Δ. Μαρκόπουλος: Ούτε Κατάρ ούτε και Coca-Cola

Οσο στην Ελλάδα εξακολουθούμε να μένουμε αποσβολωμένοι από το σόου DSK και τη «χολιγουντιανή υπερπαραγωγή» που διαθέτει σεξ, αίμα και δικαστική ή πολιτική  πλεκτάνη ή όσο ασχολούμαστε με τον εκδημοκρατισμό των σωμάτων ασφαλείας που επαγγέλλεται ο κ. Χρήστος Παπουτσής (λες κι αυτό μας μάρανε με την Αθήνα να καίγεται), στα ψιλά πέρασε μια εξόχως σημαντική είδηση: οι δηλώσεις του αφεντικού της Coca-Cola 3E κ. Γιώργου Δαυίδ κατά των μέτρων -ή μη μέτρων- του οικονομικού επιτελείου.

Τι είπε δηλαδή το big boss της μοναδικής ίσως ελληνικής πολυεθνικής εταιρείας τέτοιων διαστάσεων; Μα το αυτονόητο! Πως με νέους φόρους, ανάπτυξη δεν έρχεται, ενώ ανακοίνωσε και την τόνωση των επενδύσεών του στη Βουλγαρία, τη στιγμή που στην Ελλάδα κάνει απολύσεις.

Πολλά μπορεί να πει κανείς ωστόσο για τις απολύσεις που ακόμα και προ κρίσης ο κ. Δαυίδ πραγματοποίησε, και μάλιστα όταν ο Ελληνοκύπριος μάνατζερ επένδυε ταυτόχρονα στην Τουρκία. Παρ’ όλα αυτά η τραγική αδιαφορία του οικονομικού επιτελείου για την ανάληψη νέων διαρθρωτικών μέτρων, η αντιαναπτυξιακή λογική και η υπερφορολόγηση απογυμνώνουν οποιονδήποτε θέλει να ασκήσει κριτική στον επιχειρηματία.

Μεγαλόστομα, όλα τα κυβερνητικά στελέχη μιλάνε για το περίφημο «στοίχημα της ανάπτυξης», για την ανάγκη προσέλκυσης επενδύσεων. Γιατί λοιπόν κυνηγάμε αμφιβόλου αποτελέσματος επενδύσεις στο Κατάρ, με τα γνωστά αποτελέσματα σε Αστακό και Ελληνικό και την ίδια στιγμή διώχνουμε τις καλές επιχειρήσεις που εδρεύουν στην Ελλάδα; Για ποιον λόγο μιλάμε για fast track όταν οι επιχειρήσεις που ήδη βρίσκονται στην Ελλάδα, ασφυκτιώντας από την υπερφορολόγηση, αποχωρούν;

Κανένας δεν μπορεί να απαντήσει σε αυτά τα ερωτήματα. Και είναι τουλάχιστον οξύμωρο να βγαίνει ο υπουργός Επικρατείας κ. Χάρης Παμπούκης ανά τον κόσμο και να ζητά επενδύσεις, την ίδια στιγμή που ο κ. Γιώργος Παπακωνσταντίνου τον «αδειάζει» σε κάθε βήμα που κάνει.

Είναι, για παράδειγμα, δυνατόν η μεγαλύτερη ελληνική πολυεθνική, που απασχολεί χιλιάδες εργαζομένους, να στέλνει σήμα από πέρυσι πως δεν μπορεί άλλο να ανεχθεί την υπερφορολόγηση των κερδών της και να λέει πως θα αναγκαστεί να αλλάξει έδρα φεύγοντας από την Ελλάδα και ο κ. Παπακωνσταντίνου, αντί να προσπαθεί να έλθει σε διάλογο μαζί της, να προετοιμάζει αυξήσεις φόρων εις βάρος της ίδιας και, βεβαίως, και των άλλων επιχειρήσεων;
 

Τόσο αδιάφορος είναι για τις θέσεις εργασίας, τόσο πρόχειρος;