Ο ρατσισμός της μειονότητας

Είμαι πολλά χρόνια καπνιστής, από την εφηβεία μου. Δεν ξέρω αν μπορώ να το κόψω γιατί δεν προσπάθησα ποτέ. Έχω δει πολλές φωτογραφίες με τα μαύρα άρρωστα πνευμόνια του καπνιστή απέναντι στα ροζ υγιή πνευμόνια ενός που δεν καπνίζει.

Έχω διαβάσει εκατοντάδες σελίδες με τις βλαβερές συνέπειες του καπνού, τους αυξημένους κινδύνους για καρκινοπάθειες, για καρδιακές και μία σειρά από άλλες παθήσεις. Έχω διαβάσει και τις νέες έρευνες που σχετίζουν την εξάρτηση από τον καπνό με γονιδιακούς παράγοντες. Και πάλι ποτέ δεν θέλησα να κόψω το κάπνισμα.

Νομίζω ότι είναι στοιχείο πολιτισμού το δικαίωμα να επιλέξει κανείς πώς θα ζήσει παίρνοντας και το ρίσκο από τις επιλογές του. Μου φαίνεται άνοστη η ζωή στο αποστειρωμένο περιβάλλον χειρουργείου. Θεωρώ εξ ορισμού ύποπτη την έγνοια των εξουσιαστών για την υγεία μου, ειδικά όταν είναι οι πουριτανοί της Αμερικής που δηλητηριάζουν όλο τον κόσμο με πυρηνικά απόβλητα, απεμπλουτισμένο ουράνιο και μεταλλαγμένα προϊόντα.

Είναι όμως και στοιχείο παρακμής μίας κοινωνίας οι γενικές απαγορεύσεις χωρίς εξαιρέσεις και χωρίς σεβασμό του άλλου. Η γενική απαγόρευση του καπνίσματος είναι απόλυτο μέτρο που ενσταλάζει στοιχεία ολοκληρωτικής νοοτροπίας. Τρόποι και λύσεις υπάρχουν αν θέλαμε να αντιμετωπίσουμε το πρόβλημα επί τη βάση του σεβασμού του δικαιώματος καπνιστών και μη καπνιστών.

Είναι και αντιδημοκρατική η απαγόρευση του καπνίσματος. Ποιος επιβάλλει σε μία πλειοψηφία όπως είναι οι καπνιστές στην ελληνική κοινωνία να κόψει το κάπνισμα; Η δημοκρατία δεν βασίζεται στο ορθό ή στο λάθος αλλά στο κριτήριο της πλειοψηφίας. Αφήνω κατά μέρος τις συνέπειες σε καταστήματα, εμπόρους κλπ. Πρέπει απλά να είναι κανείς ανόητος για να πει στους ανθρώπους να πάνε στα μπουζούκια χωρίς να καπνίζουν.

Είναι μελαγχολική η ολοκληρωτική απαγόρευση του καπνίσματος με την επίκληση του δικαιώματος της μειοψηφίας των μη καπνιστών.

Οδηγεί στον ρατσισμό της μειονότητας, εν τέλει ο φασισμός δεν είναι καθεστώς είναι νοοτροπία…