Επί ποδός...

Με τη συνεργασία των χειρουργών – ορθοπεδικών της ΕΥΡΩΚΛΙΝΙΚΗΣ κκ Λευτέρη Ζαμπάκου και Γιώργου Δημάκη

Ο βλαισός μέγας δάκτυλος ή αυτό που στην καθομιλουμένη αναφερόμαστε ως κότσι αποτελεί μια διόγκωση της άρθρωσης  του μεγάλου δακτύλου του ποδιού. Σχηματίζεται τόσο από τα οστά του πρώτου δακτύλου του ποδιού, όσο και από τον ορογόνο θύλακο που καλύπτει την πρώτη μεταταρσοφαλαγγική άρθρωση.

Όσο το κότσι μεγαλώνει, η άρθρωση αρχίζει να προεξέχει προς την εσωτερική πλευρά του ποδιού δημιουργώντας μια αντιαισθητική και πολλές φορές επώδυνη παραμόρφωση. Συνήθως τα κότσια συνοδεύονται με σφυροδακτυλία των γειτονικών δακτύλων καθώς και μεταταρσαλγία δηλαδή πόνο και υπερκερατώσεις στην πρόσθια επιφάνεια του πέλματος.

Τα κότσια εμφανίζονται συνήθως σε άτομα που κάνουν παρατεταμένη χρήση στενών υποδημάτων. Ακατάλληλα θεωρούνται συνήθως τα παπούτσια με στενή μύτη και ψηλό τακούνι. Η κληρονομικότητα και η αρθρίτιδα παίζουν εξίσου σημαντικό ρόλο, καθώς ο βλαισός μεγάλος δάκτυλος έχει παρατηρηθεί και σε πρωτόγονες φυλές που δεν φόρεσαν ποτέ παπούτσια. Τα κότσια εμφανίζονται σχεδόν αποκλειστικά σε γυναίκες  (αναλογία 9 γυναίκες προς έναν άνδρα). Μελέτες έχουν δείξει ότι το 88% των γυναικών φορά στενά παπούτσια και από αυτές το 55% έχουν κότσια.

Ένδειξη για χειρουργική αντιμετώπιση είναι:
1)   Η αισθητική παραμόρφωση ή και η εφίππευση των δακτύλων
2)   Ο πόνος που παρεμποδίζει τις καθημερινές δραστηριότητες
3)   Ο χρόνιος ερεθισμός και το πρήξιμο που δεν βελτιώνεται με φάρμακα
4)   Η δυσκαμψία των δακτύλων.