Η «αγράμματη», «τραμπουκική» και κατώτερη των περιστάσεων Αριστερά
Η «αγράμματη», «τραμπουκική» και κατώτερη των περιστάσεων Αριστερά
Τελικά ισχύει απόλυτα αυτό που λέει ο λαός. Πως δηλαδή «τον κακό τον αντιμετωπίζεις, με τον βλάκα όμως δεν μπορείς να κάνεις τίποτα».
Θύμα, λοιπόν, μερικών εκατοντάδων ανεγκέφαλων οπαδών του ΚΚΕ - κατά δήλωση τους …προοδευτικών - πέφτει ο καθημαγμένος ελληνικός τουρισμός.
Ένας κλάδος κρίσιμος για την επαύριο των μέτρων, για το στοίχημα του να ξεφύγει η χώρα από την ύφεση και συνολικά για την εικόνα της Ελλάδας στο εξωτερικό.
Κάπως έτσι, αν είναι πρόοδος για ένα μοντέρνο Κράτος, πολίτες άλλων κρατών που ήλθαν να ξενοιάσουν στην πατρίδα μας, να προπηλακίζονται στα λιμάνια, να εγκλωβίζονται στα ξενοδοχεία, να αναβάλλουν τις διακοπές τους λόγω του λουκέτου στα αεροδρόμια ή να αναγκάζονται να ζουν τη συνδικαλιστική τρομοκρατία στην Ακρόπολη σαν να φταίνε αυτοί για την κρίση μας, τότε εγώ δηλώνω 100% συντηρητικός.
UPD:
Τελικά ισχύει απόλυτα αυτό που λέει ο λαός. Πως δηλαδή «τον κακό τον αντιμετωπίζεις, με τον βλάκα όμως δεν μπορείς να κάνεις τίποτα».
Θύμα, λοιπόν, μερικών εκατοντάδων ανεγκέφαλων οπαδών του ΚΚΕ - κατά δήλωση τους …προοδευτικών - πέφτει ο καθημαγμένος ελληνικός τουρισμός.
Ένας κλάδος κρίσιμος για την επαύριο των μέτρων, για το στοίχημα του να ξεφύγει η χώρα από την ύφεση και συνολικά για την εικόνα της Ελλάδας στο εξωτερικό.
Κάπως έτσι, αν είναι πρόοδος για ένα μοντέρνο Κράτος, πολίτες άλλων κρατών που ήλθαν να ξενοιάσουν στην πατρίδα μας, να προπηλακίζονται στα λιμάνια, να εγκλωβίζονται στα ξενοδοχεία, να αναβάλλουν τις διακοπές τους λόγω του λουκέτου στα αεροδρόμια ή να αναγκάζονται να ζουν τη συνδικαλιστική τρομοκρατία στην Ακρόπολη σαν να φταίνε αυτοί για την κρίση μας, τότε εγώ δηλώνω 100% συντηρητικός.
Δηλώνω αναχρονιστής, αφού τέτοια πρόοδο δεν την θέλω!
Ο πατέρας μου, αγωνιστής της Εθνικής Αντίστασης και του 114 (που αδίκως, πιστεύω, κατηγόρησε ο εξαιρετικός συνάδελφος Σωτήρης Χιωτάκης στο άρθρο του τη Δευτέρα) κι όχι βολεμένος δημόσιος υπάλληλος, από αυτούς που ζητάγανε μίζες σε κάθε ιδιωτική δραστηριότητα όπως κάνουν, δυστυχώς και κάποια μέλη του ΠΑΜΕ, μου είχε μάθει πως η Αριστερά είναι το υγιές κοινωνικό κομμάτι που οδηγεί σε ρήξεις, μέσα όμως από ποιοτικούς συντελεστές και δρόμους.
Που υπερασπίζεται τον εργαζόμενο, που με νηφαλιότητα αλλά και αγωνιστικότητα προωθεί τα δίκια των αδυνάμων.
Αυτά όμως ίσχυαν μέχρι πρόσφατα.
Κι αυτό διότι στη γενικότερη αδυναμία του ελληνικού πολιτικού συστήματος έρχεται να προστεθεί και η παράλληλη ένδεια από τη μεριά της εγχώριας Αριστεράς.
