερών μας ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος, για βαθύτερη κρίση όταν συνεχίζουμε την προκλητικά αδιάφορη στάση μας προς τον άλλο κάνει λόγο ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος ενώ για εορτή που καλεί τους πιστούς σε πορεία ελευθερίας από το φόβο μιλά ο Αρχιεπίσκοπος Αλβανίας Αναστάσιος.
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο Protothema.gr