Κάθε πότε δεν πειράζει να λέμε ψέματα στον λαό;

Κάθε πότε είναι καλό να λέμε ψέματα στον λαό; Τώρα, που διά... βίντεο Λαζόπουλου αποδείχτηκε πέραν πάσης αμφιβολίας ότι η κυβέρνηση δεν έλεγε την αλήθεια για ένα τετράμηνο, τουλάχιστον όσον αφορά στο ΔΝΤ και στο Μνημόνιο, ξεσηκώθηκαν και οι πράσινες πέτρες για την παραπλάνηση της κοινής γνώμης. Ορθώς; Ορθότατα. Αλλά τότε γιατί κακίζουν τον Αλογοσκούφη, που έκανε την απογραφή αποκαλύπτοντας στην Ε.Ε. τα...περασμένα μας ψέματα, και επικρίνουν τον Παπακωνσταντίνου επειδή είπε εξαρχής στους Ευρωπαίους για το διψήφιο έλλειμμά μας; Θα έχετε ακούσει ασφαλώς τις θεωρίες ότι...κακώς κάναμε και το μαρτυρήσαμε, οι οποίες υπονοούν ότι, αν ΠΑΣΟΚ και Ν.Δ. δεν έβγαζαν από εκδικητικότητα και μικροπολιτική τα άπλυτα του ενός και του άλλου στην Κομισιόν, οι κουτοφραγκογερμανοί δεν θα είχαν καταλάβει ακόμη τίποτα! Ελληνικοί εξυπνακισμοί -λογική συνέχεια του «και τι έγινε, αδελφέ;»- με τους οποίους επί 35 χρόνια κοροϊδεύαμε την τότε ΕΟΚ και τα δάνεια για εκσυγχρονισμό της χώρας, της βιομηχανίας και της γεωργίας γίνονταν πολυκατοικίες, μεζονέτες και Μερσεντές!

Αρα; Θα πρέπει δηλαδή να λέμε πάντα την αλήθεια εντός της χώρας ΣΤΟ ΜΕΤΑΞΥ ΜΑΣ και μόνο ΨΕΜΑΤΑ στο εξωτερικό; Κι αφού θα το ξέρουμε μεταξύ μας, ποιος θα εμποδίσει να βγει το ψέμα παραέξω; Η Frontex ή η Συνθήκη Σένγκεν, που θα μας επιβάλει ξανά διαβατήρια; Μήπως επειδή το ψέμα έχει κοντά ποδάρια, θα καταλάβουν στα σύνορα ότι είναι λαθροπακιστανός και θα το συλλάβουν... το νόημα!

Η σχετικότητα αλήθειας και ψέματος, κατά περίπτωση και κατά συνθήκη, δεν απαλλάσσει από τις ευθύνες της ούτε την κυβέρνηση Καραμανλή, που έθαβε τα ελλείμματα σαν τα κόκαλα που θάβουν τα σκυλάκια στο χώμα, ούτε τη σημερινή που έκανε κάποιους εν κρυπτώ χειρισμούς, απ’ ό,τι αποδείχτηκε, και συνελήφθη δημοσίως ψευδόμενη. Οχι μία, ούτε δύο, ούτε τρεις, αλλά δεκατρείς φορές, όπως είδαμε και σε κάτι ωραία βίντεο στην «Ανατροπή», με αλλεπάλληλες δηλώσεις πρωθυπουργού και Παπακωνσταντίνου που αποδείχτηκαν παραπλανητικές. Τώρα τους κατηγορούν ότι επέτρεψαν στους διεθνείς κερδοσκόπους να βγάλουν πακτωλό χρημάτων επειδή «ήξεραν». Ναι, αλλά κι αν έλεγαν την αληθινή αλήθεια μονομιάς και δημοσίως, θα χάναμε όλοι μας τα πάντα. Αν όντως έκαναν «τεχνικό ερώτημα» για το «πώς πάνε, ρε παιδιά, στη δραχμή;», το δημοσιοποιείς ή... καλύτερα αυτοκτονείς; Αρα; Αλήθεια ή ψέματα; Κατά την επικρατούσα γνώμη, τα πάντα κρίνονται εκ του αποτελέσματος! Αν κάποια ψέματα ειπώθηκαν για να σωθεί στο τέλος η «παρτίδα», και όντως ΣΩΘΗΚΕ, τότε δικαιώνονται σαν τον σκοπό που αγιάζει τα μέσα. Αν λες ψέματα και συγχρόνως αποτυγχάνεις, σε κρεμάνε δύο φορές δημόσια. Εκτός κι αν λες ψέματα μόνο για ίδιον όφελος, οπότε, ΟΚ, αν είσαι πολιτικός, εμπίπτεις στην παραγραφή και «καθαρίζεις»!