Κατώτεροι των περιστάσεων ηγέτες σε ΚΚΕ, ΣΥΡΙΖΑ, κοινωνικά απαίδευτοι συνδικαλιστές που μιλούν με όρους της δεκαετίας του ’70 ή, χειρότερα, του εμφυλίου, αγράμματοι ινστρούχτορες που θέλουν να αναλάβουν και ρόλο καθοδηγητή, καταδικάζουν έναν κοινωνικό αγώνα να γίνεται συνώνυμος της πεζοδρομιακής αλητείας!
Δίνουν στις όποιες δίκαιες διεκδικήσεις (αν και δεν είναι όλες και τόσο δίκαιες αλλά αυτό είναι ένα άλλο θέμα) μια υπόσταση καφενειακή και χαβαλεδιάρικη.
Κανείς από εμάς δεν αρνήθηκε το δικαίωμα στην απεργία, στη διαμαρτυρία ή στις πορείες. Αυτά είναι δουλειά του Κ. Μίχαλου, του ΣΕΒ κι άλλων φορέων της αγοράς.
Ως εργαζόμενοι όμως απαιτούμε σεβασμό στις πλουτοπαραγωγικές πηγές που θα βοηθήσουν στην ανάταξη της οικονομίας μας.
Έναν σεβασμό που εκτός από το ΠΑΜΕ έχει χάσει ο πρόεδρος του ΣΥΝ κ. Αλέξης Τσίπρας.
Παρακολούθησα τον συγκεκριμένο πολιτικό, ο οποίος έχει σχεδόν τη δική μου ηλικία, να μιλά εντελώς αδιάβαστος την προηγούμενη Δευτέρα το πρωί στην εκπομπή του MEGA για την ανάγκη φορολόγησης των εφοπλιστών και της βιομηχανίας, χωρίς καν να γνωρίζει πως ήδη έχουν υπάρξει έκτακτοι φόροι προς αυτήν την κατεύθυνση.
Παράλληλα αγνοούσε πως οι εφοπλιστές ανά πάσα στιγμή, κι όπως συμβαίνει σε όλον τον πλανήτη, εάν φορολογηθούν σκληρά, έχουν τη δυνατότητα προσφυγής σε φορολογικούς παραδείσους και σημαίες ευκαιρίες, χωρίς να απαιτείται ούτε ένα ευρώ ως φόρος στις πατρίδες τους.
Τι πρότεινε ο πάνσοφος πολιτικός; Μασώντας την ίδια καραμέλα επαναλάμβανε πως υπάρχουν «58 διαφορετικές φοροελαφρύνσεις για το εφοπλιστικό κεφάλαιο» και πως «από εκεί θα μπορούσαν να έλθουν τα χρήματα, αν αυτές οι ελαφρύνσεις κόβνταν».
Όταν βέβαια οι δημοσιογράφοι του επεσήμαιναν πως τότε θα φύγουν οι ναυτιλιακές από την Ελλάδα, γυρνούσε το θέμα στην αοριστολογία.
Όχι. Δεν κατηγορώ τον κ. Τσίπρα για λαϊκισμό. Αυτό το σκήπτρο το επιφυλάσσω για τον «ατακαδόρο» αλλά διαρκώς αποτυχόντα σε όλες του τις κορυφαίες πολιτικές επιλογές κ. Αλαβάνο που τώρα ζητά και τα ρέστα, κλαψουρίζοντας ακόμα και για τον (πρώην όπως εξελίσσεται) πολιτικό του φορέα.
Κατηγορώ τον κ. Τσίπρα για κάτι χειρότερο. Για αμάθεια. Για οικονομική αγραμματοσύνη, που καταλήγει να είναι επικίνδυνη!
Δυστυχώς με τόσο λειψές πολιτικές ηγεσίες που είτε πριμοδοτούν την κοινωνική αλητεία και βία, τον συνδικαλιστικό τσαμπουκά, είτε δεν ξέρουν που τους πάνε τα τέσσερα, ο λαός θα αναγκάζεται να ψηφίζει τα ίδια και τα ίδια κόμματα εξουσίας.
Τους ίδιους (διε) φθαρμένους μηχανισμούς.
Κι αν αυτή δεν είναι η μεγάλη αυθύνη και ήττα της Αριστεράς, τότε πια άλλη είναι;
UPD:
Ακολουθήστε το protothema.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο Protothema.gr
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο Protothema.gr
ΡΟΗ ΕΙΔΗΣΕΩΝ
Ειδήσεις
Δημοφιλή
Σχολιασμένα
