Η «Δαμόκλειος» τεχνολογία

Για μία καταστροφή, για έναν σεισμό, για ένα τσουνάμι το οποίο διεκδικεί χιλιάδες ζωές, εκατομμύρια περιουσίες και κατεστραμμένα όνειρα, δε φταίει κανείς. Η φύση είναι εκτός της επικυριαρχικής διάθεσης του ανθρώπου. Γιατί πάντα θα έρχεται ένας σεισμός, ένα ηφαίστειο, ένα τσουνάμι η οτιδήποτε άλλο το οποίο μπορεί να καταστρέψει σε τέτοιο βαθμό τον πολιτισμό μίας τόσο προηγμένης κοινωνίας που το μόνο που θα απομείνει είναι τα κατάλοιπα σπιτιών και οι αδικοχαμένες ζωές.

Μέσα στην καταστροφή της φύσης και μέσα στον πόνο που έχουν ζήσει εκατομμύρια ανθρώπων στην ιστορία μας ως είδος, υπάρχει, όμως, και η αναγέννηση. Η φύση σε όλο της το μεγαλείο είναι άκρως καταστρεπτική, αλλά παράλληλα αναγεννάται πλήρως. Μέσα σε αυτή την άρτια λειτουργούσα «μηχανή», ήρθε ο υπερφίαλος άνθρωπος και έριξε το γαλλικό κλειδί μέσα στα γρανάζια, καταστρέφοντας τον λεγόμενο «κύκλο της ζωής». Ο τρόπος; Πυρηνική ενέργεια.

Δεν μπορώ να κατηγορήσω την κυβέρνηση της Ιαπωνίας για κάτι, αν και πληροφορήθηκα πως τα εργοστάσια παραγωγής πυρηνικής ενέργειας είναι παλιά και χρησιμοποιούν μείγμα με πλουτώνιο, το οποίο είναι πολύ πιο «βρώμικο» από το ουράνιο. Δεν είμαι ειδικός, και ίσως δεν θα έπρεπε να εκφράσω τη γνώμη μου. Αλλά ως πιστός της τεχνολογίας, σήμερα, με την τρομολαγνία που κυριαρχεί τα πάντα γύρω μου και με έχει εμφανώς επηρεάσει, δεν μπορώ παρά να νοιώσω προδομένος.

Η τεχνολογία είναι έτοιμη να καταστρέψει ένα λαό με ιστορία χιλιάδων ετών και να μολύνει μία πόλη 35 εκατομμυρίων ανθρώπων. Οι συγκυρίες πολλές: αυτές του σεισμού των 8.9 Ρίχτερ (ο οποίος παρεμπιπτόντως δεν έχω καμία αμφιβολία πως θα είχε ισοπεδώσει τα πάντα στην Ελλάδα), και του τσουνάμι το οποίο κατέστρεψε την ακτογραμμή του έθνους-νησιού, του χιονιού που κάνει τη δουλειά των διασωστών και επισκευαστών δυσκολότερη αλλά και της παγκόσμιας κάλυψης του δράματος από όλα τα media (κάτι λογικό), έχουν φέρει τους Ιάπωνες στα άκρα τους. Ο λαός ο οποίος φημίζεται για την ηρεμία και τη στωϊκότητά του έχει φτάσει σε σημείο να κινδυνεύει να «σπάσει».

Από την άλλη μεριά, το μόνο που έρχεται να βοηθήσει έτσι ώστε να αποφευχθεί το χείριστο σενάριο της μη βιωσιμότητας του νησιού για τα επόμενα… 25.000 χρόνια, είναι η ίδια η τεχνολογία. Άκρα η ικανότητα των αρχών, ο συντονισμός των Ιαπώνων και η τεχνολογική δυνατότητα της χώρας, ακόμα και αν είναι έτοιμοι να ζητήσουν τη βοήθεια των συνεργατών Αμερικανών (οι οποίοι έσπευσαν να κατηγορήσουν τους Ιάπωνες για την παλαιότητα των κτιρίων, αλλά μάλλον ξεχνούν το επονομαζόμενο δυστύχημα του “3 Mile Island”) για την πρόληψη των καταστροφικών συνεπειών που θα επέφερε η διάλυση ενός ή περισσότερων αντιδραστήρων. Είμαι ανήμπορος να κατανοήσω την κατάρτιση που απαιτεί μία τέτοια επιχείρηση. Αυτή τη στιγμή όμως είμαι σίγουρος πως ο «Επίγειος Θεός Αυτοκράτωρ Ακιχίτο» δεν είναι αυτός που θα σώσει την Ιαπωνία. Μπορεί να την εμψυχώσει, αλλά αυτοί που ελπίζω πως πρόκειται να μας γλιτώσουν όλους από το ίσως χειρότερο ατύχημα στην ιστορία μας, είναι οι απλοί τεχνικοί οι οποίοι δουλεύουν εκεί δίπλα, μέσα στη ραδιενέργεια, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την υγεία τους, ενώ οι υπόλοιποι είναι τουλάχιστον 30 χιλιόμετρα μακριά.

Η «Δαμόκλειος» τεχνολογία ταλανίζεται πάνω από το κεφάλι μας. Ας σταματήσουμε να κουνάμε συγκαταβατικά και επιδοκιμαστικά το κεφάλι μας για τα σύμφωνα περί του περιορισμού της πυρηνικής ενέργειας και των πυρηνικών όπλων και ας κατανοήσουμε πια πως η τεχνολογία μας βοηθάει μεν, αλλά χρειάζεται και τρομερή υπευθυνότητα.