Μπορεί να πτωχεύσομεν ως "χώρα";

Θεωρώ απίθανο να "πτωχεύσουμε" -όπως και να γίνει ποτέ η Ελλάδα, "χώρα".
Βλέπω πάλι κόσμο  πανικόβλητο να τρέχει να σώσει τις  καταθέσεις του. Κόσμο που με ρωτάει πάλι αν θα πτωχεύσουμε -με την ίδια ή και μεγαλύτερη ένταση όπως και πριν να μπει η "Τρόικα" στη ζωή μας.

Δεν ξέρω από πού  βγαίνει αυτή η φήμη. Ξέρω όμως πως είναι ο ίδιος κόσμος που πριν δυο μήνες πίστευε πως "ο Χολαργός κόβει χρήμα". Είναι ο ίδιος κόσμος που πριν δυο χρόνια πίστευε αυτούς που λέγανε πως "το Κράτος εγγυάται τις συντάξεις" –και εγώ έγραφα "ποιος εγγυάται τον εγγυητή;" Είναι κόσμος που άγεται και φέρεται, κόσμος που πανικοβάλεται, τσακώνεται και αναζητά "υπέυθυνους" και εξιλαστήρια θύματα.

Ξέρω φυσικά πως είναι κρίσιμο το "τεστ" του Σεπτεμβρίου για να πάρουμε τη δεύτερη δόση του δανείου, ότι μας ζητάνε πολλά και πως δεν αποκλείεται να δούμε να μην πληρώνονται μισθοί και συντάξεις στην ώρα τους.
Αλλά όποιος έχει ζήσει και θυμάται τι συνέβαινε το 1989 και το 1990 σε αυτήν τη χώρα –όποιος δηλαδή είναι ηλικίας άνω των 35 σήμερα- καταλαβαίνει πως και έτσι ακόμα, δεν ήρθε το τέλος του κόσμου... Για όσους ξεχνούν, το 1990 η ημερομηνία πληρωμής της σύνταξης πχ του ΝΑΤ, ήταν "πρώτο θέμα" στις ειδήσεις. Τίποτα δεν ήταν δεδομένο. Το δημόσιο χρέος έπνιγε τη χώρα. Και πάλι είχαμε απεργίες και λουκέτα, αλλά επιβιώσαμε –και τα ξεχάσαμε όλα...
Δεν χρειάζεται λοιπόν να δραματικοποιούμε τα πράγματα. Μόνο μυαλό και εγρήγορση...

Κάθομαι και σκέφτομαι  λοιπόν: αποκλείεται να μας αφήσουν  να πτωχεύσουμε. Δεν θα το επιτρέψει η Ευρωπαϊκή Ένωση –όσο τουλάχιστον υπάρχει Ευρωπαϊκή Ένωση.
Αν ήταν να πτωχεύσουμε, το λογικό θα ήταν να έχει ήδη συμβεί. Αν ήταν το "σχέδιο"  να φτάσουμε σε στάση πληρωμών ή αναδιάρθρωση του χρέους (δεν εννοώ "επιμήκυνση"), αυτό θα είχε ήδη γίνει, πριν μας βοηθήσουν οι ξένοι.

Τι ήταν "λογικό" να έχει συμβεί: μέχρι τον περασμένο Απρίλιο, η Ελλάδα θα δήλωνε πως σταματά να πληρώνει και θα προχωρούσε σε επαναδιαπραγμάτευση χρέους με τους πιστωτές της. Τότε όλες οι χώρες και οι ξένες Τράπεζες θα έχαναν πχ το 20%-40% των κεφαλαίων που έχουν επενδύσει σε ελληνικά κρατικά ομόλογα. Η Εθνική Τράπεζα -με τη σημερινή της κεφαλαιοποίηση- θα έχανε για τον ίδιο λόγο δισεκατομμύρια και θα "γύριζε" σε αρνητικές τιμές!...
Η χώρα θα βάραγε "κανόνι" και, ως αποτέλεσμα, η οικονομία της θα νέκρωνε. Θα είχαμε ανέβει ήδη "στα κλαριά" ενώ στις ζαρντινιέρες στα πεζοδρόμια θα φυτεύαμε ...μαρούλια και ντομάτες για να τρώμε και να ζούμε.

Τότε θα έμπαιναν γερμανικές τράπεζες και θα αγόραζαν "για 1 ευρώ" τις ελληνικές,ενώ  γαλλικές κλπ εταιρίες θα εξαγόραζαν "για ένα κομμάτι ψωμί" τις βιομηχανίες, τον ορυκτό μας πλούτο, τα νησιά μας. Έτσι θα "ισοφάριζαν" τη χασούρα τους και θα συνέβαλαν στην "ανασυγκρότηση" μιας διαλυμένης "χώρας".

Τι θεωρώ παράλογο: αφού πρώτα τους είπαμε στα μούτρα "σας κοροϊδέψαμε", αφού μετά συμπαρασύραμε σε μια κρίση χρέους ολόκληρη την Ευρωζώνη, αφού προκαλέσαμε πολιτική κρίση και ζημία στη κυβέρνηση Μέρκελ (και όχι μόνο), αφού οι ξένοι μας δώσανε τα λεφτά που έχουμε ανάγκη, στο τέλος να γυρίσουμε να τους πούμε και από πάνω "τώρα κάνουμε επανδιαπραγμάτευση του χρέους μας" και να γράψουν ζημιές δισεκατομμυρίων οι γερμανικές και γαλλικές τράπεζες και τα ασφαλιστικά ταμεία τους, που "φορτώθηκαν" όλους αυτούς τους μήνες και άλλα ελληνικά ομόλογα! Δεν θα τους έδινα άδικο τότε να το θεωρήσουν "casus belli" και να εισβάλουν με τανκς στην Ελλάδα!...
Υπερβολή; Ίσως, αλλά όχι μεγαλύτερη από το σενάριο  να κηρύξουμε πτώχευση.

Πιθανότερο θεωρώ  λοιπόν "να κάτσουμε στα αυγά μας" και να κάνουμε ό,τι μας λένε οι ξένοι για να πάρουμε τα υπόλοιπα λεφτά. Και το θεωρώ καλύτερο από το "να κάνουμε του κεφαλιού μας" αφού, όπως αποδεικνύεται μέρα με την ημέρα, "δεν αλλάζουμε και για αυτό βουλιάζουμε".
Μόνο αν, νωρίτερα, αποδειχτούμε ικανοί να διαλύσουμε την Ευρωζώνη ή –γιατί όχι;-  και το ΔΝΤ, προβλέπω ότι μπορεί να μας εγκαταλείψουν στη μοίρα μας.

Αλλά τότε δεν θα μας σώζει ούτε η ΕΕ –εφόσον υφίσταται- ούτε η Ελβετία, ούτε η Κύπρος, ούτε το δολάριο. Γιατί, με την Ευρώπη και τον δυτικό κόσμο σε κατάρρευση, η Ιστορία διδάσκει πως πλακώνει η διεθνής Μαφία, ενώ γεννιέται ο Πόλεμος! Αλλά τότε κανείς δεν θα νοιάζεται για τα "ευρώπουλα" που χάνει –όταν οικογένειες και λαοί θα μετράνε "άλλου είδους" απώλειες ...