Είδα μπάσκετ!!!

Ομολογώ πως  ίσως μου έλειψε και η αλά ΝΒΑ  παρουσίαση της ομάδας πριν τον αγώνα, αφού τα φώτα ποτέ δεν έσβησαν, πυροτεχνήματα ποτέ δεν άναψαν και η δοξασμένη μουσική του Bill Conti από το Rocky 1 ποτέ δεν ακούστηκε.

Ακόμη και το διαφημιστικό αερόπλοιο έκανε αισθητή  την ...απουσία του, όπως βέβαια και το λάβαρο από το περσινό Final 4 – προφανώς δεν είναι έτοιμο – αλλά ούτε και από τους εγχώριους τίτλους – αυτά δεν ξέρω γιατί έλειπαν από την οροφή.

Αλλά είδα μπάσκετ  χτες στο ΣΕΦ!

Είδα μια ομάδα  με πολύ καλά double team, με κάλυψη που δεν άφησε περιθώρια στον Λουλ και τον Ροντρίγκεζ να βγάλουν τους παραδοσιακούς ξέφρενους αιφνιδιασμούς τους, με block outs που περιόρισαν τα επιθετικά ριμπάουντ τις περισσότερες φορές στα ..αναπόφευκτα, έπειτα από δυνατή γκέλα στη στεφάνη.

Είδα μια ομάδα  που έσπασε κατ΄επανάληψη τη ζώνη του Μεσίνα με εκπληκτικό inside game, κάτι που οδήγησε στις 23 ασίστ, με ιδανικό transition και χωρίς άγχος όταν τα σουτ από μακριά στο πρώτο μισό δεν έμπαιναν.

Και είδα και  έναν προπονητή να φωνάζει για  λάθη στις βεντέτες, όχι στον ...Κατσίβελη, ακόμη και όταν η διαφορά είχε κτυπήσει 15άρι.

Λέγαμε χτες στο ΣΕΦ ότι έλειπε ο Πριγκιόνι  από την “Βασίλισσα”. Αλλά μήπως με εξαίρεση δύο highlights και μια-δυο πάσες δεν έλειπε ο Παπαλουκάς ή ο Κέσελ – άγχος να σκοράρει – και ο Νίλσεν – 5 φάουλ με τα δύο στη φαντασία του Λαμόνικα - από τον Ολυμπιακό;

Η ΟΜΑΔΑ, όμως, ήταν εκεί...

Υ.Γ.

Στην έννοια ΟΜΑΔΑ βάζω ακόμη και τον Πάντελιτς  που από τα court seats με μια κλασική σερβοπαρέα δεν σταματούσε να την “λέει” στον Μπελόσεβιτς που κάποιες φορές κόντεψε να μας κάνει να ξεχάσουμε τους κανονισμούς για το hand checking και το αντιαθλητικό φάουλ.