Στιγμιαία ψευδαίσθηση

ο επεισόδιο, το διηγήθηκε ο επιφανής συνάδελφός του Ελία Καζάν: «Συνάντησα τον Ορσον μια φορά στο Μπέβερλι Χιλς και είχε παχύνει τόσο πολύ που δεν χώραγε να μπει στο πίσω κάθισμα της λιμουζίνας. Κάπως καταφέρανε να τον σφηνώσουν δίπλα στον σοφέρ. Κι όπως στρώθηκε, άνοιξε μια χαρτοσακούλα που κρατούσε, έβγαλε ένα ψητό κοτόπουλο κι άρχισε να το μασουλάει επί τόπου.

Γύρισε τότε ο σοφέρ και με ρώτησε: “Τι πάει να κάνει; Ν’ αυτοκτονήσει;”»
Και πού να τον έβλεπε να βουτάει με τα μούτρα στο χαβιάρι! Πέντε χούφτες χαβιάρι την ημέρα ήταν η συνηθισμένη δόση του Ορσον Γουελς, που τις συνδύαζε με 20 κούπες καφέ και αμέτρητα σφηνάκια βότκα. Ολα αυτά για σνακ, αφού στα κυρίως γεύματά του ο μεγάλος σκηνοθέτης ξεκίναγε και δεν τελείωνε. Μια άσκηση καλοπέρασης, που κατέληξε ως αβάσταχτος φόρτος –κυριολεκτικά.

Τουλάχιστον, το γλέντησε αυτός ο «στρουμπουλός Γκάντι»• έτσι αποκαλούσε ο Γουελς τον εαυτό του. Το γνώριζε και διασκέδαζε, παραφράζοντας την αθάνατη δήλωση του Προέδρου Κένεντι: «Μην ρωτάς τι μπορείς να κάνεις για τη χώρα σου. Ρώτα τι φαΐ έχουμε!» Θα περίμενε, λοιπόν, κανείς να συμβαίνουν σημεία και τέρατα στην προσωπική ζωή ενός τέτοιου ανθρώπου. Κι όμως, παρά το γεγονός ότι πέρασε ολόκληρη Ρίτα Χέιγουορθ απ’ το κρεβάτι του, εκείνο που τον απασχολούσε περισσότερο δεν ήταν το σεξ, αλλά το αίσθημα. Σύμφωνα με τα δικά του λόγια: «Γεννιόμαστε μόνοι μας, ζούμε μόνοι μας και πεθαίνουμε μόνοι μας. Μόνο μέσα από την αγάπη και τη φιλία μπορούμε να οικοδομήσουμε τη στιγμιαία ψευδαίσθηση ότι δεν είμαστε πραγματικά μόνοι». Μόνον ένας γίγαντας σαν τον Ορσον Γουελς θα μπορούσε να βαφτίσει «στιγμιαία ψευδαίσθηση» ένα καλοψημένο κοτόπουλο!