Δ. Παφίλας: Ποιος είναι ο έμπορος του φόβου;

Χρειάζεται μεγάλη προσπάθεια πλέον για να παρακολουθήσεις την λογική των ανακοινώσεων του πρωθυπουργού.

Την περασμένη  Παρασκευή, μίλησε για “εμπόριο φόβου”, για όλους όσοι “σεναριολογούν και  κινδυνολογούν” και ότι, όπως “πριν  από έναν χρόνο έσωσε την χώρα από την χρεοκοπία, και τώρα με τα μέτρα που θα πάρουμε  θα βγάλουμε την χώρα από την κρίση”.

Μάλιστα, πήγε ένα  βήμα παραπάνω: ότι τα media και οι πολιτικοί έχουν τον ρόλο της Κασσάνδρας, αλλά η κυβέρνηση έχει την δουλειά της και δεν έχει την πολυτέλεια να ασχολείται! !!  

Με λίγα λόγια, “όσα λόγια κι αν μου λέτε, εμείς  θα προχωρήσουμε”, άσχετα αν ο γκρεμός  είναι μπροστά. Δημοκρατική, η άποψη  του.    

Δεν έχουμε κουραστεί, όμως, να επαναλαμβάνουμε τα ίδια κάθε εβδομάδα: η πόρτα του τρελοκομείου άνοιξε όταν ο ίδιος ο πρωθυπουργός και μερικοί υπουργοί μιλούσαν καθημερινά για χρεοκοπία. Το spread ανέβαινε αλλά ο ίδιος και οι συνεργάτες του έλεγαν “Ακόμη μ αυτά ασχολείστε;” Όταν έφθασε στις 1000 μονάδες, “η χώρα σώθηκε από την χρεοκοπία μέσω του μηχανισμού”, όπως υποστηρίζει ο πρωθυπουργός.  

Ουδέν αναληθέστερο! Η χώρα διέθετε ακόμη ανάπτυξη του ΑΕΠ κι αν μια σοβαρή κυβέρνηση δεν έριχνε με τις δηλώσεις της νερό στο μύλο των κερδοσκόπων δεν θα φθάναμε σε αδυναμία δανεισμού, έτσι οι συντάξεις και οι μισθοί θα πληρώνονταν κανονικά.

Εξάλλου, η ιστορία  θα γράψει πως ο μεγαλύτερος συνεργάτης της Goldman Sachs – για να πέσει πέρυσι το ευρώ στα 1,20 δολάρια – ήταν η Ελλάδα! Ο αμερικανικός οίκος έπαιζε το ευρώ προς τα κάτω και πωλούσε καθημερινά μόλις 10-20 εκατ. ευρώ ελληνικά ομόλογα για να ανεβάσει το spread, έτσι ώστε να πέφτει το κοινό νόμισμα.

Ποιός ήταν λοιπόν ο έμπορος του φόβου; Η σημερινή κυβέρνηση οδήγησε με τόνο φόβο της χρεοκοπίας τον ελληνικό λαό στο “μαχαίρι” . Μάλιστα, το πρώτο διάστημα, υπήρξαν αφελείς οι οποίοι τα είχαν πιστέψει όλα. Είχαν πιστέψει ότι είχαν την ίδια ευθύνη με τους πολιτικούς επειδή τα προηγούμενα χρόνια κατανάλωναν, ότι έπρεπε να μειώσουν τις απαιτήσεις τους και εν τέλει να δεχθούν ένα “κούρεμα” στο μισθό τους.  

Με διάφορα  επικοινωνιακά τρυκ, οι μισοί Έλληνες άρχισαν να επιτίθενται εναντίον των άλλων μισών για τα προνόμια, μισθούς κλπ . Διαίρει και βασίλευε ή καλύτερα ας εφαρμόσουμε πιστά τον Μακιαβέλι!

Σοβαροί, όμως, παρατηρητές  υποστηρίζουν ότι η Ελλάδα δεν  θα πήγαινε εύκολα στον μηχανισμό. Μπορεί να συρόταν, όπως σύρθηκε η Ιρλανδία, αλλά η τελευταία δεν πήγε απο μόνη της, λ.χ. σε ζωντανή σύνδεση από το Καστελόριζο. `   

Μα, ας πάμε τώρα στο Μνημόνιο. Επί έναν χρόνο και πλέον εφαρμόζεται μια φορολογική πολιτική ( αύξηση ΦΠΑ, νέοι φόροι ) η οποία βυθίζει τις επιχειρήσεις δίνοντας το δικαίωμα και σε κακούς επιχειρηματίες να κλείνουν τις εταιρείες τους οδηγώντας εκατοντάδες στην ανεργία, ενω οι ίδιοι απολαμβάνουν όσα δεν απέδιδαν σε φόρους. Οι πάντες καθημερινά θυμίζουν στην κυβέρνηση να αλλάξει την φορολογική πολιτική, αλλά μάλλον δεν έχει την πολυτέλεια να ασχοληθεί.

Αν μάλιστα συνυπολογίσει κανείς ότι 14 υπάλληλοι του ΔΝΤ αποφασίζουν για λογαριασμό μιας κυβέρνησης δεν θα πρέπει να ασκείται κριτική ; Όταν από πέρυσι – και εμείς όπως  τόσοι άλλοι-  υποστηρίζαμε ότι το μνημόνιο δεν βγαίνει, είμαστε οι “κακοί”, οι “Κασσάνδρες”, οι “εργολάβοι του φόβου”.  

Ας πάμε, τέλος, και στο πρόσφατο παρελθόν. Ήλθαν οι υπάλληλοι του ΔΝΤ και απαίτησαν απολύσεις και ιδιωτικοποιήσεις. Ακόμη και μεγαλύτερη φορολόγηση των πλουσίων. “ Είναι το πολιτικό μου τέλος”, είπε ο υπουργός Οικονομικών.  Και ακολούθησε  η συνέντευξη της Τροϊκας για τα 50 δισ. ευρώ ιδιωτικοποιήσεις. Εκείνες τις ημέρες ήταν η “κακή” Τροϊκα η οποία δεν σεβάστηκε την εκλεγμένη κυβέρνηση – τρομάρα μας.  

Μετά από μια εβδομάδα, όλοι συζητούσαν για 50 δισ. αποκρατικοποιήσεις!  

Τώρα που η  κυβέρνηση  πρέπει να λάβει την  δόση  του δανείου, και να λάβει  νέα μέτρα, ύψους 26 δισ. ευρώ. ο πρωθυπουργός είπε σε όλους “ Μπορείτε να μιλάτε, αλλά δεν σας υπολογίζουμε”, διότι, φυσικά όπως πρόσθεσε η δυνατότητα έκφρασης είναι ελεύθερη.  

Αυτός ο παραγκωνισμός  της γνώμης της κοινωνίας πιθανότατα είναι και η πιο επικίνδυνη νοοτροπία που περνά σήμερα η  κυβέρνηση στην κοινωνία, πέραν της  οικονομικής καταστροφής την  οποία επιφέρει.  

Διότι όλοι γνωρίζουν  πως αν κάτσεις και φας μια σφαλιάρα στον δρόμο, η επόμενη θα είναι πιο δυνατή...