Αλλάζει ο «χάρτης» του ΝΒΑ

Με το Μαϊάμι να προηγείται των Σέλτικς με 2-0 και τους Μάβερικς του Νοβίτσκι και του «δικού μας», Πέτζα Στογιάκοβιτς, να απέχουν μόλις μία νίκη από το «sweep» επί των πρωταθλητών Λέικερς, όλα δείχνουν ότι ο «χάρτης» του ΝΒΑ θα έχει αλλάξει δραματικά μετά την ολοκλήρωση των φετινών πλέι οφ. Ήδη, άλλωστε, το πρώτο ηχηρό «μήνυμα» είχαν φροντίσει να το στείλουν από τον α' γύρο οι Μέμφις Γκρίζλις, που ήρθαν σχεδόν από το... πουθενά και κατάφεραν να πετάξουν έξω από τη συνέχεια την ομάδα με το δεύτερο καλύτερο ρεκόρ στην κανονική περίοδο: τους Σαν Αντόνιο Σπερς.

Αντίθετα, μια παλιά... αγαπημένη δύναμη από τα παλιά έρχεται και πάλι στο προσκήνιο. Πρόκειται για τους Σικάγο Μπουλς του MVP της κανονικής περιόδου, Ντέρικ Ρόουζ και του προπονητή της χρονιάς, Τομ Τίμποντο, που όχι μόνο κατέκτησαν την πρώτη θέση της κανονικής περιόδου και το απόλυτο πλεονέκτημα έδρας στα πλέι οφ, αλλά και βρίσκονται ήδη μπροστά στο σκορ με 2-1 νίκες κόντρα στους Ατλάντα Χοκς, στα ημιτελικά της Ανατολής.

Με τους Σπερς λοιπόν να βρίσκονται ήδη στο «καναβάτσο» και τους Λέικερς να ετοιμάζονται να τους ακολουθήσουν, παρέα με τους Σέλτικς, όλα δείχνουν ότι βιώνουμε ένα «τέλος εποχής» για τις παραδοσιακές δυνάμεις του κορυφαίου πρωταθλήματος μπάσκετ στον κόσμο. Υπό άλλες συνθήκες, σε άλλες εποχές, το ζευγάρι π.χ. της Οκλαχόμα με το Μέμφις δεν θα ανταγωνιζόταν για μια θέση στον τελικό της Δύσης, αλλά για την αποφυγή του χειρότερου ρεκόρ! Οι Ατλάντα Χοκς, με καλύτερους παίκτες τους «μετρίως μέτριους» Τζο Τζόνσον και Τζο Σμιθ, δεν θα περνούσαν ούτε απ' έξω από τα πλέι οφ!

Κι όμως... Από τη μία η ανάδειξη νέων σταρ, όπως οι Ρόουζ, Ντουράντ, Ουέστμπρουκ και οι κάπως... παλιότεροι Ουέιντ, Τζέιμς και Μπος, από την άλλη όχι το «κύκνειο άσμα», αλλά, αναμφισβήτητα, ένας από τους τελευταίους «χορούς» παικτών όπως οι Πιρς, Άλεν, Γκαρνέτ, Μπράιαντ, Ντάνκαν και Τζινόμπιλι, δείχνουν να είναι στοιχεία ικανά να αλλάξουν το ρου της ιστορίας. Κάπως έτσι, ομάδες που επενδύουν σε ένα συνδυασμό που αποτελείται από έναν-δύο σταρ και παίκτες-ρολίστες (όπως π.χ. οι Χιτ, οι Μπουλς και οι Μάβερικς), αυξάνουν τις πιθανότητές τους για επιτυχία, σε σχέση με ομάδες όπως οι Λέικερς, οι Σέλτικς και οι Σπερς, με την πληθώρα σταρ στο ρόστερ τους, που δεν μπορούν ωστόσο χωρίς βοήθεια να τραβήξουν μόνοι τους το «κουπί».

Δείτε π.χ. την ομάδα του Φιλ Τζάκσον στα πλέι οφ: Κόμπε και Γκασόλ βρίσκονται πολύ πιο κάτω από τα συνήθη στάνταρ απόδοσής τους και οι εφεδρικοί τύπου Όντομ, Αρτέστ, Φίσερ και Μπράουν ελάχιστα μπορούν να προσφέρουν, εν αντιθέσει με άλλες χρονιές. Κάτι ανάλογο συμβαίνει και στους Σέλτικς, που «ανακάτεψαν» την... τράπουλα στα μισά της σεζόν, με αποτέλεσμα, κατά τα φαινόμενα, να χαλάσουν την περίφημη «χημεία» της ομάδας. Όσο για τους Σπερς, ε, πόσο ακόμα να αντέξουν αυτά τα γέρικα πόδια να πατάνε γερά στο παρκέ; Η συντήρηση των 10-15 αγώνων στο τέλος της κανονικής περιόδου, που επιχείρησε ο Πόποβιτς, φάνηκε ότι δεν ήταν αρκετή... Στον αντίποδα βέβαια, οι Μάβερικς των επίσης βετεράνων Νοβίτσκι, Στογιάκοβις και Κιντ... βαστάνε ακόμα, γνωρίζοντας ότι είναι η τελευταία τους ίσως ευκαιρία για κάτι καλό στα πλέι οφ.

Οι μόνοι που δείχνουν να μην «κολλάνε» πουθενά σε αυτό το σκηνικό είναι οι Γκρίζλις. Μια ομάδα από ρολίστες και μετρίων δυνατοτήτων παίκτες βρήκε το «momentum» και, έχοντας στείλει τα πρώτα μηνύματα από πέρυσι, κάνει φέτος την υπέρβασή της. Ηγέτες της σε αυτήν την προσπάθεια είναι ο αδερφός του Πάου, Μαρκ Γκασόλ, και ο υποτιμημένος βετεράνος πάουερ φόργουορντ Ζακ Ράντολφ, που μοιάζει ασταμάτητος μέχρι στιγμής, κάνοντας τα παιχνίδια της ζωής του στα πλέι οφ. Προφανώς, ο Έλβις Πρίσλεϊ δεν είναι ο μόνος... ροκ σταρ που έχει να επιδείξει το Μέμφις...