Το πρόβλημα δεν είναι αποκλειστικά ελληνικό, παρότι υφίσταται από την Αρχαιότητα. Υποψιάζομαι ότι ακόμη και στις Θερμοπύλες ο Λεωνίδας δεν θα τα ’πε ΟΛΑ στους 300 για το πόσους πραγματικά είχαν απέναντι. («Σιγά, μωρέ, κάτι λουλού Πέρσες είναι, τι να μας πουν τα φρου-φρου κι αρώματα, αδέλφια Σπαρτιάτες!») Με «τα ψέματα» και με μπλόφες έχουν κερδηθεί πολύ μεγάλες μάχες. Ακόμη και τώρα, εμείς έχουμε και απαίτηση από την Ανγκελα να παραμυθιάζει συνέχεια αυτούς τους στριμμένους ψηφοφόρους της Βάδης - Βυρτεμβέργης προκειμένου να μας δίνει κι άλλα δάνεια. Βλέπουμε πώς χειρίζεται ο Ομπάμα την επαγγελματική δολοφονία, εκτέλεση, ή όπως αλλιώς το λέει ο καθένας, του Οσάμα Μπιν Λάντεν; Αν πει «τον φάγαμε τον mother fucker σαν το σκυλί», θα ξεσηκωθούν μέχρι και οι βουδιστές μοναχοί. Αντ’ αυτού, το πάνε λάου-λάου ότι έπεσε σε κάποια «ανταλλαγή πυρών» (πώς λέμε «ανταλλαγή ομολόγων») και ότι του έκαναν μια άψογη θρησκευτική τελετή και ότι έκλαιγαν με αναφιλητά καθώς τον αποχαιρετούσαν όλοι οι αξιωματικοί των NAVY SEALs, των κομάντος που τον έφαγαν... Εντάξει, και οι άλλοι από την πλευρά τους, όταν έριξαν τους Δίδυμους Πύργους, διέδιδαν ότι το έκανε η Μοσάντ, και γι’ αυτό όλοι οι εβραϊκής καταγωγής υπάλληλοι είχαν πάρει οδηγίες να καθυστερήσουν λίγο παραπάνω στα «Starbucks» για καφέ, ώστε να προλάβουν την καταστροφή.

Δεν καίγομαι, λοιπόν, να ακούω για αλήθειες και ψέματα. Δουλειά της κυβέρνησης είναι να κάνει ό,τι μπορεί και να πει ό,τι χρειαστεί για να λύσει τα προβλήματα της χώρας. Με όποιον τρόπο χρειαστεί και θα κριθεί! Δουλειά των ΜΜΕ, εντύπων, ηλεκτρονικών και τύπου «Αλ Τσαντίρι», είναι να αποκαλύπτουν ό,τι γίνεται εν κρυπτώ... Ολοι κάνουν τη δουλειά τους. Το ζήτημα είναι αν θα γίνει στο τέλος. Η μεγάλη δουλειά! Ξέρετε ποια... Το πώς θα τη γλιτώσουμε. Αλλά σσσστ... δεν το λέμε πουθενά! Μέσα αλήθειες, όποτε μας βολεύει, και έξω πάντα ψέματα. Ψέματα;