Ο αυταρχικός μπαμπάς

Ο αυταρχικός μπαμπάς

Πριν από τις εκλογές του 2009 το δίλημμα που τέθηκε από το ΠΑΣΟΚ ήταν « ή αλλάζουμε ή βουλιάζουμε ».

Ένα χρόνο μετά, και μετά την ένταξη στον μηχανισμό Ευρώπης και ΔΝΤ το τροπάριο άλλαξε « ή με ψηφίζετε η πάμε σε εκλογές».

Εκβιασμός στον εκβιασμό. Από αρχαιοτάτων χρόνων, μια από τις μεθόδους της πολιτικής ήταν και ο εκβιασμός και δεν συζητούμε για αυτό.   

Μέσα, όμως, σε αυτό το χρονικό διάστημα που μεσολάβησε είχαμε
σωρεία εξελίξεων και αποφάσεων.

Πρώτα, ένα δραματικό οκτάμηνο με συνεχείς δηλώσεις για χρεοκοπία που ανέβαζαν το ελληνικό spread  και δηλώσεις ότι δεν προσφεύγουμε στον μηχανισμό και κανένα μέτρο για την αποφυγή του.

Και από το Καστελόριζο ήλθε η μοιραία προσφυγή στο άρμα των δανειστών μας και τα σκληρά μέτρα για τους μισθούς και τις συντάξεις.

Πριν από τις εκλογές του 2009 το δίλημμα που τέθηκε από το ΠΑΣΟΚ ήταν « ή αλλάζουμε ή βουλιάζουμε ».

Ένα χρόνο μετά, και μετά την ένταξη στον μηχανισμό Ευρώπης και ΔΝΤ το τροπάριο άλλαξε « ή με ψηφίζετε η πάμε σε εκλογές».

Εκβιασμός στον εκβιασμό. Από αρχαιοτάτων χρόνων, μια από τις μεθόδους της πολιτικής ήταν και ο εκβιασμός και δεν συζητούμε για αυτό.   

Μέσα, όμως, σε αυτό το χρονικό διάστημα που μεσολάβησε είχαμε
σωρεία εξελίξεων και αποφάσεων.

Κλείσιμο
Πρώτα, ένα δραματικό οκτάμηνο με συνεχείς δηλώσεις για χρεοκοπία που ανέβαζαν το ελληνικό spread  και δηλώσεις ότι δεν προσφεύγουμε στον μηχανισμό και κανένα μέτρο για την αποφυγή του.

Και από το Καστελόριζο ήλθε η μοιραία προσφυγή στο άρμα των δανειστών μας και τα σκληρά μέτρα για τους μισθούς και τις συντάξεις.

«Αναγκαίο κακό ο μηχανισμός και τα μέτρα, δεν θα είχαμε να πληρώσουμε τις συντάξεις», η επόμενη επωδός των κυβερνώντων.

Ταυτόχρονα, επαναλαμβανόταν και το μόνιμο τροπάριο ότι εμείς δεν είμαστε σαν τους άλλους «Φταίνε οι της Νέας Δημοκρατίας με την διαφθορά, τις πελατειακές σχέσεις κλπ».

Σε όλο αυτό το διάστημα περιμέναμε να διοριστούν οι γενικοί γραμματείς, να οριστούν σαράντα σύμβουλοι του Πρωθυπουργού, άλλοι 120 σύμβουλοι της τάδε ή της δείνα υπουργού και πάει λέγοντας.

Με λίγα λόγια, ο ένας χρόνος ήταν η σκληρή λιτότητα στους αδύναμους
( μιλάμε για τους συνταξιούχους ) η ανυπαρξία ανάπτυξης - διότι η κα. Κατσέλη δεν καταλάβαινε γιατί δεν πρέπει να φορολογήσει τις επενδύσεις - και τέλος ο αυταρχισμός.

Το τελευταίο χαρακτηριστικό, ο αυταρχισμός, είναι ίσως το χειρότερο όλων όσων έχουν συμβεί. Χειρότερο και από το ίδιο το μνημόνιο.  

Μια κυβέρνηση, η οποία κάθε εβδομάδα περιμένει τα καλά λόγια από τους δανειστές ( για να εξασφαλίσει την δόση δανείου ), απλώς δεν προχωρά.

Μια κυβέρνηση, η οποία, επιδιώκει παντί τρόπω την στήριξη των μέσων ενημέρωσης για να επιβάλλει μέτρα, πάλι δεν προχωρά.

Απλώς έχει αποκοπεί από τον λαό και την πραγματικότητα. Κι όταν κάποια φωνή υπενθυμίζει ότι πρέπει να μειωθεί το κράτος, ο «μπαμπάς»  μας (ΠΑΣΟΚ )-στέλεχος του οποίου μας είπε ότι «τα φάγαμε μαζί»- συνεχίζει να επαναλαμβάνει ότι δεν θα παρθούν νέα μέτρα ή ότι δεν θα γίνουν απολύσεις.

 Όμως, ο  «μπαμπάς» μας ήταν αυτός που μας έμαθε τους κομματικούς διορισμούς και τις συνδικαλιστικές συντεχνίες…

Κι ο «μπαμπάς»  πήρε την σκυτάλη από τους ξένους για να κόψει τον γόρδιο δεσμό. Τον γόρδιο δεσμό με το κράτος δεν θα τον κόψει κανένας άλλος.

Αν μείνει, όμως, ο ίδιος αυταρχικός «μπαμπάς» την νύφη θα την πληρώσει όλη η οικογένεια.   
Ακολουθήστε το protothema.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις

Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο Protothema.gr

ΡΟΗ ΕΙΔΗΣΕΩΝ

Ειδήσεις Δημοφιλή Σχολιασμένα
δειτε ολες τις ειδησεις

Best of Network

Δείτε Επίσης