Αίμα, δάκρυα, πόνος και εκλογές

Οι καθυστερήσεις  υλοποίησης του μνημονίου με την  Ε.Ε. και το ΔΝΤ, αλλά και η τριετής  λιτότητα πυροδοτεί σενάρια πρόωρων  εκλογών;

Η απάντηση είναι  “ναι” και μάλλον οι κινήσεις σε αριστερά και δεξιά αυτό δείχνουν.

Στο κόμμα του  Συνασπισμού δεν άντεξαν και  μια ολόκληρη τάση αναχώρησε, ενώ  στη Νέα Δημοκρατία η διαγραμμένη  κα Μπακογιάννη ετοιμάζεται να δώσει  την δική της έκφραση στα όσα  συμβαίνουν.

Στην άκρη, επίσης προετοιμάζονται και κάποιοι  επιχειρηματίες…

Όμως, τις πρόωρες  εκλογές τις επιθυμεί το κυβερνών κόμμα. Είναι σαφές ότι αν διεκδικήσει  την ψήφο στο τέλος της τριετούς λιτότητας τότε τα πράγματα θα είναι  πολύ δύσκολα.

Ορισμένοι, λοιπόν, εισηγούνται πως αν τεθεί τώρα το δίλημμα «Αίμα, δάκρυα, πόνος» οι εξελίξεις για την κυβέρνηση, ενδεχομένως, να είναι πιο θετικές.

Εξάλλου, η τωρινή εικόνα φαινομενικά ευνοεί την κυβέρνηση. Η Αριστερά είναι διχασμένη ενώ  ο χώρος της φιλελεύθερης παράταξης  βρίσκεται τριχοτομημένος.

Τα πράγματα είναι απλά για ορισμένους εντός  της κυβέρνησης. Αν δοθεί τώρα μια  νωπή εντολή ( λες και η άλλη είναι  μπαγιάτικη… ) υποθέτουν πως η  κατάσταση θα είναι πιο εύκολη, εν μέσω της άγριας λιτότητας.

Ουσιαστικά, οι εκλογές θα είναι ένα μέσο για  να αποφασιστούν αργότερα νέα μέτρα, όταν θα διαπιστωθεί ότι το Μνημόνιο δεν τραβάει το «κάρο» που λέγεται  Ελλάδα.

Από την άλλη πλευρά, οι παράπλευρες εξελίξεις  σε Siemens, Βατοπέδι, αλλά και η γενικότερη συζήτηση για την διαφθορά αποτελούν την καλύτερη ευκαιρία για να «ανανεωθεί» το σημερινό πολιτικό προσωπικό.

Με άλλα λόγια, οι εκλογές θα δώσουν την ευκαιρία – τουλάχιστον στα δυο κόμματα  εξουσίας – να πετάξουν από πάνω τους, τους βουλευτές- «βαρίδια».

Πολλοί δεν  μπορούν να πάνε να πιούν καφέ, ενώ  άλλοι νομίζεις ότι είναι μικροί «Βωβοί». Όλα τα παραπάνω, όμως, τα επεξεργάζονται σε γραφεία χωρίς καμία εικόνα του τι λέγεται έξω στην κοινωνία.

Το «αίμα, δάκρυα, πόνος» δεν πιάνει πλέον. Όλοι γνωρίζουν  ότι, ο σημερινός πρωθυπουργός φώναζε για χρεοκοπία επί μήνες και  σήμερα επαναλαμβάνει κάθε δυο ημέρες ότι δεν θα χρεοκοπήσουμε.

Όταν επικρατεί  τέτοιος παραλογισμός και η Ελλάδα είναι στο κρεβάτι του Προκρούστη, κανείς δεν μπορεί να ακούει για  νέες θυσίες. Ο κόσμος χρειάζεται ελπίδα και ένα χέρι να του κτυπήσει την  πλάτη. Μέχρι σήμερα, του τσακίζουν  την πλάτη αφαιρώντας του το χαμόγελο.

Η ελπίδα, όμως, δεν πρέπει να χαθεί τώρα στα δύσκολα. Γιατί τότε θα δικαιώσουμε τους ξένους που μιλούν καθημερινά για την  χρεοκοπία, ξεχνώντας την δική τους κατάσταση.